betogingHalle

verderterug



Pleidooi voor nuancering in de zaak Sauwens .

De democratie heeft geen baat bij het huidige paniekklimaat en de populistische maatregelen

De feiten die zich de afgelopen week rond het betwiste ministerschap van de heer Sauwens hebben afgespeeld, hebben bij mij grote verbazing opgewekt. Waar ik vooreerst ook een volgeling was van de media en de omkadering in grote ideologische debatten, vaak los van het concrete gebeuren, moeten wij nu vaststellen dat het geheel totaal uit zijn context is getrokken en alweer een getuige is van onze overgevoeligheid met betrekking tot het Europese verleden, alsmede een gebrek aan historische kennis en nuancering.

We doen er wellicht goed aan eerst even de zaak zelf uiteen te zetten. De heer Sauwens heeft de bijeenkomst van het Sint-Maartensfonds slechts even bijgewoond. Men wil het vaak voorstellen alsof hij als vurig voorvechter in de eerste linie stond; niets blijkt minder waar. Hij heeft gepraat met een aantal sympathisanten over de troebelen binnen de VU en de hetze rond de Lambermontakkoorden. Bij de scherpe pleidooien tegen de resultaten van de onderhandelingen van deze betwiste verdere stap in de staatshervorming, heeft hij de bijeenkomst verlaten. Intussen was hij echter gefilmd.

Wat het Sint-Maartensfonds zelf betreft moeten wij vaststellen dat er ook al wat mythes de ronde doen. Het bestaat vooral uit oud-strijders van het Oostfront, die, teneinde de Vlaamse belangen te dienen –achteraf bekeken op een geheel a-morele manier natuurlijk- ten strijde trokken met de Duitse bezetter. Men dient dit te bekijken in de tijdsgeest. Gefrustreerd als de Vlamingen waren omwille van de niet)inwilliging van hun eisen door het Waalse en ook Vlaamse Franstalige establishment, zagen een aantal het Nazi-regime als vehikel om een volwaardig Vlaanderen uit te bouwen. Achteraf bekeken natuurlijk zeer verwerpelijk en ook op dat moment zelf natuurlijk – ik wil hen voorwaar geen vrijgeleide geven. Men moet daarbij in het grote debat ook beseffen dat het slechts om een minderheid ging, en dat men aan Waalse zijde ook collaborateurs kende. Stellen dat deze mensen als overtuigde ideologen vóór het extreem-rechtse, fascistische staatsproject kozen, zoals Hitler dat voorstond, zou de waarheid veelal geweld aandoen. Net zoals nu vele Blok-kiezers niet beseffen of niet weten wat die partij de facto wil realiseren. De vergelijking gaat natuurlijk niet geheel op, het regime was er toen al; iedereen weet natuurlijk dat het ook gepaard ging met een enorm propaganda apparaat dat deze Vlaamse strijders, mede verblind door de mogelijke verzilvering van hun diepe ontvoogdingsverlangens, waarschijnlijk niet zomaar konden doorprikken. Achteraf is het allemaal makkelijk oordelen te vellen: recente invloeden van de media, op een ander niveau natuurlijk, duiden evenwel op de mogelijkheid en enorme kracht van de media brainwash operaties. Die mensen kozen dus niet altijd bewust voor die ideologie, eerder voor de ‘Vlaamse zaak’, vanuit hun visie en in die tijd. Terecht zijn zij gestraft. Historiografen en juristen hebben hier ook al nuancering aangebracht: de wreedheid en het populisme, de wisselvalligheid waarmee de repressie gepaard is gegaan, verdient ook geen trotse markering in onze rechtsstaat. Maar goed, dat was eigen aan de tijdsgeest na de oorlog. Ik beklemtoon dit om erop te wijzen dat een irrationele heksenjacht de democratie ook schade toebrengt, hoe goed zij ook bedoeld mag zijn.

