startpaginaDavid Hare

Hare, Sir David

(5 juni 1947, St. Leonards, Sussex)
Brits dramaturg en regisseur, bekend voor zijn satirische kijk op het naoorlogse Engeland. Hare behaalde zijn 'masters degree' in Cambridge in 1968 en stichtte nog datzelfde jaar een experimenteel reizend gezelschap.
Nadat hij enkele producties regisseerde begon hij al spoedig zelf stukken voor het gezelschap te schrijven, zoals How Brophy Made Good (1969).
Met Slag (1970), The Great Exhibition (1972), en Knuckle (1974), bevestigde Hare zijn talent als toneelauteur en geducht criticus van de Britse moraal.
Teeth 'n' Smiles (1975)
schilderde het milieu van rockmuzikanten.
Het alom geprezen Plenty (1978) beschrijft de aftakelende persoonlijkheid van een vrouw over een periode van 20 jaar: een metafoor voor het verval van het Britse Rijk na WO II.
A Map of the World (1982), een complexe studie van de ideologieën van de westerse en de derde wereld, werd op gemengde gevoelens ontvangen, net zoals Pravda: A Fleet Street Comedy (1985), dat nochtans uitgroeide tot een populair succes.
De trilogie Racing Demon (1990), Murmuring Judges (1991), en Absence of War (1993) pakte verschillende instituten aan, en waren achtereenvolgens een onderzoek van de Kerk, het rechtssysteem en de politieke partijen van het toenmalige Engeland. Met de opmerkelijke uitzondering van Plenty kregen de meeste van Hare's stukken slechts een lauw ontvangst in de Verenigde Staten. Hare was wel een gerespecteerd scenarist, vooral voor zijn filmbewerking van Plenty in 1985.
The Secret Rapture (1988)
, het onderzoek van de complexe verhouding tussen twee zusters, werd eveneens voor film bewerkt.
Hare schreef tevens meerdere stukken voor de televisie en regisseerde ook nog de films Wetherby (1985) en Strapless (1989). Hij regisseerde ook tijdens de jaren '70s en '80 nog in meerdere Londense theaters. Hare werd geridderd in 1998.
Hij vertolkte zelf de monoloog Via Dolorosa over zijn bezoek aan Isaël en de Palestijnse gebieden. Na My Zinc Bed (2000) is zijn nieuwste werk dat in januari in première ging The Permanent Way over een misgelopen politieke droom.

Bron: Encyclopeadia Britannica

in het Raamtheater

Mijn kouwe steen
Amy's idee
The blue room
Skylight