Lierde onder de pen

Ons leven is één groot automatisme geworden.
Als ik ‘s morgens wakker word is het meestal door mijne automatische wekker en na een paar keer met mijn ogen te hebben geknipperd spring ik meestal stijf uit mijn bed.
Mijne automatische tandenborstel poetst mijn “salle a manger” en eens ik beneden ben druk ik gewoon op een knop om de automatische koffiezet in werking te zetten.
Op weg naar buiten open ik met een druk op de afstandsbediening de automatische poort en eens in het straatbeeld vervoeg ik het automatisme van elke dag.
Dagdagelijkse handelingen die men herhaalt alsof ze geprogrammeerd zijn.
Tegenwoordig is alles elektronisch geregeld en hoeft men maar de afstandsbediening te gebruiken om ons leven in te vullen.
Je kan het zo gek niet bedenken of het gebeurt automatisch, elektronisch en van op afstand.
Neem nu de evolutie van het toilet.
Ik heb nog de deur met het hartje gekend waar ik op een houten plank met een groot gat moest zitten en waar mijn beentjes niet aan de grond kwamen.
Aan een nagel hingen stukken gazettenpapier om het laatste nieuws op te snuiven en die tevens dienden als wc-papier.
Alleen was ik er nooit want meestal kreeg ik compagnie van een zwerm vliegen die ook een zeker automatisme hadden ingebouwd om daar rond de mens zijne kop of zijn gat te komen vliegen.
Vandaag vindt je urinoirs waar je alleen nog hoeft te plassen en voor de rest wordt alles voor je geregeld.
Een elektronisch hoog houd u…euh…in het oog en den dienen daar achter weet juist wanneer je gedaan hebt en hij dat water moet laten lopen.
Sommige toiletten zijn nog moderner en zo ontdekte ik laatst in een Gents restaurant dat er een toilet was waar je alleen moest gaan zitten en opstaan de rest was automatisch.
Ja, zelfs de wc-bril draaide elektronisch rond om hem zo te ontsmetten na elke klant.
Een prachtige uitvinding ware het niet dat ik bij het rechtstaan mijn GSM op de wc-bril had gelegd om mijn broek tot onder mijn arms te trekken en dat hij dus meedraaide tot tegen de boord en zo in de wc-pot viel.
Ne mens grabbelt nog en duikt met zijn hand in dienen pot en dan beginnen die sproeiers te spuiten om de binnenkant van de pot te ontsmetten en was dus ook mijn linkermouw en mijn horloge ontsmet.
We staan er al lang niet meer bij stil dat alles elektronisch of computergestuurd is en dat zo het automatisme met de dag toeneemt.
Daar waar vroeger nog iemand naar het televisietoestel moest lopen om de knop in te drukken en bompa zich naar de zolder moest haasten om aan de antenne te draaien, daar blijven we nu in onze luie zetel zitten en met een druk op de afstandbediening springt ons toestel aan.
Om toch enige beweging te hebben beginnen we automatisch te zappen om zo door de verschillende wereldzenders te reizen van het mediagebeuren.
Idem voor de radio waar men hem zelfs kan programmeren zodat op bepaalde uren de gewenste zenders te beluisteren zijn.
In de keuken is het nog erger en je moet bijna gestudeerd hebben om de elektronica de baas te kunnen.
Waar is de tijd dat er een “bonbonne” gas in de keuken stond en dat men met een “stekske” het vuur moest aansteken.
Tegenwoordig heeft met het over “deductieplaten” en over computergestuurde microgolfovens die men van buiten huis in werking kan stellen.
Ja, er zou naar het schijnt zelfs sprake zijn van ovens of andere elektronische apparaten die je zou kunnen aanzetten met uw GSM toestel.
Allé, neem nu dat ge goesting hebt op een gebakken kieken tegen dat ge van uw werk komt dan drukt ge een bepaalde code in volgens de vereiste van uwe oven en automatisch springt dat spel op.
Ge moet dan wel opletten dat ge er ’s morgens een kieken hebt ingelegd en er uw aandelen van Fortis uithaalt wilt ge daar ’s avonds met geen zwart geld zitten hé.
Stel u maar eens voor dat het allemaal lukt en dat uw kieken automatisch begint te bakken en dat ge iets later ergens in de file zit.
Uw oven blijft doorbakken tot ge thuis zijt en ’t zal al een wreed dik kieken moeten zijn wil het het daar drie uur volhouden op 170°.
Automatische wasmachines, automatische droogkasten, automatische keukenrobots, automatische vaatwassers, automatische wekkers, automatisme van hier en automatisme van daar zonder dat we nog een poot moeten uitsteken.
We gaan naar een wereld waar alles zo automatisch wordt dat we binnen een paar jaar zelfs automatisch gewassen worden als we de voordeur binnengaan en dat we ’s morgens automatisch gekleed naar buiten stappen na een passage in de kleerkast.
Met een elektronische stoel zullen ze ons van de zetel naar de computer voeren en van de computer naar de keukentafel waar het modernisme wel een uitvinding zal klaar hebben om automatisch ons vlees te snijden en een elektronische vork of lepel alles naar onze mond zal brengen nadat een automatisch koelsysteem heeft geblazen zodat we ons niet verbranden.
Op de muur kunnen we digitaal het uur lezen dat onze elektronische koekoek projecteert en de tijd zal wel uitwijzen of we binnen een paar jaar geen chip ingeplant krijgen om ook ons lijf automatisch te laten functioneren.
De mens heeft zelfs het automatisme ingebouwd om eerst te zeggen dat hij die nieuwe snufjes niet moet hebben en laat zich iets later meesleuren door het automatisme om toch ook maar een GSM of tv toestel met plat scherm te kopen.
De blokkendoos is vervangen door een computer en nu alles draadloos is staan de telefoonpalen er nog juist om er af en toe eens met de wagen tegen te rijden als we door al het automatisme onoplettend door een gehaaste wereld vliegen.
Soms stel ik mij de vraag waar het allemaal zal eindigen en in hoeverre het automatisme vroeg of laat ons leven zal bepalen.
Och…we moeten ons geen zorgen maken want we gaan zelfs automatisch dood.
De ene al wat vlugger dan de andere maar veel langer dan het magische getal 100 trekken we het hier niet.
Nee, het enige wat niet automatisch zal verlengd worden is ons leven.
Er bestaat nog geen afstandsbediening waar we een paar jaartjes kunnen verder zappen en dus zullen we allen automatisch hetzelfde lot ondergaan.
Ja, ’t zit allemaal eigenaardig in elkaar en volgens mijn automatisme stel ik er mij zelfs veel vragen bij.
Wie weet leven we niet teveel op automatische piloot en verliezen we zo bepaalde waarden van het leven.
Als het automatisme materialistisch is dan moeten we maar eens nagaan in hoeverre het ons leven en dat van de kinderen bepaalt.
Och…’t is misschien beter van het automatisme van al dat vragenstellen uit te schakelen en automatisch mee te draaien in een wereld waar automatisme kan overwonnen worden door karakter.
Groetjes chauffeurke