Lierde onder de pen

Verleden week zag ik een berichtje in de krant staan met als titel “huur uw eigen Sint”.
Nadat ik de kleine tekst had gelezen begon ik een beetje bleekjes uit te slaan want ik dacht warempel dat de Sint overleden was en hij nooit meer zou komen.
Het berichtje maakte melding dat men voor een paar Euro’s de Sint kon huren en dat deze dan op het gevraagde tijdstip aan uw deur zou komen.
Ja, er stond zelfs een website bij vermeld en daar moest je een gans pak vragen invullen.
Wie zal er aanwezig zijn, welke hobby heeft het kind, hoe waren de resultaten in ’t school, is de mama braaf geweest, welk speelgoed zou het kind willen en nog zo van die vragen die men normaal gezien in een persoonlijke brief naar de Sint schrijft.
Maar ja, dienen mens zal ook met het modernisme mee moeten en wie weet heeft hij van de kerstman wel een pc gekregen hé.
Soms vraag ik me echt af hoe hij het allemaal klaarspeelt om al zijn afspraken na te komen want volgens mij moet dienen mens hem vaak in zes of in zevenen kappen.
Hij komt aan in Antwerpen met een schoon wit schip en op het zelfde tijdstip land hij ook in Limburg en komt hij ook aan in Oost en West-Vlaanderen.
Om nog maar te zwijgen dat onze Sint geen onderscheid maakt tussen Vlamingen en Walen en dat hij dus ook wel in Wallonië zal aankomen in dezelfde tijdspanne.
Ik moet potverdekke al wreed gas geven om overal op tijd te zijn zonder teveel geflitst te worden en onze Heilige man speelt het klaar om overal voor de ogen van de wachtende kinderen te verschijnen op het verwachte uur.
In sommige warenhuizen hingen grote affiches waarop men kon lezen dat ook daar op vermelde datum de Sint een bezoekje zou brengen.
Ik denk persoonlijk dat de Sint meer tijdens de dag zal te zien zijn op openbare plaatsen dan op zijnen ouderdom nog ’s nachts rond te trekken en het risico te lopen van daar op een slecht onderhouden dak met zijn klikken en zijn klakken een stuik te pakken.
Om nog maar te zwijgen van het onveiligheidsgevoel want of je nu Heilig bent of niet daar kijken die onverlaten niet meer naar.
Vroeger kwam de Sint op 6 december maar met de bevolkingstoename zal de mens ook wat meer werk hebben volgens mij.
Hoewel…ik denk dat zijn lijst niet altijd ajour is want als ik ginder in Afrika de “negerkes” opgezwollen van de honger zie zitten denk ik soms dat de geschenken slecht verdeeld zijn.
Ja, misschien heb ik het mis en is onze Sint niet dezelfde als deze in andere werelddelen.
Hoe meer ik over alles begin na te denken hoe meer vragen ik heb.
De wereld draait precies rapper en rapper en de leuke kleine geschenken uit mijn jeugd zijn ook al ver in de herinneringen verdwenen.
De blokkendoos is vervangen door een GSM en de brandweerwagen door een televisietoestel.
En van dienen marsepein en speculoos die slecht is voor de tanden zijn ze ook vanaf gestapt en trekken ze nu naar een modern fast-food restaurant.
Ja, we kunnen er niet omheen en we moeten toegeven dat ook voor de Sint de tijden zijn veranderd.
Het is al dringen en wringen om de concurrentie van de kerstman te overleven.
Sinterklaas moet nog komen en ik moest mij onlangs in één van die grote winkels een weg banen tussen de kerstbomen waar ik bij een kerststal aan de verkoopster die er als de Heilige maagd uitzag de weg moest vragen naar het speelgoed van “Klaas”.
-Euh…Maria, kan u mij zeggen waar het speelgoed van Sinterklaas staat.
-Mijn naam is niet Maria hoor en het speelgoed staat ginder vanachter.
-Euh…oei sorry ik had u voor iemand anders genomen, dank u wel.
Ja, het kerstgerief stond voor het klaasfeest opgesteld.
Blijkbaar is er ook in Klaas en Kerstland een concurrentie aan de gang en moeten die mannen op hun ouderdom ook nog hun beste beentje voorzetten om de wedren met paard en rendier aan te gaan.
Ik moet nu wel zeggen dat ze allebei een zeer goed idee hadden dit jaar om hun eigen te promoten.
Zowel bij Sinterklaas als bij de kerstman stond een urne waar je op een briefje het geschenk kon schrijven waarnaar je verlangde.
Zowel Sint als kerstman zouden met hun onschuldige handen een gelukkige winnaar kiezen die dan het gevraagde geschenk zou krijgen
Potverdekke dat zou ik nu voor mezelf ook eens invullen zie.
Ik liep tussen de rekken van de geschenken en was zo eens aan het zoeken wat ik nu voor mezelf zou wensen.
Awel ge kunt niet geloven hoe moeilijk het is om daar een keuze te maken tussen al de luxe en ik zou zelf niet graag in de schoenen van die klein mannen staan die recht hebben op meerdere geschenken.
Maar daarmee was mijn keuze verre van gemaakt!
Voor boeken kon ik naar de bibliotheek van Lierde, zwemgerief was niet nodig want men mag toch niet zwemmen in de fontein van ’t gemeentehuis.
Een schop of graafmachine moet ik ook niet vragen want er staan er genoeg in de straten die ze hier openbreken.
Potverdekke hoe ouder men wordt hoe moeilijker het is om een deftig geschenk te kiezen.
Temeer dat ik zinnens was om in elke urne een briefje te steken met twee verschillende cadeau’s!
Maar plots schoot er mij daar iets te binnen.
Mijne pa had vroeger altijd gezegd dat de Sint niet teveel moest brengen want dat ik toch alles had en dat ze bijna een kamer bij moesten bouwen om al mijne rommel te zetten.
Maar één ding heb ik nog nooit gehad en dat zou ik in de urnen steken om ze zowel aan de Sint als aan de Kerstman te vragen, kwestie van meer kans te maken hé.
In feite zou ik nog meer kans hebben als ik meerdere briefjes zou invullen hé.
Och…niemand die me zag en dus vulde ik rap een honderdtal briefjes in om zeker te zijn.

Lieve Sint en kerstman

Omdat ik bijna wreed braaf geweest ben dit jaar had ik graag beroep gedaan op jullie gulheid.
Mijn marsepein en speculoos mogen jullie aan de voedselbank geven als ook de wortel en de raap die in mijn schoen zal steken.
Volgens mij zullen er niet teveel mannelijke kindjes dezelfde wens hebben en dus heb ik maar een paar briefjes meer ingevuld.
Graag had ik dit jaar een pop gekregen.
Euh…lieve kerstsint versta me niet verkeerd, geen pop zoals de meeste poppen die binnen de kortste keren een arm of been kwijt zijn of waar de batterijen na zes keer bleiten plat zijn hé.
Nee…graag had ik zo een schone zoals ze in het “spelleke van Lierde” hebben die elk jaar kan blijven tetteren en springen in het toneel van onze kleine dorpen.
Ik dank u bij voorbaat en zal proberen van ook de komende maanden wreed braaf te zijn.

Chauffeurke
Groetjes chauffeurke