Het zou in ieder geval verkeerd zijn die bijeenkomst af te schilderen als een vergaarbak van verderfelijk ideologische heimwee en vlaggenparade, hoewel het daar pro forma op die samenroeping misschien op leek. Het betreft veeleer het weerzien van oude strijders, verbonden door Vlaams bewustzijn. Al klinkt dat misschien wat té onschuldig en romantisch: een aantal ondersteunden immers het regime om principiële redenen. Het blijft echter een minderheid. Dat men daar vlaggen en pamfletten zag van de VMO was niet gepland door de verantwoordelijken. Die mensen storen zich daar echter niet aan, die vallen zomaar binnen: diende men het tot een handgemeen te brengen?

Dit allemaal in ogenschouw nemend: moet men die oud-strijders automatisch stigmatiseren als extreem-rechts en hen naar het Blok duwen? Verdient het niet veeleer de voorkeur hen te winnen voor het democratisch flamingantisme en hen mee in te schakelen in een pragmatisch reformatisme van onderhandelingen met vreedzame staatshervormingen? Het is in die optiek dat Johan Sauwens dergelijke bijeenkomst aandeed; het is vanuit dat oogpunt dat andere politici ook voor oud-Oostfronters toespraken houden. Zo zou Maurits Coppieters ook eens voor hen gesproken hebben. Wat is daar mis mee? Johan Sauwens was daar als politicus, gedreven door het project van de democratie (en wellicht ook electorale overpeinzingen); hem voorstellen als de belichaming van extreem-rechts moet iedereen toch tot overpeinzingen brengen, niet?

Zoals ik al zei verdient het de voorkeur een bewust democratisch flamingantisme te bewaren. Een kritisch Vlaamse partij, die haar horizon ook tot Europa verlegt en reflecteert over globale thema’s. het is hier dat men de discussie tussen de aloude VU en het nieuwe VU-ID kamp plaatst. Ik neem daar zeer bewust stelling in: Geert Bourgeois heeft de bedoeling deze inhoudelijke lijn te varen, op een consequente manier. Hem afschilderen als conservatief, de deur openzettend voor het Blok, getuigt van weinig inzicht en een bagatellisering van de woorden extreem-rechts,… Het is veeleer de lijn Anciaux, om het ook maar zo aan te duiden, die weinig krediet verdient. De manier waarop zij de VU meegetrokken hebben in een avontuur, zogenaamd in het licht van de vernieuwing, roept vragen op. De voorman zelf, gemeenzaam Bertje genoemd, beweegt graag op de muziekbalken van de tijd, met het produceren van inhoudsloze demagogie. Nadien probeert men dat dan een intellectueel tintje te geven. Men schijnt niet te beseffen dat radicale democratie tot een dictatuur leidt. In het huidige klimaat de bevolking alle machtsmiddelen schenken, via rechtstreekse verkiezingen, referenda,… creëert in een eerste fase populisme waarbij men, zoals dat nu al te veel gebeurt, het algemeen belang uit het oog verliest en op de kortstondige hartstochten van de bevolking inspeelt, geheel los van het maatschappelijk belang. Gestimuleerd door de media, denkt het gros van de bevolking immers in functie van haar eigen belangen, op korte termijn. Het is wellicht niet geheel politiek correct dit te beweren, maar een praktische toets levert hiervan talloze voorbeelden. Een gezonde democratie werkt dan ook via vertegenwoordiging. Dat parlement oefent controle uit op de regering,… De politiek moet veeleer de ‘civil society’ ondersteunen. Het actieve verenigingsleven waarin mensen democratischer leren denken, beslissen en de algemene belangen weten te situeren. Maar goed, dit eigenlijk terzijde…

Waarom kreeg de zaak Sauwens nu dergelijke burleske wending?
De Morgen voert al enige tijd een schandelijke hetze rond de persoon van de heer Sauwens; het Vlaams Blok stemde zijn regie hierop af, door het naar buiten brengen van het nieuws rond de videocassette. De tactieken die het Blok gebruikte om een minister, zo mogelijks de hele regering, neer te halen, zijn een prefiguratie van de aloude manier van hetextreem-rechtse handelen. Dat de media en het Blok elkaar in deze vonden, zou toch tot nadenken moeten stemmen? Niets van dat natuurlijk; vermits de media het zelf niet willen.

