Lierde onder de pen

Toen ik onlangs een stap zette op het pad van het modernisme had ik nooit gedacht dat bij de aankoop van een IPod er zoveel verrassingen in zo’n klein toestel zouden zitten.
Als ge nog de tijd gekend hebt van het telefoontoestel met draaischijf dan is het altijd even wennen als ze met moderne namen op de proppen komen en vooral als uw klein gasten u met raad komen bijstaan om toch maar het allernieuwste te kopen omdat het binnen zes maanden toch voorbijgestreefd is.
Toen mijn GSM de geest gaf juist voor zijn 8ste verjaardag was ik in feite verplicht van een nieuw toestel te halen omdat ne mens ondertussen niet meer zonder kan.
Ja, ik hoor het mij nog zeggen toen de toestellen op de markt kwamen van, ik moet dat niet hebben en ik zal wel blijven bellen met nen draad van den RTT.
Ik moet zeggen dat het niet lang geduurd heeft eer ook ik te bereiken was met een speciale beltoon en dat het toestel zat te trillen in mijn broek.
Ja, en nu ik het toestel na al die jaren al goed gewoon was, juist nu valt dat spel uit door een vochtprobleem.
Toen ik aan mijne kleine snotter van 20jaar vroeg of dit model nog zou bestaan, schoot hij bijna in ne lach en kwam hij daar met namen af als,”smartphone” en “IPod” en dat ik zeker geen verouderde versie moest kopen.
Met een papiertje waar de namen opgeschreven stonden trok ik dan maar naar de winkel en om daar niet als een onnozele over te komen heb ik de verkoper dan maar wijsgemaakt dat ik zo een modern spel voor iemand anders kwam kopen.
Wat mij opviel was dat hij alle goedkope toestellen voorbijgelopen was om dan te stoppen bij en heel modern design waar hij prompt de uitleg van begon te doen.
-En heeft u soms vragen over het toestel meneer?
-Euh…diene nummer 599 die daar boven staat is dat de nummer van het model?
-Nee nee, dat is de prijs meneer.
-De watte…ha ja de prijs…
-Ja, u heeft ook nog een model duurder en er is ook nog een model dat goedkoper is.
-Euh…en waar zit het verschil dan?
-Het duurdere model is het allernieuwste en heeft meer pixels en het goedkopere model heeft minder gygabytes.
-Gygadinges??
-Ja, dat is vooral interessant als u veel zaken wil opslagen zoals foto’s en ook als u veel op het internet surft.
-Euh…jamaar wij plakken onze foto’s nog in een album en voor het internet heb ik thuis een computer staan hé.
Ondertussen was ik daar al uitleg aan het geven over wat ik gebruikte en niet en moest ik niet meer zeggen dat het toestel voor een vriend was want ik had mij al serieus missproken.
Om niet totaal onwetend en dom over te komen heb ik dan maar rap het goedkoopste toestel gekozen en met een heel klein pakje trok ik er huiswaarts mee.
’t Was vooral mijne zoon die interesse toonde maar omdat hij volop in de examens zat stuurde ik hem snel terug naar zijn kamer.
Ja, daar zat ik dan met een toestelletje waar ik zelfs nog niet wist hoe ik het moest aan en uitzetten en met een doodgewoon papiertje waar in zes verschillende talen de basisprincipes op stonden uitgelegd.
Gedurende twee volle dagen heb ik er mee bezig geweest voor ik echt wist hoe ik er mee kon bellen en op dag drie vernam ik dan nog eens dat er voor het internet een ander abonnement nodig was en tegen dat dit met mijn onkunde geïnstalleerd was en het toestel echt functioneel was waren we al een week verder.
Maar een mens weet niet wat zo’n toestel te bieden heeft en dus had ik er niet beter op gevonden van de handleiding op te zoeken op het internet en deze af te drukken.
