Thomas Bernhard
(1931-1989) Oostenrijks schrijver. Bernhard werd op achttienjarige leeftijd getroffen door een ernstige longziekte. In het sanatorium besloot hij schrijver te worden. Hij studeerde muziek en toneel, maar moest eerst met uiteenlopende baantjes (o.a. rechtbankverslaggever) in zijn onderhoud voorzien. Na enkele dichtbundels verscheen in 1963 'Der Frost', het eerste van vele meest succesvolle en geruchtmakende prozawerken en toneelstukken. Centrale themas's in zijn werk zijn dood en verval, ziekte, ontluistering en eenzaamheid. Vooral in zijn toneelwerk geselde hij de wijze waarop Oostenrijk de gruwelijkheden van de Tweede Wereldoorlog verdrong. Hij gold als genadeloos criticus van zijn land. Poëzie o.a. 'Auf der Erde und in der Hölle' (1957) en 'In hora mortis' (1958); verhalend proza o.a. 'Amras' (1964), 'Der Stimmenimitator' (1978), 'Ein Kind' (1982) en 'Wittgensteins Neffe' (1983); romans o.a. 'Frost' (1963), 'Das Kalkwerk' (1970) en 'Korrektur' (1975); toneelstukken o.a. 'Ein Fest für Boris' (1970), 'Der Ignorant und der Wahnsinnige' (1972), 'Die Jagdgesellschaft' (1974), 'Der Weltverbesserer' (1980), 'Über allen Gipfeln ist Ruh' (1981), 'Ritter, Dene, Voss' (1986) en 'Heldenplatz' (1988).
Bron: Softkey's Nederlandstalige Encyclopedie
in het Raamtheater