De manier waarop zij hun macht hanteren werpt meer dan lichte vragen op. De benadering tot de burger is op het niveau gesteld van platte kijkcijferoptocht. Een opmars naar de minst kwalitatieve programma’s. Dat zulks aanslaat hoeft niet te verbazen. Het is echter niet de taak van de media, en voorwaar niet van de publieke omroep. De manier waarop TV1 gedegradeerd is tot entertainmentzender en Canvas als low budget nieuwsaanbieder is schandelijk en een democratie onwaardig. Toegegeven, een aantal programma’s bieden kwaliteit (Zinzen,…), zij worden evenwel een minderheid. Zelfs ‘De Zevende Dag’ lijdt aan verkleuterisering, met de betuttelende Siegfried Bracke, nooit verlegen om een grapje en een afleider van de inhoudelijke kern. Voor nuancering is geen tijd. Wees niet te inhoudelijk. Kies kamp: is dit goed of is dit slecht. Zwart-wit. Opgejaagd door een overheid die de openbare zenders tot een kijkcijfer minimum verplicht. Niet dat het schoolmeesterachtig of betuttelend in de andere zin moet, maar enige verantwoordelijkheid en ‘volksverheffing’ zou welkom zijn… De commerciële belangen schijnen dit evenwel niet te dulden. De kijker wordt niet geboden wat hij vraagt; het zijn de media die inspelen op goedkope instincten, goedlachs amusement, en de kijker zelden verplichten tot nadenken, verbanden leggen. Het journaal is terzake heel illustratief: weg het buitenlands nieuws en de grote verhalen. Kleine geitjes en nepkunst maken het nieuws. Dit alles natuurlijk vanuit de heilige persvrijheid. Men schijnt maar niet te beseffen dat dit recht positief moet ingevuld worden en men het niet mag hanteren om de democratie zelf te ondermijnen.

En zo begon het vuur te lopen. Iedereen voelde zich geroepen Johan Sauwens neer te halen. Het is slechts in de mate dat de media er zo’n toestand van gemaakt hebben, met als bondgenoot het Blok, dat zijn positie onhoudbaar werd. Ik vraag mij trouwens af wat men wil doen met de excellenties die de leider van Roemenië bezochten, die contacten hadden met de ‘president’ van Zaïre, die de dictators van Zuid-Amerika wel eens begroeten,… Wordt dat dan ook een heksenjacht rond die, soms ergere en, wat het bij Sauwens al niet was, geheel officiële staatsactiviteiten en -bezoeken? Of denkt men zover niet en beperkt men het liever tot iedere politicus die wel eens de hand geschud heeft van een lid van het Sint-Maartensfonds (misschien met televoting)? Of is het voldoende als men af en toe één slachtoffer kan vermorzelen, als een vooraf veroordeelde gladiator in de arena; het publiek met de duimen omlaag? Wist u overigens dat Yves Desmet het interessant vond een referendum te organiseren met als vraag of Johan Sauwens wel burgemeester kan blijven in diens stad?

O de gevoeligheden en het bekrompen denken. Zo hoeft het niet te verbazen dat het net rond deze zaak zo woelig werd. We moeten wel haast het enige land zijn dat het nog zo moeilijk heeft met zijn oorlogsverleden, geconfronteerd met belachelijke vooroordelen en generalisaties, vooral bezuiden de taalgrens. Een positief gevolg hieruit is de oproep van ondermeer Louis Michel om het daarover nog eens te hebben. En dan nog, hij wil zeker niet vergeven. Ligt dat nu nog zo dermate gevoelig dat iedere Vlaming tien keer een mea culpa zou moeten slaan. Men mag niet vergeten dat ook Waalse industrieën materiaal leverden voor de Atlantic Wall, dat Degrelle ook geen brave jongen was,… Moet iedereen zich dan verontschuldigen? Kunnen we die pagina niet gewoon omslaan, ten behoeve van allen? Fouten zijn overduidelijk gemaakt, ook bij de bestraffing, en de ontspinning van de feiten nadien.