Jawadde zeg, meer dan 200blz kwamen er daar uitgerold en ik ben nog mogen achter papier en inkt lopen om mijne printer op te vullen voor hij in brand schoot.
’t Is vooral verschieten als ge zo’n toestel voor de eerste keer gebruikt want toen ik hem had ingesteld als wekker werd ik ’s morgens wakker geblaft.
Amai zeg ik ben daar uit mijn bedde gesprongen omdat ik dacht dat de hond van de buren naast mijn bed stond maar in feite was het geblaf niet meer dan een beltoon die zich ingesteld had.
Ondertussen hebben al vele contacten een foto naast hun nummer waardoor ik ook het gezicht kan zien als ze mij bellen en ook dat is steeds verschieten.
In feite staan er zoveel zaken op dit telefoontoestel dat telefoneren maar een heel kleine fractie is tussen het fototoestel, de videocamera, de wekker, de agenda, het fotoalbum, het mini tv toestel, de radio, het weerbericht, het internet, de mailbox, de hulpdesk en nog zeker tien zaken waar ik nog niet juist weet waarvoor ze juist dienen en dat terwijl al deze functies nog eens onderverdeeld worden in andere functies.
In feite moet ge al wreed gestudeerd hebben om tegenwoordig te kunnen bellen want blijkbaar worden ook de telefoontoestellen alsmaar ingewikkelder.
Ja, waar is de tijd dat ne mens de hoorn moest van het toestel nemen en dan moest zien dat de draad nergens bleef haperen wou het toestel niet op de grond belanden.
Een groot bakelieten toestel waar men zijn wijsvinger in het gat van de draaischijf moest steken om het nummer van de correspondent te draaien.
Tegenwoordig is zo’n toestelletje maar een paar centimeter groot en mogen de vingers al niet te dik zijn om de foto of het nummer van de correspondent in te tikken.
Maar de grootste verrassing van mijn nieuw toestel kwam er totaal onverwachts toen ik één van de eerste dagen een telefoontje kreeg en er mij een stem vroeg of ik wist wie hij was.
Ik keek onmiddellijk naar mijn scherm waar ik wel een nummer zag verschijnen dat voor mij onbekend was en waar geen foto bij verscheen zodat het enigma nog moeilijker werd.
-Euh…nee ik weet niet wie je bent.
-Denk eens heel goed na.
-Euh…ik ben bezig maar veel verandert er niet.
-Denk eens 30 jaar terug.
-Euh…30 Jaar terug?
Ik dacht niet dat er een functie op dat toestel stond waar ik mee kon terugreizen in de tijd en dus was het pas na een paar tips dat mijne frank gevallen was.
Miljaar zeg, komt dat tegen, één van mijn beste vrienden uit mijn jeugdjaren die ik al meer dan 30 jaar niet meer had gezien hing hier nu aan het draadloos toestel.
Plots wist ik niet meer wat zeggen, ik kreeg zelfs een krop in mijn keel, ja ik mag zelfs spreken van enige emotie.
Potverdekke, in een flits zag ik zoveel zaken terug van 30 jaar geleden en op 5 minuten tijd was het onmogelijk om alle herinneringen terug boven te halen.
Maar geen probleem, met mijn nieuw spel aan mijn oor kan ik automatisch het nummer opslagen dat mij belde en dus staat er hier in mijn modern toestelletje ook al een beetje nostalgie van vroeger.
Ongelooflijk hoe het leven verloopt en hoe plots via ons modernisme weer zaken uit het verleden opduiken.
’t Is vaak aan al dat modern gedoe en het gemak waar onze kinderen ermee omspringen dat ik vaak denk, “je wordt oud papa”.
Ja en een functie om te verjongen is er waarschijnlijk niet ingesteld in dat nieuw spel en zullen we ons maar met rimpels een weg banen tussen de jeugd van vandaag hé.
Och…’t is een nieuwe wereld waar het soms bang afwachten is als het modernisme in je broek begint te trillen.

Groeten chauffeurke