| Gordia (1998)
voor mandoline en gitaar
“Toen Gerda Abts mij vroeg om een compositie te schrijven voor mandoline en gitaar had ik na korte tijd het gevoel te maken te hebben met het ontwarren van een echte Gordiaanse knoop: het ingewikkelde patroon van mogelijkheden en beperkingen die beide instrumenten aanboden, was niet eenvoudig te vatten. Graag wilde ik immers de platgetredenen paden vermijden waarlangs men dikwijls gaat om voor deze combinatie te schrijven : een virtuoze mandolinepartij met een gitaarbegeleiding. In Gordia, ook te bekijken als een samentrekking van “chord” (snaar) en “dia” (twee), kies ik bewust voor een gelijkwaardige behandeling van beide instrumenten waarbij deze zoveel mogelijk als één geheel worden beschouwd. Het eerste deel Lento – Presto agitato – Lento is een rapsodisch geheel dat een caleidoscopisch beeld geeft van de bezetting. Het Adagio is een lyrisch, kleurrijk en soms etherisch tweede deel. Het pittige Allegro vivace is een wervelende, virtuoze finale, waarin kleurrijke effecten telkens een ander klankaspect van beide instrumenten aan bod laten komen. In de hevige passages wordt gerefereerd naar het eerste deel. Halverwege komt er een kleine herinnering naar het dromerige van het Adagio. De compositie eindigt in een hevige storm die naar een absoluut hoogtepunt gaat. Met Gordia heb ik een bijdrage willen leveren aan het mandoline/gitaarrepertoire met een compositie van grotere omvang (14 minuten) dan gebruikelijk is voor deze bezetting.
|
|