VORM VORMT VORMEN
teksten van Paul Van Ostayen

't Klein Raamtheater

Paul Van Ostayen heeft steeds een strijdbaar standpunt ingenomen. Hij heeft zich niet afgezonderd om, buiten het mensenrumoer om, een wereldvreemd oeuvre tot stand te brengen. Met zijn sceptische intelligentie verdedigde hij zijn ideeën hartstochtelijk, met scherpe pen.

Van Ostayens poëzie spreekt direct aan door haar tomeloze fantasie en onverwachte beelden, haar ritme en muzikaliteit, haar tederheid en sarcasme, haar "allegretto"-speelsheid en veelal verborgen wanhoop.

"poëzie is enkel het gesproken woord. Een gedicht is slechts denkbaar in zijn realisatie: te worden gezegd. Hoofdzaak: het publiek niet te vervelen." Dit schreef Paul Van Ostayen; en Tom Van Bauwel voegde de daad bij het woord.

"Een lege zwarte ruimte. Daarin een witte stoel. Tom Van Bauwel - In het zwart gekleed - zit tussen het publiek. Hij stelt zich voor, daalt de trap af en kruipt in de huid van Paul Van Ostayen" (De Standaard).

"Bijzonder vindingrijk en sterk suggestief maakt hij de woorden helder of geeft hij ze verassend een bij lezing onvermoede betekenis, als waren de woorden van de dichter die van de acteur zelf. Dat is Van Bauwels voorstelling ook: verassend (De Morgen).