In een ruimer kader moet men dan ook ineens vaststellen dat het gehele concept van de Tweede Wereldoorlog uitermate gevoelig ligt, in verhouding met andere, in omvang soms grotere genocides. Het zal wel het verhaal van de ver-van-mijn-bed show zijn zeker. In ieder geval komt het over als navelstaarderij telkens daarop zo bekrompen te reageren. Inderdaad, het Joodse leed,… was enorm en verdient alle respect; zoals men terecht ook opgemerkt heeft, is er evenwel ook een hele industrie rond dat leed gegroeid, om het uit te buiten en te exploiteren, ten koste van de sérieux van de werkelijke slachtoffers, die alle sympathie verdienen.

De bewegingen die in de lijn van het totalitaire denken ageren, waaronder het Vlaams Blok een politieke veruiterlijking betekent, dienen streng aangepakt te worden. Een positief gevolg is de oproep van Guy Verhofstadt tot de Minister van Justitie zijn injunctierecht te gebruiken, ten einde de relaties tussen Blok en neo-nazistische groeperingen,… te onderzoeken. Een verhoogde waakzaamheid, ook juridisch, tegen het Blok is gezond, daar het als doelstelling het ondermijnen van onze democratie heeft. In naam van die democratische waarden mag men hen geen vrijspel geven. Dat men het geheel globaler moet zien, is ook al ten overvloede aangegeven, daar blijf ik hier niet bij stilstaan.

Ook hier mag men geen heksenjacht starten. De ideeën van Anciaux, die alle boeken die maar verwijzen naar negationisme uit de bibliotheken wil laten verwijderen, wekken onrust op. Vanwaar trouwens dan weer die selectiviteit? Moet men dan ook Mein Kampf, boeken van totalitaire denkers, filosofen,… verbieden? Hierdoor gebruikt men tactieken die een democratische samenleving onwaardig zijn. Dat dit weer uit de mond van Bert Anciaux komt hoeft niet te verbazen. De man houdt ervan snel mee op de kar te springen en ze dan net iets over de lijn te duwen, waardoor hij zijn ernst en krediet al sedert lange tijd vergokt heeft.
Hij had zijn antwoord in deze kwestie bij filosofen kunnen vinden: Zonder oorlog geen vrede. In deze: als men niet geconfronteerd wordt met andere meningen, kan men niet bewust kiezen voor de tegenovergestelde visie. En als men dit doet, de weg die Europa nu al lange tijd bewandelt, brengt die confrontatie steeds weer de nodige energie om te vermijden dat die boeken werkelijkheid worden…

Tekst dankbaar overgenomen van Roel De Meu ©19.5.2001

Op de juiste wijze denken,... .

Het grootste deel van de Vlamingen die naar het Oostfront trokken deden dit om de Vlaamse zaak te dienen. Ook de Kerk was daar niet tegen. De echte collaborateurs zijn deze die hun medeburgers aan het Nazi-regime verklikten, om welke reden ook, maar vooral, bijna altijd, uit gewinzucht. De repressie was echter van een nog ergere soort gewinzucht!
De dag van vandaag spelen de media een belangrijke rol in de denkwijze van de mensen. Iets uit zijn verband halen of beelden manipuleren zijn spijtig genoeg schering en inslag. Op deze wijze denken en spreken de mensen zoals het hen is voorgekauwd!
De heksenjacht is al aan de gang, want alles waar "Vlaams" bij staat wordt al vlug met "bruin" en dus met het blok in verband gebracht.
De boeken uit de bibliotheken verwijderen, een idee van Anciaux, is al even erg als de boeken verbranden tijdens het Nazi-regime!
Alleen goede informatie en goede journalistiek doen de mensen op de juiste wijze denken, MAAR ...

Tekst dankbaar overgenomen van Christian Van Hevele©20.5.2001

Niet netjes en toch sociaal-liberaal ?

