tijdbom
verwachtingen weken
weifelend ongeduld los
er klit rusteloosheid aan
elk moment dat wijzers
sleepvoetig tijdbomtikken
horen wij wel hoe haast
langs hartvaten beukt
zien we nog hoe de nacht
het aardse geraas sluit
en zwijgzaam ochtendlicht
de glorende dag inluidt
hier is stilzwijgen de stem
weten het gezicht
geduld een deugd
©Marleen De Smet
|