- titels : zie onder bij audio
- Lengte : ca 7'30"
- Uitgever : www.metropolis-music.com
voor gitaar
"Tea Time" is mijn eerste bundel geschreven voor de beginnende gitarist. De titels zijn gebaseerd op verschillende theesoorten, de streek waar ze vandaan komen of de plukwijze. De composities bij aanvang zijn geschikt voor gitaristen die minimum 1 à 2 jaar spelen. De andere stukken kun je spelen als je 3 à 4 jaar gitaar speelt.
Deze uitgave zou net als "The Butterfly Garden" tot het "Semu-repertoire" behoren aangezien Metropolis terug lid is geworden van Semu. Dit betekent dat deze bundels mogen gekopiëerd worden als een instelling een licentie ondertekend heeft met Semu.
Echter, de uitgaven van mijn pedagogische werken zijn aan democratische prijzen te koop, voorzien van een mooie kaft en de speelstukken die erin staan zijn streng geselecteerd om steeds een hoge artistieke kwaliteit te garanderen. Dit alles omdat ik vind dat er geen reden hoeft te zijn om ze te kopiëren. Als je dus een titel hieruit wil spelen, koop ze dan. Voor amper 1 € per compositie heb je jaren speelplezier en je toont je waardering rechtstreeks aan de componist en uitgever.
" Die Ausgaben finde ich fabelhaft!!
Ihre beiden Sammlungen enthalten eine Fülle gemäßigter zeitgenössischer Musik mit dem Wissen um die Applikatur der Gitarre - : Eine seltene Kombination.
Best greetings
Yours Konrad Ragossnig "
Yunnan, 0'58" (1.1 Mb) mp3
Yasmin, 1'08" (1.3 Mb) mp3
Melisse, 0'55" (1 Mb) mp3
Pecco, 1'23" (1.5 Mb) mp3
Mélange, 0'42" (823 Kb) mp3
Earl Grey, 1'09" (1.3 Mb) mp3
Ceylon, 1'26" (1.6 Mb mp3
score
Tea Time
door : Hein Sanderink
Het in deze aflevering van El Maestro afgedrukte werkje Yunnan komt uit de bundel Tea Time van gitarist/componist Boudewijn Cox. Samen met het interview completeert een korte bespreking van de bundel het beeld van onze Belgische collega.
De delen van de bundel Tea Time hebben de namen van theesoorten meegekregen: Yunnan, Melisse, Yasmin, Pecco, Mélange, Earl Grey en Ceylon. Net als bij de diverse theesoorten zijn de delen heel verschillend, maar hebben ze ook veel gemeen.
Door deze onderlinge samenhang, met een prettige afwisseling van tempi en toonsoorten, zou de bundel mijns inziens heel goed als suite uitgevoerd kunnen worden. Aan de volgorde hoeft niets veranderd te worden.
In muzikaal opzicht kunnen de deeltjes worden getypeerd als uitgesproken melodieuze stukjes, ondersteund door een baslijn en vulstemmen. De melodie wordt echter regelmatig onderbroken door akkoordpassages, waar de gitarist kan baden in zijn gitaarklank. De harmonieën zijn soms apart, net even anders, maar de gemiddelde gitaarleerling zal er niet van schrikken. De vormen zijn helder en ook de vloeiende overgangen tussen de zinsdelen verraden de hand van de vakman. De tempi worden aangeduid met Italiaanse termen, vergezeld door een goed gekozen en goed realiseerbaar metronoomgetal. In het deeltje Earl Grey, waar het melancholico karakter mooi tot zijn recht komt in een M.M.=92 voor de achtste noot, wordt het tempo abusievelijk als M.M.=92 voor de kwartnoot aangeduid. Een klein smetje op een overigens keurig verzorgde uitgave.
In technisch opzicht zijn de deeltjes van vrijwel gelijk niveau. De waardering van de moeilijkheidsgraad zal echter sterk afhangen van de manier waarop de techniek van de leerling is gevormd. De gitaardocent Boudewijn Cox bouwt de techniek van zijn leerlingen op volgens de principes uit de gitaarmethode van Sagreras. Dat is o.a. te merken aan de aandacht die het melodiespel krijgt. De melodielijn wordt consequent apoyando gespeeld, de overige stemmen tirando. De rechterhand vingerzettting is minutieus uitgewerkt. Door inschakeling van de a-vinger worden vingerkruisingen voorkomen. Door de gekozen toonsoorten en schrijfwijze blijven de stemvoeringsproblemen beperkt. Mélange, dat in D majeur staat, verdient wel enige extra aandacht, omdat de veelvuldig gebruikte basnoten d, A, E, de harmonie kunnen vertroebelen. Door de basnoten consequent op de derde tel af te dempen, kan dit probleem eenvoudig worden opgelost.
Samenvattend kan gesteld worden dat de bundel Tea Time een pareltje vormt binnen het repertoire van de amateurgitarist. De afwisseling van de delen, het melodieuze karakter en de bijzondere harmonieën maken het geheel tot een niet alledaags kwaliteitsproduct. Zoiets als het verschil tussen een gewoon kopje thee en een 'high tea'.
El Maestro - Nieuwsbulletin nr. 28 jaargang 11, mei 2004
------------------