Home
Up

In de meeste landen wordt vandaag de democratie als vanzelfsprekend ervaren. Op alle niveaus van de samenleving ziet men de democratie als de enige verantwoorde vorm van organisatie. Vanaf het lokale vlak tot de Europese Unie en de UNO. Er bestaan helaas nog meer dan gewenst dictatoriale systemen en niet overal lukt het democratisch stelsel even goed. Jonge democratieën worden niet zelden van binnenuit bedreigd door de oude machtsblokken, extreem-rechtse tegenkrachten of een corrupte maffia. Bovendien is de overgang naar een democratisch systeem niet altijd makkelijk omdat het draagvlak voor de democratische beweging bij de bevolking niet sterk genoeg is. Ook in onze westerse gevestigde democratieën stellen zich ernstige vragen bij het democratisch gehalte van het systeem. Zijn de mensen (aan de basis) wel echt geïnteresseerd aan de democratische opbouw van hun samenleving? Worden politici niet teveel gedreven door hun streven naar populariteit en eigenbelang? Wat is het gevaar van extreem-rechts? Dit artikele beklemtoont vooral het belang van de lokale politiek.

Verhalen hebben vanaf het begin een grote rol gespeeld in de ontwikkeling van de menselijke cultuur. Mythen, sagen, legendes, parabels en vertellingen waren zelfs de eerste vormen om levenservaringen en waarheden door te geven, zowel in het profane als in het religieuze domein. Eeuwenlang bleven ze in alle culturen de rijkste bronnen van wijsheid en ontwikkeling. Maar door de opkomst van de wetenschappelijke traditie werden in onze westerse cultuur de verhalen steeds meer naar de achtergrond gedreven. In de wetenschappelijke wereld werd slechts als waarheid beschouwd wat proefondervindelijk bewezen kon worden. Alleen wat direct tastbaar en meetbaar is, kon als een betrouwbaar uitgangspunt van het zoeken naar waarheid worden aanvaard. Verhalen, zoals ook dromen en kunst, kregen een minderwaardig statuut. Ze werden gezien als louter subjectieve interpretaties van de werkelijkheid die geen aanspraak konden maken op controleerbare waarheid. Zo verloren ze geleidelijk aan belang en werden verwezen naar de wereld van het kind. Voor volwassenen werden ze nog slechts gezien als illustratie of amusement. Vandaag is er opnieuw aandacht voor de intrinsieke waarde van verhalen. Zeker van het leven als klein verhaal, waarin de mens zichzelf vanuit zijn eigen bronnen tot uitdrukking kan brrengen en zich zo kan bevrijden van de gewelddadige onderdrukking door de grote verhalen van ideologie, arbeid, gezin, godsdienst.