De Minister van Cultuur heeft het nu zowel verkorven bij verdedigers van democratische vrijheden, als bij de hardliners die zich vastklampen aan een mogelijk ongelijk van de officiële geschiedschrijving.
Wat de licht overspannen minister uitvaardigt ligt echter in de lijn van het geroep om harde maatregelen, vanwege de Vlaamse en federale regering. Maatregelen, zogezegd te treffen om de ondergraving van de democratie door het fascisme te voorkomen.
En wie laat zich eerst vangen om de kastanjes uit het vuur te halen ?
Bert doet de boeken op een stapel zetten en Johan bewijst dat de aanwezigheid op een vergadering een strafbaar feit kan zijn. De handelwijze van de Vlaamse regering steekt schril af tegen haar belijdenis, een hoog democratische gehalte te bezitten en het land voor een post-neonazistische toekomst te behoeden.
Als onder fascisme en nationaalsocialisme nog wat anders verstaan wordt dan kaalgeschoren schedels en fascinatie voor Keltische symbolen, dan zit het niet in één bepaalde hoek.
De regering beoogt haar positie te behouden, zij bestrijdt de oppositie en de oppositie bestrijdt de regering. Dit heet Westerse democratie. Door de goede (noodzakelijke) verloning der politici wordt het gevoerde debat mee ingefluisterd door particuliere belangen. Het algemeen welzijn en de verwezenlijking van rechtvaardige idealen , wijkt voor strategische spelletjes.
De toonaard van een krantenartikel wordt aangegrepen om het spel harder te spelen. Zonder veel getalm desavoueert de coalitie een zeer bekwaam, en integer genoemde, minister. Heeft dit kunnen gebeuren zonder de zekerheid dat er twee VU/ID- ers bereid zijn in de regering te blijven zetelen ?
Waarom en waarvoor Johan Sauwens zich voor zijn belagers moet verontschuldigen i.p.v. zich te mogen verdedigen, is in een vrij land een raadsel. Verdachtmaking, veralgemening, verheffing van subjectieve meningen tot staatsdogma’s, scheldpartijen, uitsluiting, onbespreekbaarheid, politieke infiltratie van het rechtswezen, intimidatie, onwettelijke inmenging , .... behoren tot een veelkleurig fascistische erfgoed waarvan de sociaal- liberale formatie geen gebruik mág maken. Wie meent van wel, verschuilt achter een democratisch masker zijn totalitair gezicht.
Als er enige politiek oncorrecten opdagen op hun vergadering, wordt het Sint Maarten Fonds gelijkgesteld aan een gevaarlijke bende. Wie iemand uit die bende een hand reikt, begaat een beoordelingsfout. Door het gecreëerde klimaat wordt zulke fout erger dan de dood van dertig Chinezen. Als dit land de logica veronachtzaamt doet het twijfels rijzen omtrent zijn eerlijke bedoelingen.
Niet iedereen rond het voetbalveld is een hooligan. Als ik katholiek ben omdat ik eens een kerk binnenstapte, wordt het dan geen tijd om naar een goelag uit te kijken?

Erik Stefkens ©18.5.2001

En wat weet MILITANT LINKS over wat Mr. De Gucht Karel weet ?


Liberale wijsheid ?

Aan de Liberale kiezer,

Beste Liberale vrienden,

Het succes van de heer Fortuyn met het verlies van de liberale VVD in Nederland heeft ook hier voor de nodige beroering gezorgd en zal zeker het span Verhofstadt - Dewael- De Gucht enkele slapeloze nachten opleveren.

Liberalen zijn mensen die het liberalisme huldigen, mensen die staan op autonomie, respect voor de individuele eigenheid, vrijheid van denken en handelen, zelfstandig ondernemerschap. De meesten wijzen sociale correctie en een zekere graad van herverdeling niet af zolang dit alles binnen redelijke perken blijft, de maatschappij in haar geheel beter maakt en dit niet leidt tot een profitariaat waar zij vooral het slachtoffer van zijn. Het linkse gedachten goed staat voor collectiviteit van gelijken met een minimaal begrip voor het individu als authentiek zelfstandige persoon en de realisatie van de collectieve doelen, de ambities van de staat als hoogste betrachting. Het christelijk personalisme situeert zich tussen beide extremen. Begrip, aandacht en ruimte voor de persoon als uniek en autonoom individu maar tevens aandacht en respect voor het besef dat een individu zijn zingeving en functioneren slechts kan realiseren in een geordend maatschappelijk verband waarbij zoveel mogelijk burgers zich zinvol betrokken en gerespecteerd voelen. De maatschappij en het individu erkennen en respecteren elkaar, spelen zinvol op elkaar in.

