DE MINDERPRODUKTIEVEN
Die Minderleister
van Peter Turrini

KNS - Grote Zaal Stadsschouwburg

De Minderproduktieven confronteert ons met een stuk werkelijkheid waarover in de kunst te vaak angstvallig gezwegen wordt: massale ontslagen, saneringen en rationaliseringen in de grootindustrie en de gevolgen voor de getroffen mensen.

Turrini vertelt over de staalarbeider Hans, die tien jaar in de hoogovens gewerkt heeft en maar niet kan begrijpen dat hij moet 'afvloeien' omwille van 'marktprincipes'. Hij weigert de gouden handdruk die de directie hem aanbiedt als hij uit vrije wil opstapt.

Het verlies van zijn job betekent voor Hans niet alleen een verlies van inkomen, maar vooral van zijn zelfrespect en zijn identiteit. Zijn hele leven - van de droom van een vakantie op de Malediven, een eigen huis in het groen, tot het verlangen naar een kind - is door dik en dun verbonden met zijn werk. Zijn vrouw verkoopt zich aan de porno-industrie en met Hans gaat het van kwaad naar erger.

Turrini slaagt erin uit de banale alledaagsheid van dit duizendvoudig gegeven een universeel stuk te maken. Hij schildert geen genretaferelen, maar vergroot zijn personages tot universele voorbeelden: zijn ongelukkige held Hans wordt Hans Elkerlyk. En tegenover de vertwijfelde arbeider stelt hij een luid schreeuwende, maar totaal onmachtige intellectueel, de bedrijfsbibliothecaris, in zekere zin zichzelf. Die verwarde, pathetische zuipschuit, Shakespeare genaamd, wandelt door het stuk en becommentarieert het alledaagse noodlot dat vele levens vernietigt: de werkloosheid.

Ingrid Vander Veken in De Nieuwe Gazet van 11 februari 1993: “Lieve hemel wat wordt je daar murw geslagen in de KNS!” “Het klinkt allemaal heel boeiend, en dat had het ook kúnnen zijn.”
Lili Lebeau in de Gazet van Antwerpen van 10 februari 1993: “De boeiendste figuur is Nolle Versyp als curieuze Shakespeare. In proloog en epiloog bracht hij opmerkelijke acteermomenten. En die had het publiek, dat in dit proletenstuk zoveel te verwerken kreeg, dubbel en dik verdiend.”