kleine triptiek van de vergankelijkheid 1/2/16 --------------------------------------------- I. waar een wij is 1/2/16 ------------------------- wij zijn of we zijn niet nog niet of niet meer en beelden die we vormden zijn bijna onuitwisbaar aanwezig op duizenden computers maar in de hoofden van enkele vrienden en onszelf heel even tussen het nog niet en niet meer verwijlen wij worden wij wijlen II. herinnering 1/2/2016 ------------------------- hoe zal ik leven als er ik niet meer ben? zal jij aan me denken, en hoe? en jij, en jij... wij zijn een beeld een zucht zo lang een schim van onszelf een herinnering aan wie wij hadden kunnen worden maar door die dood pas echt werden. gedenk jij mij? of verlos ik jou van een zorg door te gaan? III. quid ad aeternitatem? 1/2/2016 ----------------------------------- wat mag ik doen in de tijd die mij gegeven is tussen nog niet en niet meer? glimlachen een traan soms iemand helpen iets toedekken onthullen af en toe? ----------------------- multicolor 1 2 3 (24/2/16) ----------------- Klara vertelt verhalen van avantgarde- kunst in Kin en een film daarover. In ons stukje ongerepte gras wipt een wit konijn, aarzelend gevolgd door een bruin: ze rennen samen onschuldig onze tuin van heden uit in 1 2 3 want schoonheid van natuur passeert toch alle const. ---------------------------- Sonnet 12 William Shakespeare When I do count the clock that tells the time, And see the brave day sunk in hideous night; When I behold the violet past prime, And sable curls all silvered o'er with white; When lofty trees I see barren of leaves, Which erst from heat did canopy the herd, And summer's green all girded up in sheaves Borne on the bier with white and bristly beard: Then of thy beauty do I question make That thou among the wastes of time must go, Since sweets and beauties do themselves forsake, And die so fast as they see others grow; And nothing 'gainst time's scythe can make defense Save breed to brave him when he takes thee hence. 7/3/2016 vrij naar William Shakespeare, sonnet 12 -------- Zie ik de klok die telt de snelle tijd en ook de dag die overgaat in nacht, viooltje's prille schoonheid die verglijdt terwijl het zwarte haar wordt grijze dracht, zie ik de hoge bomen zonder blad waaronder kudden eertijds schaduw vonden en hoe draagbaren dragen 't ruw loof dat in malse groene schoven lag gebonden, dan om jouw schoonheid maak ik mij zeer zorgen die met de snelle tijd snel zal verdwijnen want al wat goed en schoon is zal reeds morgen bij 't groeien van de jeugd verdord wegkwijnen. ach niets weerstaat de sikkel van de tijd dan jeugd te baren die je ooit bevrijdt. 7/3/2016 vrij naar WS's sonnetten -------- geen lief is beter ------------------ Dat ik je gaarne zie, ik zeg het niet zo vaak als telkens overslaat mijn hart. Soms zeg ik het, maar minder wel dan niet, al valt mijn zwijgen je vaak zwaar en hard: je bent een engel uit de hemel neergedaald. Van bij de eerste slokken die ik bood was mijn hart in jouw hart voorgoed verdwaald van liefde sterker dan de diepste dood. En elk woord is een woord te veel gezegd niets overstijgt het zwijgen van het goud geen woord is wijzer dan één onoprecht gebaar, niets dat me meer dan dat berouwt. Dus liefste laat het je voortaan believen: geen lief is beter dan je eigen Lieven. 21/3/2016 de poëzie (voor I.V.O.) -------------------- Isabelle vroeg me als geschenk een gedicht, ramp o ramp, net nu ik in de krant las: "de poëzie is dood" en het mocht geen te neerslachtig vers zijn, nee, opgeruimd staat netjes dus eigenlijk is het misschien goed nieuws: "de poëzie is dood". Men neme dus een telefoonboek en scheure daar een blad uit of gewoon een snipper en kijk, het is geen proza maar springlevende poëzie: een objet trouvé zonder rijmen, zelfs storende stafrijmen zijn uit den boze, en telefoonboeken zijn er genoeg, om van bladzijden nog even zedig te zwijgen (oei, toch een alliteratie, sorry) en zijn al je telefoonboeken verscheurd dan blijven er nog talloze kranten - de morgen bloost, de standaard staat pal, de gentenaar speelt kampioen - en scheur dat blad waarop vandaag die waarheid staat deskundig uit en stel vast uit het ongerijmde dat