Paarse regeringen of paars groene regeringen voegen tegen alle logica in tegenpolen samen. De wakkere burger weet dat dit gemotiveerd werd vanuit persoonlijke ambities en rancunes en niet vanuit maatschappelijke en ideologische bezorgdheid. Het resultaat kennen wij. Liberalen die de meest linkse regering en vernietigende regering ooit op de been brengen met op korte tijd aftakeling van vele sectoren, veralgemeende bureaucratisering met toename van de rol van de staat en verval van kwaliteit en efficiëntie in het onderwijs en de gezondheidszorg, verval van morele maatschappelijke waarden en vanuit onkunde en onmacht het goed praten van ongecontroleerde immigratie, misbruik van asielrecht en dit alles met verdere afbraak van de eigen Vlaamse , maatschappelijke en individuele identiteit. Onvoorstelbaar maar waar, onder dit door de liberalen geleid bewind komt de vrijheid van denken, vergaderen en het zich uitspreken terug in het gedrang. De hoogste liberale idealen worden genegeerd. Partijen die politiek oncorrect verklaard worden maar toch de steun genieten van over de 600.000 waaronder vele gelovige christelijke Vlamingen worden onder druk van de regering buiten alle media gehouden.

Sommige Liberale vrienden zeggen mij dat ze hun partij electoraal zullen afstraffen maar dat zij in hart en nieren liberaal blijven. Echte liberalen die geen mandataris zijn en geen materiële afhankelijkheid hebben van de VLD kunnen toch niet langer de huidige VLD steunen. Je voelt je toch voor idioot als de partij voor dewelke je kiest, eens in de regering, precies het tegenovergestelde doet van wat ze verkondigt en beloofd heeft. Na de afstraffing zo zeggen sommigen , na de vervanging van de huidige leiders Verhofstadt en C° die alleen zichzelf kennen , willen ze terugkeren naar de ware schaapstal.

Goed bestuur zo merken steeds meer wakkere burgers , vereist het verdwijnen van België . Vlaanderen kan het in een Europese context best onafhankelijk redden . De huidige liberale machthebbers hebben zich met België terug verzoend en zij bestrijden verder mee de nog steeds verketterde Vlaamse beweging. De repressie kan zeer geslaagd genoemd worden en verzwakte de Vlaamse beweging volkomen. Alles wat in lengte van jaren naar boven kwam, komt voor Vlaanderen krijgt nog steeds het etiket Nazi mee. Ook al betreft het velen die jaren na de oorlog geboren zijn. Een groot deel van de Vlamingen krijgen op de openbare omroep en onder chantage van de overheid geen stem meer in de media terwijl een Yves Desmet enormiteiten als :”het Vlaams Blok zijn de rechtstreekse afstammelingen van de Nazi’s “ quasi dagelijks over alle media kan blijven uitbazuinen. Vlaanderen is wakker aan het worden en laat zich door dwaze verwijten niet meer van de wijs brengen.

Ook echte Liberalen kunnen deze houding tegenover Vlaanderen niet meer dulden. De liberaal weet dat het Vlaams Blok een lijvig programma heeft dat zich situeert tussen hun eigen programma en dat van de CDN&V.
Een logische samenhangend en democratische regering in Vlaanderen kan niet anders dan uitgaan van een combinatie VLD, Vlaams Blok en CDN&V.

Zou de echte liberaal zijn partij met name de VLD de volgende beurt niet best electoraal afstraffen? Zeker wanner de huidige leiding blijft verkondigen zich aan paars te zullen houden en de huidige leiding zich eerder vanuit persoonlijke maar anti-Vlaamse rancune blijft uitspreken voor het ondemocratische cordon sanitaire. Het cordon sanitair houdt in een overwegend centrum rechts Vlaanderen links aan de macht, staat de Vlaamse onafhankelijkheid in de weg en houdt de liberale leiders gegijzeld in het linkse kamp.
Het recente manifest van een Ward Beysen , de houding van een Coveliers en sommige Vlaamse claims van een Van Campenhout zijn toch zuiver recuperatie pogingen om de eigen ontgoochelde kiezers bij te houden. Dit is afgesproken strategie. Indien de verkiezingsuitslag het toelaat zo zegt de leiding wordt Paars verder gezet. Het kan niet anders of de Liberale kiezer weet dat hij de volgende keer best voor anderen en voor Vlaanderen stemt . Of zie ik dat allemaal verkeerd? Graag uw mening.

