tweeluik voor gedichtendag LM ------------------------------ gedichtendag, of de totale vrijheid 31/1/2019 -------------------------------------------------- helaas, helaas, helaas, waar is ons heil gevaren? ik kocht zopas een smartphone omdat hij licht geeft in het donker, zodat wij kunnen zien in zijn schijnen, en laat mij horen ook voortaan, want ik wil wel horen, en moet dus niet voelen. maar wat hoor ik? nee, niet de muziek der sferen, maar geruchten dat wij met zijn allen moeten vluchten in het oerwoud of naar lang vervlogen eeuwen, want onze controle is niet meer gegarandeerd, en onze privacy alweer gecompromitteerd, helaas, helaas, driewerf helaas, waar is ons heil gevaren? gelukkig heb ik een tamtam, ik controleer voortaan dus elk gezang dat ik de ether instuur alhoewel, helaas, helaas, helaas, iedereen weet dan waar ik ben en welk bericht ik stuur, helaas pindakaas, weg met die tamtam gelukkig is er nog de stilte van het wilde woud waar ik alleen en door geen mens gestoord -men zegge het niet voort!- gedichten pleeg op een verborgen stam die ik dan na het kerven wis, en zolang er bomen zijn en schors, is er hoop vandaag de dag zonder pc, hd, tv ik leef met volle teugen helemaal privé. men zegge het niet voort! men zegge het vooral niet voort! er is geen vrijheid 31/01/2019 -------------------------------- er is geen vrijheid zonder vrede elk wapen maakt een einde aan een liefde elk woord bevat de kiemen van een oorlog er is geen vrijheid zonder vrede. er is geen vrijheid zonder bloemen elk zaadje is de drager van een droom elk denken is een wakker worden ontwaken in een veld vol bloemen. er is geen vrijheid zonder vrede hou toch je mond als je alleen wil doden elk woord verdelgt de kiemen van een leven er is geen vrijheid zonder vrede. Kleine tryptiek voor mijn zus -------------------------------- I. Eenvoudig liedje voor Marijke 17/3/2019 --------------------------------- dat je goed was wat stamp ik open deuren in je was zo goed als goed kan zijn dat je goed was kan elk kind tot de bejaarden hier aanwezig getuigen en beamen dat je goed was dat maakt ons stil nu verdrietig en blij tegelijk dat je goed was ervaren enkele mensen nog steeds aan den lijve dat je goed was het stemt tot nadenken herdenken gedenken dat is voor niemand een verrassing: je was zo goed als goed kan zijn je was zo goed als goed kan zijn II. In paradisum, voor Marijke 27/03/2019 ------------------------------------------ Het is lente. De bloemen voor jouw kist bestemd genieten van de prille zon en staan volop in knop, maar bloeien zullen ze niet: ze worden weggesnoeid, verknipt tot stukjes groen, die vriendelijke handen rondom jouw dode lichaam zullen doen belanden, op wat het laatste afscheid zal gaan heten. O bloemen, zo geliefd door haar, licht bloeiend op omheen de baar, en laat haar vrienden dromen van wat voor sommigen misschien wel ooit zal komen: het rusten in de liefde die je gaf, de leden voorgoed verleden, maar de ziel helemaal stralend van eeuwigheid. III. Nabeschouwing voor Marijke (3/4/2019) ------------------------------------------- Terwij zij dobbelen om jouw kleren en kokers verzamelen vol van jou, Ich denke dein. Terwijl jouw plant bloeit als nooit tevoren digitaal, Ich denke dein. Een kleine urne kwam met mijn vrouw tot bij mij, staat nu op tafel, Ich denke dein. Snel gekeken in de tuin: jij staat er écht in bloei, Ich denke dein. Er is een liefde die niet overgaat, en een verdriet dat verkeert in eeuwige vreugde, Ich denke dein. IV. Of zal ik? voor Marijke 17/4/19 -------------------------------------- uit mijn agenda ben je verdwenen maar in mijn hart staat je gedaante pal mijn moede ogen kunnen enkel wenen over de dag die niet meer komen zal ik ben zo vol van pijn en dwaze dingen of zal ik van de liefde zingen? je hebt alleen wat asse nagelaten je klopt zoals een dood hart in mijn borst ik zie jouw ogen nog maar ben gelaten en voel het dringen van de dorst naar jou, mijn zus, mijn ziel, mijn dwingen of zal ik van de liefde zingen? jij bent nu meer dan ooit aanwezig in elke vezel van mijn lieve lijf mijn lippen proeven vruchten vlezig mijn vingers staan van krampen stijf ik schrijf en doe alleen nog dwaze dingen of zal ik van de liefde zingen? ic seg adieu, voor Emiel 24/4/19 --------------------------------- Met je glimlach en met beleefde groeten ben jij nu in de boot genomen, mijn vriend Emiel. Jij die met kringen van hemelsblauw tot ogenblauw omheen de boot je vreugde schilderde, jij die Esperanto bedreef dag in, dag uit, en elke dag hopen bleef. Misschien was die wals met haar het onverhoopte wonder? Mijn vriend, Emiel, je zingt met diepe bas je laatste lied en zingt, en zingt, en zingt... en ik neem aarzelend weerbarstig langzaam dichtend afscheid of doe ik alsof? ic seg adieu, voor Emiel 24/4/19 --------------------------------- Met je glimlach en met beleefde groeten ben jij nu in de boot genomen, mijn vriend Emiel. Jij die met kringen van hemelsblauw tot ogenblauw omheen de boot je vreugde schilderde. Jij die Esperanto bedreef dag in, dag uit, de wereld was jouw vaderland. Een wereld van vrede en begrip, en ver van oorlog, dat was jouw hoop. Misschien was die wals met haar het onverhoopte wonder? Mijn vriend, Emiel, je zingt met diepe bas je laatste lied en zingt, en zingt, en zingt... en ik neem aarzelend weerbarstig langzaam dichtend afscheid, of doe ik alsof? berekening 18/09/2019 ---------------------- De boezemvriendin van mijn vrouw, ik benadruk: van mijn vrouw, stuurde mij een rekeningnummer om over te schrijven en dat doe ik bij deze. "Schrijf in op onze nieuwsbrief en win leuke prijzen" lees ik onderweg naar De Haan op de tram, maar dat schreef zij niet. ik heb haar dus op haar nummer gezet: waarom geen leuke prijzen? waarom geen nieuwsbrief? Ach, misschien zag ik die over het hoofd en kregen we die sowieso. Daarom besloot ik over de uitstaande rekening haar dit vers te schrijven. ---------------------- Ode aan mijn zus 25/11/2019 --------------------------------- Misschien nog enkel een masker of zo, een tekst die jij me gaf over poëzie, misschien blijven nog enkele gedichten over jou over. Misschien nog hier en daar een foto, een verhaal van een vriendin, fonkelende ogen, de pijn van wie je liefhad. Maar ik heb met mijn eigenste handen jouw identiteit verwijderd uit mijn contacten. Misschien kan ik zo vergeten wie jij was voor mij. -------------- Descartes 11/12/2019 -------------------------------- Als ik in de spiegel kijk denk ik aan kunst en twijfel tussen de David van Michelangelo en de kakmachine van Delvoye. Dus ik ben.