Interview met Ann Dhaenens 

Mijn Lierde. 

Kunstenares Ann Dhaenens verhuisde een jaar geleden met haar man van Geraardsbergen naar Opstaldries in Sint-Martens-Lierde. Sinds 1989 groeide de passie voor schilderen bij Ann. Na vier jaar technische school en vijf jaar modeltekenen vond Ann snel haar eigen stijl. «Al evolueert die nog altijd», zegt de kunstenares.
«Maar er moet wel altijd iets ludieks in zitten. Mijn beeld van een beklimming van de muur, dat in de woonkamer hangt, is daar een mooi van» 
Ann Dhaenens is een naam om te onthouden.
Van 20 april tot 11 mei neemt ze deel aan de finale van Kiezen voor Kunst in Evergem-Sleidinge.
Hoewel ze pas een jaar in Lierde woont, voelt Ann er zich toch al goed thuis.
Zeker nu ze voldoende plaats heeft voor haar passie: ezels en dieren in het algemeen.


JE GELIEFDE PLEKJE
THUIS

"Dat is sinds kort: de grote zolder, mijn atelier zeg maar. Mijn man Geert heeft daar het afgelopen jaar keihard in gewerkt. Het atelier is groot en dat heb ik graag, want ik wil mijn boeken en werken bij me hebben. De werkplaats is nog niet zo lang ingericht, maar het zal niet lang duren vooraleer het mijn favoriete plekje is.»


HET MOOISTE PLEKJE

«Het dorpsplein van Hemelveerdegem. een buurgemeente van Sint-Maria-Liercle, is prachtig. 
Als ik er kom, dan heeft het plein wat weg van een dorpskern in het buitenland. 
Het is authentiek, er staat zelfs een oude pomp. Sinds kort staat er een monument, een boerenpaard, de dikke van 'Sesjans' waarover ik zelfs een kort gedichtje maakte.»

WAAR KAN JE VLUCHTEN?

«In onze tuin staat een mooie oude boom, een eik. Die is ideaal om, als het mooi weer is, onder te zitten en te kijken en luisteren naar de vogeltjes in de tuin.
Ik hou enorm van dieren. We hebben zelf twee ezels. Als ik onder die eik zit, dan geeft me dat onmiddellijk weer energie.
Opnieuw motivatie en inspiratie om verder te werken aan een schilderij. Voor Kiezen voor Kunst pak ik uit met een reeks van kleine werkjes, 365 om precies te zijn. Eigenlijk is dat een beetje het 'leven zoals het is, Ann Dhaenens'.»

WAT ERGERT JE?

«In onze maatschappij moet alles zo snel gaan. Zo veel mogelijk consumeren in zo weinig mogelijk tijd.
Tja, dat is wel jammer, al betrap ik er mezelf ook wel op. We zijn gevangen in een snelle cultuur. 
Gelukkig worden de mensen tegenwoordig een stuk bewuster van verschillende belangrijke thema's zoals het milieu en dierenwelzijn.»

JE SUPERWINKEL

«Hier in Lierde is er niet veel keuze natuurlijk. Ik werk in Vilvoorde als bediende en daar ga ik wel regelmatig naar De Standaard boekhandel. Er is zo veel keuze, van romans tot bibliografieën, die lees ik ook regelmatig.
Er zijn ook twee muziekhandels waar ik af en toe een cd'tje koop. Kunstboeken koop ik niet zoveel meer.
Wel bijvoorbeeld als ik naar een tentoonstelling ga. Dan schaf ik me vaak de catalogus aan.»

JE ALLEDAAGSE WINKEL

«Bij Delhaize ga ik vaak, maar ook bij Bakker Vercleyen in Deftinge. 
De mattentaarten zijn er, voor mij, heerlijk. Ik ben een moeilijke op dat vlak maar de mattentaarten gaan er in als koek. Ook het brood is er heerlijk. En voor charcuterie hoef ik niet ver te lopen. Aan de overkant van de bakkerij is slager De Cock, waar het gerief zeer oké is.
Ik kom er niet elke dag maar wel regelmatig.»

JE LIEVELINGSRESTAURANT

«We gaan niet zo gek veel op restaurant. Maar mijn roots in Geraardsbergen trekken me soms naar pizzeria Da Mimmo in Overboelare. 
We woonden er niet ver vandaan en soms gingen we daar een pizza afhalen.
Mijn lievelingspizza is Marinara, zonder vlees en met look, hmmm. Maar ook frituur 'Bij Vera en Luc' was een favoriete stopplaats. 
Heerlijke frietjes.

JE FAVORIET CAFÉ

«Sinds we in Lierde wonen,gaan we regelmatig naar café Tempelhof. Er staan sinds kort nieuwe uitbaters in en de sfeer is zeer gezellig. Het café is ook het lokaal van voetbalclub Bonanza. 
Soms keren we nog terug naar Geraardsbergen, naar Boogie Woogie in de Adamstraat.
Dat is eigenlijk het jeugdcafé van mijn man maar de sfeer is er prachtig. Alle leeftijden komen er zich amuseren en genieten van de mooie muziek.»


JE BESTE VRIENDIN

«Marleen, een ex-collega, is iemand waar ik heel veel aan heb.
Zij heeft dezelfde interesses als ik, muziek en kunst, en dus gaan we veel samen op stap. 
Dat kan naar tentoonstellingen zijn maar ook uitstappen naar het buitenland. 
We zitten op dezelfde golflengte. Als we samen weg gaan, dan is het altijd een feest.»


EEN AVOND STAPPEN MET

«Uiteraard met Marleen die ik hierboven beschreef. Maar ook met Marc en Cynthia en Stefaan en Annick. 
Dat zijn jeugdvrienden van mijn man Geert. Marc kent hij vanuit zijn studententijd en met Stefaan zat Geert bij de scouts. 
Het zijn allemaal ambiancemakers. We gaan niet zo veel meer weg, maar als we op stap gaan, dan is het altijd prijs.
Dan keren we pas in de vroege uurtjes terug.»

DE MOOISTE HERINNERING

«Onze jaarlijkse reizen naar Zuid-Frankrijk. Toen we vorig jaar besloten ons huis in Overboelare te verkopen, was het eigenlijk de bedoeling om naar Frankrijk te gaan, en er te blijven. Maar door omstandigheden ging dat niet door en vonden we dit huis in Lierde. 
En daar heb ik nog geen spijt van.

Wel is het zo dat Geert en ik verknocht zijn geraakt aan Zuid-Frankrijk. 
De streek, de sfeer, de mensen, alles spreekt ons aan.»

DE ULTIEME WENS

«Ongetwijfeld minder dierenleed. Ik ben heel gevoelig voor dierenmiserie. Wanneer ik dat zie, raak ik meer geëmotioneerd dan wanneer ik hetzelfde zie bij een mens. 
Niet dat me dat niets doet, maar een mens heeft vaak nog een eigen keuze. Een dier heeft dat meestal niet. 
Ik vind het goed dat er verschillende organisaties zijn die voor hun rechten op komen. 
Veel mensen zien of beseffen niet welk leed sommige dieren moeten doorstaan. 
Ook bij mensen is dat zo en dat vind ik ook heel droevig.»

Teksten :David Van Wayenberghe

WWW.ANNDHAENENS.INFO  

ann.dhaenens@skynet.be 



Bron: Het Laatste Nieuws 03/03/2007 

Terug naar : voor u gelezen ...