Met dank voor de aandacht en met Vlaamse groet.

Dr Pol Herman
Terheydelaan 207
2100 Deurne


Tekst dankbaar overgenomen van Dr. Pol Herman, huisarts

©10.3.2002


Boycot Luxemburg ! Letzeburg awoerd !

Een Luxemburgse reporter besmeurt ons Belgisch blazoen. Met totaalvolledig uit onbestaande dossiers en uit de lucht gegrepen verhaaltjes meent hij onze Koning ten val te brengen. Die man moet wel zeer groot hertogelijk dom zijn. Dat hij maar oppasse ! Als hij in zijn opzet slaagt wacht zijn financieel paradijs droeve tijden. Geen Belgische intresten, gedaan met gesmokkelde tabak of pruimenjenever, en op de processie van Echternach geen stap meer voorwaarts !
En waar krijgt deze man gehoor? Waar schrikt de pers er niet voor terug om onze monarchie aan te tasten ? Nog nijdig, omdat ze hun Kaiser Wilhelm kwijt zijn, verraden de Duitsers de eer van het edele Saksische en Frankische geslacht van Coburg tot Gotha. Uitgerekend in Duitsland deinzen ze er niet voor terug, aan een ons afvallige journalist, het woord te verlenen. In zeshonderdduizend kranten hebben ze de laster afgedrukt.
Vrienden zeg het Sauerkraut adé! De kapitaal krachtige burger zij gewaarschuwd! Stop uw geld liever in uw kous, dan in Luxemburg!
Voor alle dappere telgen en met het nodige voorbehoud, hier de met lichte afschuw vertaalde Teutoonse tekst van :"Belgisch Koning Albert trekt zich nog dit jaar terug" een zeer eerrovend artikel in Welt am Sonntag ( hier klikken om het naar uw e-adres te verzenden


Sterjournalist Jean Nicolas onthulde:

Albert II zou te gast geweest zijn op seksparty's met kinderen.

WELT am SONNTAG nam de reporter hierover een eerste interview af.

Een boek brengt nog voor zijn verschijning in Frankrijk en België grote deining te weeg: "Dossier pedofilie - Schandaal van de affaire Dutroux"  heet het werk van de gerenommeerde Luxemburgse onthullingsjournalist Jean Nicolas (50), dat op 7 september bij de bekende Parijse Uitgever Flammarion verschijnt.
In het boek wordt de onvoorstelbare beschuldiging geuit, dat koning Albert II van België in het begin der 80-er jaren aanwezig was op seksparty's, waar kinderen misbruikt werden.

WELT am SONNTAG : Waarvan beschuldigt U in uw boek koning Albert II ?

Jean Nicolas: De beschuldiging luidt niet dat Albert II. pedofiel is. Maar wat ik beweer en aan de hand van politiedossiers bewijs, is, dat Prins Albert in de jaren 1980 tot 1982 op seksparty's aanwezig was. En op deze party's werden - volgens de politie- en gerechtsdossiers ook kinderen opgevoerd. Dat betekent, daar hadden lieden seks met kinderen. Of de prins daaraan meedeed, weet ik niet en kan ik daarom ook niet bevestigen. Maar zijn aanwezigheid op de seksparty's heeft tot gevolg dat men de lieden die erbij waren nooit zal kunnen vervolgen.

WELT am SONNTAG : Uw boek houdt zich vooral bezig met de zaak Dutroux. Zijn er naar uw weten verbindingen tussen het koningshuis en de vermoedelijk meervoudige kindermoordenaar Marc Dutroux ?

Nicolas: Albert heeft rechtstreeks niets met Dutroux te maken. Indirect wel, want doordat hij in het begin der 80- jaren (i.v.m. de seksparty's) verwikkeld was met andere vooraanstaande lieden van het Belgisch establishment wordt vandaag het onderzoek naar de kinderhandel verstoord.

WELT am SONNTAG : Waarom?

