Pterodactylsstartpagina

PTERODACTYLS
van Nicky Silver (1993)

Raamtheater op 't Zuid

Een heerlijk wrang festijn van schone schijn.

Het welgestelde gezin Duncan: een verzameling van vader Arthur, moeder Marie-Paul, dochter Emma en zoon Theo , gezegend met een fatale aandoening, de gave van de ontkenning.
In hun heerlijk, wrange schijnvertoning, absurd komisch in zijn noodzaak, sluipt Thomas binnen, het nieuwe onbekende vriendje van Emma. Marie-Paul, net terug van een zenuwslopende raid langs de betere winkels, maakt kennis met de jongeman en wordt overdonderd door de simpele mededeling dat Emma en Thomas gaan trouwen. Na een hoogst eigenzinnig kruisverhoor, bezegelt Marie-Paul de drie wekenoude liefde.
PterodactylsThomas wordt niet alleen de toekomstige aanstaande van dochterlief, maar ook de vervanger van de spijbelende meid. Geheel onverwacht komt zoon Theo , na een afwezigheid van vier jaar, opnieuw thuis inwonen.
Marie-Paul verkeert in een complete staat van opwinding en kondigt een grootse party aan. Champagne, versiering, invités passeren in een hysterische woordenvloed de revue wanneer Theo de eigenlijke reden van zijn terugkeer onthult. Arthur, net thuis gekomen van zijn fortuinlijke functie aan de bank, aanhoort het nieuws van de dag van een gekalmeerde Marie-Paul. Hij haalt prompt fijne, niet geheel met de werkelijkheid strokende, gezinsherinneringen op en verdwaalt in een nostalgische vader-zoon liefde. Emma heeft tijdelijk een black-out, een euvel dat wel meer voorvalt, Thomas verliest zich volledig in stoffen, boenen, soufflé en andere zaken, Theo graaft dieper en dieper in de tuin op zoek naar beenderen en Marie-Paul plant haar tweede party: de bruiloft van haar dochter. Alleen zit de realiteit even niet Pterodactylsmee.
Iedereen disfunctioneert naar believen, volgt zijn eigen ontkenning in grandioze disachting van de anderen, recht naar de ondergang waar de schijn uitdooft en de wanhoop heerst.

'Soms gebeurt het, dat een criticus wenst dat hij het woord briljant nooit had gebruikt, zodat hij het in al zijn schittering voor de eerste keer kan schenken aan iets nieuw.' New York Post

Regie: Hans Van Cauwenberghe
Vertaling: Benno Barnard
Kostuums: Nele Sels
Decorontwerp: Marc Cnops en Luc Van Riel
Ontwerp belichting: Marc Cnops
Met: Els Olaerts, Marc Stroobants, Jochen Balbaert, Sarah Bourgeois en Pieter-Jan De Wyngaert

Speelperiode: van 13 april tot 20 mei 2007. do-vr-za om 20u, matinee op donderdag 26 april om 13u30 en zondagen 15 en 22 april en 6 en 20 mei om 15u.