Lierde onder de pen


ALS DE POPPEN AAN HET DANSEN GAAN.


Toen ik onlangs bij de apotheker binnenstapte achter “pillekes” tegen de cholesterol omdat de feestdagen in het vooruitzicht zijn gingen we ook even praten over de gewone mens.
-Euh..vier dozen pillen tegen de cholesterol en drie dozen tegen katers en geef mij ook maar iets tegen het afzien.
-Amai chauffeurke ge gaat er precies invliegen?
-Ja ’t is ’t begin van ’t Jaar hé.
-Ja tegen wie zegt ’t het.
-En hoe zit het met ’t spelleke zijn die mannen al aan het repeteren want ze zijn precies een beetje achteruit.
-Ja jong…dat is een dikke miserie hé.
-Ha dat is goed want hoe meer miserie hoe meer we kunnen lachen hé.
-Nee nee…ge verstaat mij verkeerd, ’t is miserie omdat er niks gebeurd is en dus zitten die mannen zonder inspiratie.
-Potverdekke ’t is toch geen waar zekerst!
Toen ik daar aan zijnen toog stond had ik mij ook aan het nadenken gezet en echt veel kon ik mij ook niet herinneren.
-Euh…geef mij nog maar een doos pillen tegen Alzheimer want ik herinner mij ook direct niks van belang.
Een beetje triest stapte ik naar buiten en begon wreed na te denken of er nu echt niks gebeurd was in ons Lierde waar die mannen van “ ’t spelleke” hun inspiratie konden gaan zoeken.
Uren en dagen heb ik lopen denken en toen mijn doos pillen op was kon ik mij nog niks herinneren.
Maar enige tijd geleden liep ik de “Marc” tegen het lijf en in feite is dat een beetje de pen van “ ’t spelleke” en den dienen zou het mij wel kunnen vertellen.
-Ha wie we hier hebben de Marc…en vertel ne keer, hoe zit het met ons spel?
-Met mijn spel goed en met het uwe?
-Euh…nee nee, ik bedoel het spelleke van Lierde hé, valt het een beetje op zijn poten?
-Chauffeurke ik peis dat het een spel zonder poten zal zijn dit jaar.
-Allé jong…?
-Ja, er is niks gebeurd hé.
Miljaar dat was nu al de tweede die me dat vertelde.
Terug thuis had ik me daar eens wreed aan het nadenken gezet want er moest toch iets gebeurd zijn.
Dat er in één dorp niks gebeurd dat zou ik nog kunnen geloven maar dat er in vier dorpen niks te rapen viel dat bleek ongelooflijk.
Euh…wacht ne keer, ons Rita van ” ’t molenhof” was getrouwd en ze hebben daarvoor zelfs een speciale parking aangelegd zonder bouwvergunning.
En ik heb de “Sheriff” ons Paola en onze Albert zien in ’t oog houden en beschermen tijdens hun bezoek aan Geraardsbergen.
En…euh…er stond al een paar keer schuim op de fontein van ’t gemeentehuis om u te wassen eer ge binnen gaat.
En ze hebben toch de eerste steen gelegd van ’t sportpaleis van Lierde?
Eerlijk gezegd kon ik mij ook niet veel meer herinneren hoewel er over het gemeentebestuur en hun vergaderingen toch ook wel iets te vertellen zal zijn.
Curieus als ik was ging ik onlangs nog eens naar het gemeentehuis om mijn kaarten te bestellen voor het spelleke.
-Ha “juffraake”..ik moet u ne keer iet vragen
-Ja chauffeurke…voor uwe pas moet ge aan ’t ander loket zijn en voor de vervallen dienstencheques van uwe pa is ‘t hier beneden.
-Euh…nee ik kom mijn kaarten bestellen voor ’t spelleke.
-Kaarten voor ’t spelleke?
-Ja ge moogt er mij twee geven op de eerste rij en twee op ’t balkon en vier aan den toog en…
-Jamaar wacht eens wie zegt er u dat er een spelleke is?
-Euh...awel ik dacht.
-Luister ik zal uwe naam noteren maar niks is zeker zenne.
Awel merci, komt dat tegen!
Terug thuis keek ik door het raam en tussen het panorama van ons Lierde probeerde ik mij zaken te herinneren die van enig belang konden zijn om de poppen aan het dansen te brengen maar hoe meer ik stond te denken koe leger mijne kop werd.
Allé zeg, stel u voor dat Lierde het zonder het spelleke van Lierde zou moeten doen!
Dat zou zoiets zijn als…euh…awel zoals de ring zonder ring-TV of zoals Leterme zonder geit of erger nog, Geraardsbergen zonder Manneken-Pis, mijne pa zonder zaag of zoveel andere dingen die bij elkaar passen.
Nee ik kon het mij niet inbeelden dat de poppen doofstom aan de haak zouden blijven hangen.
Tiste en Fluite die niks te zeggen hebben of den “burremiester” die het stilzwijgen behoud tegenover zijn volk.
Om nog maar te zwijgen van “de vélomoaker” die ineens op zijn tong zou moeten bijten om niks te zeggen.
De sjeriff, Pelagie, de, ’n avekoat en skepeninneken ze zouden daar allemaal werkloos hangen zonder ’t spelleke en vroeg of laat zouden de poppen bij de andere kunstwerken van ’t ocmw hangen.
Och…ik denk dat ik mij nerveus maak voor niks en is er nog niks gebeurd dan kan het nog altijd gebeuren hé.
Maar ondertussen is de kogel door de vier kerken gevlogen en komt het spelleke er toch in maart.
Gewoon om onze dorpen terug met een lach bij elkaar te brengen.
Ik kijk er alvast naar uit…en mocht er echt niks te vertellen zijn dan kom ik een ganse avond vertellen over de dorpen waar er niks gebeurd is in” ’t zoalke van meeke mol” dus wacht niet te lang alvorens de kaarten te bestellen.

Groetjes chauffeurke




Terug naar 'Lierde onder de pen'

Terug naar homepage Lierde Online