Lierde onder de pen

Zo rond het einde van het jaar probeer ik steeds even de herinneringen op te halen en ook dit jaar was ik even in mijne zetel gaan zitten om na te denken.
In feite is het niet meer dan een jaaroverzicht dat ik probeer voor ogen te krijgen.
De vorige jaren kon ik me nog redelijk veel voor ogen brengen maar dit jaar was precies veel minder.
Of er was niks gebeurd of ik begon alzheimer te krijgen.
Hoe meer ik zat na te denken hoe meer het verlopen jaar zich vulde met het woord crisis.
Het begon allemaal heel rustig door af en toe de mazout of de benzine met een paar centjes op te slaan waarna ook de rest opsloeg.
Ja, de voedingswaren om nog maar iets te noemen.
Vroeger verstond ik daar allemaal niet teveel van maar blijkbaar heeft alles met elkaar te maken.
Ja, als de olie de hoogte ingaat, gaat alles naar omhoog.
Blijkbaar is alles aan elkaar gekoppeld en kan het één niet zonder het ander hé.
In het verleden hebben we het al meegemaakt met de dioxinecrisis dat zelfs de kiekens veel duurder geworden waren.
In feite kan het niet anders want als ge een kieken olie geeft is het toch normaal dat het duurder wordt.
Maar dit jaar hebben ze ook hun best gedaan hoor, vooral de laatste maanden.
De gewone man probeerde de crisis te bestrijden door af en toe een centje op een spaarboekje te zetten en zo een kers voor de dorst te sparen omdat de appels ook al wreed in prijs gestegen waren maar ’t was veel minder
Op zeker moment konden we in alle gazetten lezen dat de beurswereld was ingestort.
Op alle voorpagina’s stond het in grote letters en eens men de krant opende kon men via statistieken volgen hoe de beurzen gecrasht waren.
Tabellen met cijfers waar men via lijnen van hoog naar laag ging en waar de kleine man in de straat nog niet echt wakker van lag omdat hij er toch niet teveel van verstond.
Maar iets later verscheen in dezelfde gazetten en ook op tv, dat het slecht ging met de banken en dat sommigen zelfs tegen het failliet aanleunden.
Eerst ging het nog om een Ijslandse bank waar ook sommige Belgen hun spaargeld bevroren hadden maar al vlug hadden ook wij het zitten.
Mensen die jaren hadden gespaard zagen hun bevroren geld plots ook bij ons smelten voor de zon, daar waar we al een ganse tijd met slecht weer zaten.
Potverdekke dat was al veel minder om mee te lachen!
Daar waar de banken en vooral de verantwoordelijken het hadden over het spaargeld van de burger wist de burger zelf wel hoelang hij er had moeten voor werken.
Maar gelukkig hadden we onze volksvertegenwoordigers nog en met de regering zouden ze daar vlug eens gaan onderhandelen om de spaarcenten te verzekeren van de hardwerkende mens.
Geloof het of niet maar ondertussen is zelfs de regering gevallen over dienen hoop geld.
Veel wijzer is de gewone mens er niet van geworden maar we weten ondertussen wel dat na de aardverschuivingen in de beurs en het bankwezen nu ook de wetstraat getroffen is door een tsunami en dat alleen de lopende zaken nog drijvende waren.
Och…zo erg zal het allemaal wel niet zijn en we kunnen ons beter opzoek gaan naar een paar andere evenementen van 2008.
Wat zeker in het oog gesprongen is zijn de verkiezingen in Amerika.
Niet zomaar verkiezingen tussen een paar presidentskandidaten maar bij de bevolking vooral de verkiezing tussen blank en zwart.
De man in de Amerikaanse straten stemde dus ook de eerste kleurling naar het witte huis en dit is een mijlpaal in de geschiedenis van de vlag met sterren en strepen.
Nu we het toch over verkiezingen hebben, de verkiezingen in ons land vielen ook wreed op en dan heb ik het natuurlijk over de missverkiezingen.
Mij hebben ze altijd gezegd dat ge van alles eens moest proeven in het leven en volgens mij neemt Ignace Crombé dit nogal letterlijk op.
Als hij van elke miss een billetje of een vleugeltje zal willen proeven zal dienen mens binnen de kortste keren overeten zijn vrees ik.
Wat ook in de media is gekomen is de competitie op tv voor een naaktkalender.
De Hasseltse brandweer ging met de prijzen lopen en naar het schijnt staat menige vrouw in vuur en vlam als ze nu naar haar geboortedatum kijkt.
Volgens mij is dit een goed initiatief om ook onze parlementairen eens in hun blootje te zetten op één of andere almanak.
Phaedra Hoste die heeft ook nog steeds geen man gevonden en volgens mij ligt het probleem gewoon dat ze niet in de streek van Lierde komt zoeken.
Ondertussen heeft ze wel een hondensalon geopend en misschien kan ze deze beter aan de leiband houden hé.
Wat ook weer wreed in het nieuws kwam waren de asielzoekers die in hongerstaking gingen.
In feite is dit iets dat ik nooit echt goed heb begrepen.
Die mannen komen naar ons landje omdat ze bij hen honger lijden in oorlogsgebied en eens ze in een vredevol land komen waar ze eten krijgen willen ze niet meer eten.
In feite is een jaaroverzicht een herhaling van het vorige jaar maar dan met andere personen hé.
Een paar sportmensen die stoppen, een paar natuurrampen, bekende gezichten die overlijden en daartussen een paar leuke evenementen om alles toch wat kleur te geven.
In feite zouden we beter naar ons jaar kijken dat achter de rug is.
Gewoon even opzoek gaan naar wat er zoal gebeurd is onder ons eigen dak of in eigen streek.
Ja, wat de media brengt blijft vaak langer in het geheugen dan de belevenissen aan ons eigen deur hé.
Ja, wie denkt er nog aan dat ons lierde meer dan 400 cavia’s uit een huisje van het OCMW verhuisde naar het vogelcentrum?
Euh…zouden die beesten ondertussen al kunnen vliegen, of misschien zijn ze wel gaan vliegen naar andere eigenaars.
En ook uit de streek is het Manneken-Pis die juist voor zijn 550ste verjaardag uit zijn huis werd gezet en opzoek moest gaan naar een nieuw museum.
Ja, in feite de gewone dingen die deel uitmaken van ons leven hé.
Maar in feite staan de gazetten vol van jaaroverzichten en lopen ze onze streek vaak voorbij.
Als ge echt een jaaroverzicht wil zien van bij ons zou ik iedereen aanraden van eens naar het spelleke van Lierde te gaan kijken.
Ja, ge gaat verschieten wat er allemaal aan uw deur gebeurd is…euh…of juist niet?

Groetjes chauffeurke