de krant alweer loog met "de poëzie is dood". goed nieuws derhalve: er is leven na de dood van de poëzie, of niet, Isabelle? All we need is Woumen 5/5/16 --------------------------------- Wij schuiven aan Voet voor voet Want het boeren- Ijs is goed Sinterklaas Wij waren braaf Geef ons ijs nu Lieve baas Want onze eis Is ijs meteen Iedereen die Braaf was heeft Recht op ijs Sinterklaas Hoor je mij Schep nu op Dat heerlijke Boerenijs Dank u sint Erklaasje Dendron 16/5/2016 ------------------ Langs een rododendron gegaan Zag ik een statige dame staan In de bloei sneed jij een bloem Af en goot wat water toen Op een schotel voor je man Maakte hem gelukkig dan Met één dobberende bloem Ach hoe rood straalde ze toen En nu jaren later ben jij In een blijvende toestand blij zelf een rododendronbloem In een schotel zoals toen Verblijd jij een of andere God Zoals je mij verblijdde tot Jij verdween in hogere sferen Om Zijn glorie te vermeren. lentelied 22/5/2016 ----------------------- het is lente De struiken Schieten goed op Met hun scheuten. Vogels Paren En paren Vogelen ze zingen hun lied in riet of niet en zwijgen niet maar hijgen vreemdsoortige meeuwen vallen op en lelijke Eendjes uit het nest volop gekwinkeleer tussen de hyacinten de catalpa catapulteert zijn twijgen omhoog en Ik wacht bij de trein Zonder meiklokjes Op mijn lief. Perrongeluk. als ik (23/5/2016) ------ Als ik dood zal zijn Zal ik nooit meer stoppen Aan een tankstation Om de essentie te noteren vlug Zal ik nooit meer mijn vrouw Omhelzen of verwijten Zal ik geen vraag meer krijgen Of stellen Geen vogel zal nog fluiten geen kip meer en geen kraai De lente zal ongemerkt voorbij zijn Voorgoed Geen winter knaagt aan mijn tenen Geen zoen of seizoen Verblijdt me En nooit zal ik nog een aalmoes Weigeren aan een bedelaar ---------------------------- Liedje voor lydie 10/6/16 ---------------------------- Onderweg naar iemand rijdt iemand voor me uit jij op je fiets over de brug in de richting van waar je woonde waar we speelden samen schaak en whisky en gesprek en ik laat je rijden, ik op mijn fiets, sla af naar iemand anders, naar waar we speelden om de beurt, schaak en whisky en gesprek, ik sla af want ik wil je niet stalken natuurlijk, en jij? ------------------------- egidiuslied (uit gruuthuse-handschrift) 15de eeuw, Jan Moritoen ------------ Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven. Dat was gheselscap goet ende fijn. Het sceen teen moeste ghestorven sijn. Nu bestu in den troon verheven Claerre dan der zonnen scijn. Alle vruecht es di ghegheven. Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven. Nu bidt vor mi, ic moet noch sneven Ende in de weerelt liden pijn. Verware mijn stede di beneven. Ic moet noch zinghen een liedekijn. Nochtan moet emmer ghestorven sijn. Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven. ------- 26/6/2016 Egidius bis ---------------------- ik moet nog zingen een liedekijn een liedje zonder noten geneurie van een ingenieur Egidius, waar ben je nu? ik zing een liedje zonder kleuren een beeld van jou in zwart en wit maar bevat wit niet elke kleur van hier tot aan de regenboog? ik zing enkel nog met woorden een liedje over jou, mijn vriend leef jij nu nog, of moest jij sneven hoe dan ook, ik zal nog leven zonder jou, Egidius een liedje zingen over jou en over mij die overleef en nog naar goede vrienden streef Egidius, waar ben je nu? jij was gezelschap goed ende fijn... Oleander 26/6/2016 -------- Oleander, bloei! in de winter verwend het voorjaar doorstaan in weer en wind Bloei, Oleander, bloei! niet teneergeslagen door hagel rechtop als vingertoppen gespreide hand als in een oud boek Bloei, Oleander, bloei! bijna vergeet ik keer op keer jouw naam tot ik denk aan de vliegende Hollander Bloei, Oleander, bloei! gegeven datum 26/6/2016 ----------------------- een tekst van de opa die verhalen kon vertellen en ik noteer nauwgezet de datum voor het nageslacht zonder zoeken 27/6/2016 ------------- ik reis de wijde wereld rond op zoek naar wat me telkens enkel kan verblijden: een lied zuiver als nachtegaal, de roek klinkt schor, bitter en vals echter bij tijden. ik reis de wereld altijd rond en zoek