PTERODACTYLS
van Nicky
Silver (1993)
Raamtheater op 't Zuid
Een heerlijk wrang festijn van schone schijn.
Het welgestelde gezin Duncan: een verzameling van vader
Arthur, moeder Marie-Paul, dochter Emma en zoon Theo
, gezegend met een fatale aandoening,
de gave van de ontkenning.
In hun heerlijk, wrange schijnvertoning, absurd komisch in zijn noodzaak, sluipt
Thomas
binnen, het nieuwe onbekende vriendje van Emma. Marie-Paul, net terug van een
zenuwslopende raid langs de betere winkels, maakt kennis met de jongeman en
wordt overdonderd door de simpele mededeling dat Emma en Thomas
gaan trouwen.
Na een hoogst eigenzinnig kruisverhoor, bezegelt Marie-Paul de drie wekenoude liefde.
Thomas
wordt niet alleen de toekomstige aanstaande van dochterlief, maar ook
de vervanger van de spijbelende meid. Geheel onverwacht komt zoon Theo
, na een
afwezigheid van vier jaar, opnieuw thuis inwonen.
Marie-Paul verkeert in een complete staat van opwinding en kondigt een grootse party
aan. Champagne, versiering, invités passeren in een hysterische woordenvloed
de revue wanneer Theo
de eigenlijke reden van zijn terugkeer onthult. Arthur,
net thuis gekomen van zijn fortuinlijke functie aan de bank, aanhoort het nieuws
van de dag van een gekalmeerde Marie-Paul. Hij haalt prompt fijne, niet geheel met
de werkelijkheid strokende, gezinsherinneringen op en verdwaalt in een nostalgische
vader-zoon liefde. Emma heeft tijdelijk een black-out, een euvel dat wel meer
voorvalt, Thomas
verliest zich volledig in stoffen, boenen, soufflé en andere
zaken, Theo
graaft dieper en dieper in de tuin op zoek naar beenderen en Marie-Paul
plant haar tweede party: de bruiloft van haar dochter. Alleen zit de realiteit
even niet mee.
Iedereen disfunctioneert naar believen, volgt zijn eigen ontkenning in grandioze
disachting van de anderen, recht naar de ondergang waar de schijn uitdooft en
de wanhoop heerst.
'Soms gebeurt het, dat een criticus wenst dat hij het woord briljant nooit had gebruikt, zodat hij het in al zijn schittering voor de eerste keer kan schenken aan iets nieuw.' New York Post
Regie: Hans
Van Cauwenberghe
Vertaling: Benno Barnard
Kostuums: Nele Sels
Decorontwerp: Marc Cnops en Luc Van Riel
Ontwerp belichting: Marc Cnops
Met: Els Olaerts, Marc
Stroobants, Jochen Balbaert, Sarah
Bourgeois en Pieter-Jan De Wyngaert
Speelperiode: van 13 april tot 20 mei 2007. do-vr-za om 20u, matinee op donderdag 26 april om 13u30 en zondagen 15 en 22 april en 6 en 20 mei om 15u.