Nicolas: Omdat het gevaar bestaat, dat iedere pedofiel op zijn proces zal vragen: "Waarom wordt ik vervolgd en niet de koning".

WELT am SONNTAG : Waar vandaan haalt u uw informatie?

Nicolas: Ik ben erin geslaagd, mij een copie te bezorgen van het Dutroux-dossier en van het Albert-dossier. Die heb ik onderzocht. Meer dan 20.000 bladzijden, met geluidsbandopnames met verklaringen van getuigen. Waar onder ook interessante elementen, die nooit werden bekend gemaakt. Voor de aanhouding van Marc Dutroux verrichtte het Belgisch gerecht reeds onderzoek, wegens de verdwijning van meerdere kinderen. Na de aanhouding van Dutroux meldden zich dan plots getuigen. Toen de speurders te dicht bij het Paleis kwamen werd het hele team vervangen. Zodat alles in 't zand verloopt.

WELT am SONNTAG : Zijn de bronnen van uw boek nog in uw bezit?

Nicolas: Ik heb het oorspronkelijk dossier indertijd binnen de twee uur gecopieerd en op een veilige plek verstopt. Het waren wellicht de gevaarlijkste twee uren van mijn leven. Nu heb ik in mijn bureau alleen maar copies.

WELT am SONNTAG : Werd U bij de opzoekingen voor uw boek gestoord of bedreigd?

Nicolas: Ik onderga represailles, sinds ik aan Dutroux werk. Ik wordt vervolgd en bedreigd. Maar tot nu is nog niets ernstigs gebeurd. Wel heeft de Luxemburgse politie een keer vastgesteld dat Belgische politiemensen voor mijn huis in Luxemburg gestationeerd waren. Zij noteerden, wie mij wanneer bezocht.

WELT am SONNTAG : Heeft u beschermende maatregelen getroffen?

Nicolas: Ja. Voor belangrijke aangelegenheden telefoneer ik niet meer over mijn eigen telefoonaansluiting en ik zeg aan de telefoon niet meer, wanneer ik naar België zal reizen. Uit veiligheidsoverwegingen hadden, tijdens de laatste twee jaar, mijn ontmoetingen met Belgische informanten niet meer in België plaats.

WELT am SONNTAG : Wat verwacht U na het verschijnen van uw boek ?

Nicolas: Tot nu heeft koning Albert zijn hoofd immer uit de strop kunnen trekken. Maar nu niet meer. Officieel zal hij vermoedelijk ziek worden. Rugklachten of problemen met het hart. Een aftreden om gezondheidsredenen. Prins Philippe is ja nu voorbereid met zijn Mathilde en zal zijn plaats innemen. Dit gebeurt nog dit jaar.

WELT am SONNTAG : U heeft koning Albert in het voorjaar een brief met stekelige vragen geschreven.Heeft hij U geantwoord ?

Nicolas: Neen, geen reactie. Mij goedgezinde lieden uit hogere kringen hebben gezegd, dat dit niet antwoorden een teken is voor het nakende aftreden van de koning.

WELT am SONNTAG : U bent Luxemburger. Van waar die belangstelling voor de verdwenen kinderen in België ?

Nicolas: Ik zie dat als Europeaan. België is aan zijn einde, een rot land. En daar zitten alle Europese instellingen. In een land, waar het gerecht en de politie niet functioneren. Ook de Belgische pers is niet vrij. Zo stelt zij dat Dutroux zijn misdrijven pleegde als alleenganger. Daarentegen zijn er bewijzen voor een netwerk.

WELT am SONNTAG : Reikt dit netwerk tot in Duitsland?

Nicolas: In het dossier van Dutroux heb ik veel Europese telefoonnummers aangetroffen. Ook uit Duitsland. Bij voorbeeld nummers uit Beieren en uit het Saarland.

Het interview leidde Henning Lohse
Channel: Aus aller Welt
Ressort: Aus aller Welt
Verschijningsdatum: 19. 08. 2001

En met zo een volk zitten wij samen in één EU !

22.8.2001 koppelingen bijgewerkt 1.2.2007
Nog meer van dat schoons, alhier.



verderterug

Terug naar tof.at.tf

betogingHalle