de droom die elke nachtmerrie doet wijken, maar zelfs de fijnste baltoets, coolste look, moet aan gevolgen van de rook bezwijken. ik reis en zoek en speur en vloek en tuur naar de contouren van een verre God maar zelfs het eerste woord, het avontuur van al dat zoeken wordt enkel bespot. één ding alleen heeft mij voorgoed verbonden: de liefde van één vrouw als jij gevonden. --------------------------------------------------------- Bijna-sonnet voor Sverre 8/7/16 ------------------------------- Doezelen langs de Moezel dromen van je peter Niets op aarde beter In je vierde jaar . Snoezelen langs de Moezel Hindernissen wissen Op zijn tijd steeds pissen In je vierde jaar . Tateren langs de Moezel Rozen rood zien bloeien Kleine meisjes stoeien Kindertraantjes vloeien Nooit meer willen groeien In je vierde jaar... Hoeveel vriendschap geeft je smartphone (21/8/16) ------------------------------------------------- Hoeveel vriendschap geeft je smartphone enkel liefde, nooit meer smart, al het piepen en het pinken gaan als pijlen naar je hart. apps als spuitende fonteinen, updates netjes op een rij en geen sputterende zwijnen: facebook zonder zwijnerij. Hoeveel vriendschap geeft je smartphone nooit een bui zonder bericht en zelfs in het diepste duister brengt de telefoon je licht. heb je nog geen lief, neem tinder, heb je er wat meer of minder van je telefoon geen hinder je blokkeert er of je wint er Hoeveel vriendschap geeft je smartphone als je er diep over denkt word je heel stil bij de vriendschap die dit wonder je steeds schenkt!! ik heb vandaag geen tijd 9/9/16 -------------------------------- vandaag tijd om huisvuil te sorteren en stukken van de krant te lezen zelfs een brief aan de GVR maar vandaag tijd om te schrijven, nee tijd om medicijnen te halen en met de apothekeres te bellen over de levering tijd om de apps van mijn smartphone te updaten maar vandaag tijd voor een gedicht, nee vandaag tijd om van mijn vrouw te houden die uithuizig is om te denken aan de spaarzame spaardaden van mijn zoon tijd om mijn mails te checken en kijk mijn pc staat aan heel misschien ontstaat een gedicht maar tijd om te schrijven, nee, niet vandaag wel tijd om met Magritte te zeggen dit is geen gedicht Invloeden 28/9/16 ------------------ Was ik er niet geweest dan had jij vandaag geen soep gehad in het rusthuis niet veel soeps was jouw dag geweest. Was ik er niet geweest dan was jij niet afgedropen met een bloedneus die dag maar was je misschien ook geen item op wikipedia. Was ik er niet geweest dan was jij er ook niet geweest en jij en jij jullie trekken ons spoor door de tijd. Was ik er niet geweest dan had jij dit niet gelezen nu. Wandelend drieluik 13/11/2016 --------------------------------- I Het is zondag maar er is geen zon op wandel dus met paraplu door dorp en park een kraampje biedt oesters en bier. voor vijf jaar woonden ze hier tante en nonkel hielden café maar het park wenkt ook een weduwe vijf jaar zonder man zoekt met haar hond de stok en lucht het verleden kleeft aan ons zelfs op wandel opeen dag zonder zon II Als ik wandel is het altijd met gedachten snuffelend aan bomen en mensen als een hond ik heb geen hond maar mijn gedachten lopen vooruit, als een trouwe hond brengen zij de stok terug trouw als een hond zijn onze gedachten en wandelen tamelijk gedwee met ons mee op een dag zonder zon III Thuisgekomen. zij werkt voor school, ik neem papier en pen en schrijf zoals dertig jaar geleden ach de rottende blaren en jij zou er muziek op componeren mijn vriend maar het verleden kleeft aan ons als een hond aan de lus en laat ons niet los toekomststraat 14/11/16 -------------- Als deze bomen groot zullen zijn de kinderen zijn blij rondom de school Als deze bomen groot zijn het dorp zwermt uit wagens toeteren en spuwen roet rond als deze bomen groot zijn wandel ik langs elsbos de toekomststraat in: kringelt daar rook van een crematorium? nee, de schoorsteen van vrienden stuwt roet omhoog als een vermanende vinger gekromd met schorre stem "zal jij er nog zijn? als deze bomen groot zullen zijn als ze er nog zijn..." puntdicht 28/11/16 ------------------- Ernstig beveiligingslek in ip-camera's Siemens gedicht