voor orkest

De onmiddelijke aanleiding om “Da Una Certa Distanza” te schrijven was een telefoongesprek met de weduwe van een vriend waarin ze vroeg om de muziek van hun huwelijk zes maanden eerder te willen hernemen, deze keer op zijn begrafenis. De schok die ik kreeg tijdens dit gesprek gaf aanleiding tot een bevreemdende zintuiglijke ervaring; allerlei gewaarwordingen stroomden door mij heen waarbij het leek of de tijd een loopje met me nam.
Enerzijds leek mijn tijdsbesef razendsnel vooruit te gaan, immers, een massa gevoelens wisselden elkaar in hoog tempo op. Anderzijds had ik een hallucinerende ervaring : het leek alsof ik buiten mijzelf trad en mijzelf op een afstand waarnam. In die toestand leek het of de tijd stil bleef staan. Tegelijk leek het of ik een geruststelling kreeg van mijn overleden vriend.

Ik besloot deze ervaring neer te schrijven. Na een paar jaar had ik duidelijk voor ogen hoe dit te verklanken en kreeg ik de kans om in opdracht van de Beethoven Academie een orkestwerk te componeren. Zij speelden de première in Tienen en Doornik in januari 2000 onder directie van Daniël Gazon.

“Da Una Certa Distanza” is geschreven ter herinnering aan György Sebök. Hij stierf de dag waarop ik de partituur beëindigde en zonder hem zou dit kunstwerk niet mogelijk zijn geweest. Hij was mijn muzikale mentor in de jaren negentig en hij leerde me muzikaal te communiceren zonder grenzen.

Het werk start met drievoudig contrapunt. Elk van de drie frasen kent enn trage faseverschuiving en geeft elke zin op zich een verschillende identiteit met een specifieke kleur; een “Farbenmelodik”-techniek geeft elke frase een unieke mélange.
De verschillende tijdsgewaarwordingen en de hallucinerende gevoelens worden gesuggereerd door het interval van de faseverschuiving en de afstand tussen de drie frasen.
Herkenbare rethorische gestes worden niet geschuwd en geven uitdrukking aan o.a. het lamentoso en verglasa karakter. Da una certa distanza is zorgvuldig gepland tot een verscheurend shockerend moment om vervolgens geleidelijk aan over te gaan in een meer pijnlijke maar desondanks troostende en geruststellende conclusie.

• lengte : ca 13"30'
• eerste uitvoering : 26 februari 2000, 'Beethoven Academie' gedirigeerd door Daniël Gazon.
• opdracht van de 'Beethoven Academie' en het ''Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap".
• onderscheiden met een 1° prijs tijdens de 2° Brandenburgse Biennale - 2006 door "Förderverein Brandenburger Symphoniker".
• onderscheiden met een 2° prijs tijdens de "Fourth Composers Competition Ivan Spassov - 2007", Plovdiv, Bulgarije
• score & partijen verkrijgbaar via : www.cebedem.be

Da Una Certa Distanza - studio-opname

Vlaams Radio Orkest gedirigeerd door Hans Rotmann

fragment 3'07" (3.5Mb)

speel mp3

archiefnummering in VRT :
OC 107061 (studio-opname)
OC 106947 (concertversie)

Brandenburger Wochenblatt 26. November 2006

Zweites Finale

Publikum bestimmte in einer "Komponisten-Disco" seine Favoriten

Von Bernd Köllinger

Alle Kompositionen, die am vergangenen Dienstag in einer vom Förderverein Brandenburger Symphoniker veranstalteten Komponisten-Disco vorgestellt wurden, hatten es bis ins Finale der zweiten Brandenburger Biennale für neue Musik geschafft. Nun sollte sich im Foyer der Studiobühne des Brandenburger Theaters eine Publikumsjury aus hart gesottenen Neue-Musik-Hörern eine eigenen Meinung bilden und ihre Favoriten küren. ....

....Boudewijn Cox komponierte mit "Da Una Certa Distanza" eine ruhig fleissende Abfolge von Klangschichtungen, die sich in würdigem Ernst in der Zeit bewegen, Schritt für Schritt Komplexität und Farbe wechseln und als Streben nach elysischer Reinheit und neuer Klassizität erlebt werden können. Dramatik gibt es nur im Mikrokosmos der Klangverschiebungen. ....

...Wie wohltuend, dass es Komponisten gibt, die einmal nicht in den Tiefen der Seele und den Rätseln der Weltgeheimnisse wühlen, Favorit der Publikumsjury war Boudewijn Cox.... .

Sibeliusfile (nog niet beschikbaar)