HET KRYPTOGRAM
van David Mamet

't Klein Raamtheater

Een jongen kan niet slapen. Hij wacht vol ongeduld op zijn vader met wie hij de volgende dag vertrekt voor een weekend in een blokhut. Om de tijd te doden converseert hij met een vriend des huizes.
Zijn moeder maakt zich druk, zoals steeds... over haar tienjarig zoontje die al lang in zijn bed had moeten liggen, over haar man die wegblijft, over een mes dat rondslingert...

Er wordt onophoudelijk gebabbeld, maar niemand spreekt de waarheid. Woorden zijn een gemeenschappelijke camouflage om mekaar te beliegen.

Het zoontje, vertolkt door tienjarige leerlingen van de stedelijke basisschool Thea 16, raakt verstrikt in alles wat hij hoort, niet mag horen, of niet wil horen.

Doorheen het gebabbel weeft Mamet gecodeerde boodschappen die een verhaal vertellen van de eenzaamheid, verwarring, onzekerheid maar die ook de toeschouwer meeslepen naar een intrigerende plot.

"Mamets stuk suggereert dat ontgoocheling een eindeloos wentelend proces is dat uiteindelijk de ziel aantast. Maar ook dat wij woorden gebruiken als een vernietigende, gemeenschappelijke camouflage om anderen en onszelf te beliegen. Mamets betoog is dat we geestelijk gevangen zitten in de opschepperij en om-de-pot-draaierij" (The Guardian)

In de Gazet van Antwerpen van 15 april 1996: “Regisseur Walter Tillemans heeft met de drie acteurs genoeg troeven in handen om ze in subtiele interacties naar een climax van menselijke ellende te voeren.”

Regie en Vertaling: Walter Tillemans
Assistentie: Gitt Bolsens
Scenografie en kostuums: Marc Cnops
Met: Anke Helsen, John Willaert en Sam Werth of Daniel Werth of David Verstraeten

Speelperiode: van 11 april tot 1 juni 1996