Lierde onder de pen

Naar het schijnt zouden de Belgen echte Bourgondiërs zijn en het is waarschijnlijk daarmee dat ik mij kan identificeren als ze mijn nationaliteit vragen.
Door de jaren is ook ons voedsel en manier van eten geëvolueerd maar of het allemaal beter is is nog de vraag.
Sommige eetgewoonten zijn aan seizoenen gebonden en zo heeft men de winterkost en de aspergeperiode en als er twee stralen zon aan de hemel verschijnen is het barbecuetijd.
Onlangs was het zover en haalde ik mijn supersonische en ultramoderne barbecue tevoorschijn.
Ja, ge kent dat wel zo een spel waar ze veel reclame voor maken en waar ne mens denkt dat zijn vlees er anders zal bij gebakken liggen dan op een doodgewone barbecue.
Houtskool hoefde niet meer en met een gasfles kon men de lavasteen op temperatuur brengen om te bakken en braden.
Maar de laatste keer dat we de barbecue hadden gebruikt was verleden jaar en ik herinner mij nog dat we de supergezellige barbecueavond hadden afgesloten met iets teveel drank waardoor we de kuis van de barbecue hadden uitgesteld tot vandaag.
Ja, als de aangebakken etensresten een jaar tijd hadden om zich op het ijzer te huisvesten dan zijn ze ook niet geneigd rap te vertrekken bij het zien van de vaatdoek of zelfs het schuursponsje.
Miljaar zeg, zweet en tranen heb ik nodig gehad om het vet van de barbecueworsten en het aangebakken vel van de kippenbillen te verwijderen, om nog maar te zwijgen van al het vet dat tussen de lavastenen was gelopen en met de nodige kruiden was aangekoekt.
Een halve dag heb ik nodig gehad om dat spel daar op te blinken en weer bak klaar te maken.
Eens het zover was kon ik eindelijk weer beginnen met een lijstje te maken van wat ik op het hete ijzer kon leggen en dat is bij mij steeds een probleem.
Omdat ik een alleseter ben en moeilijk kan kiezen neem ik meestal van alles iets en zeker genoeg omdat mijn ogen bijna zo groot zijn als mijn verstand dat zegt dat het in mijne mond zal kunnen.
Een paar aardappeltjes, één blad sla, twee blaadjes witloof en voor de rest een half varken als amuse een half schaap als voorgerecht een halve koe als hoofdgerecht en een kieken als dessert.
Ja, ik ben iemand die altijd schrik heeft van tekort te komen en dat is waarschijnlijk omdat ik teveel boeken lees over de oorlogsjaren waar er vaak hongersnood was.
Wat er ook niet mag ontbreken bij een barbecue is de drank en daar beperk ik mij tot twee flessen wijn van een goed jaar om alles door te spoelen.
Zo trok ik met mijn lijstje naar de beenhouwerij van een gekende supermarkt waar ne mens bij het binnenkomen een nummertje moet trekken en waar ge direct kunt zien dat ge niet de enige zijt die de barbecue heeft buiten gehaald.
Omdat nummer 68 zonder geduld was vertrokken en nummer 69 nooit heeft geantwoord was het daar nog rap aan mij na twintig minuten aanschuiven.
-De goeiedag meneer met wat kan ik u helpen?
-Euh…de goeiedag madam ik kom achter een beetje vlees voor de barbecue.
-Zeker meneer en wat mag het zijn?
-Ik had graag 4 barbecueworsten, 4 gemarineerde koteletten, 4 varkensbrochettes, 4 kippenbrochettes, 4 kippenborsten, 8 kippenbillen, 16 lamskoteletjes en Euh…ge moogt er nog 2 varkensmedaillons bij doen.
-Dat zal het zijn meneer?
-Euh..nee nee, doe er nog een gemarineerde rumsteak bij en ne meter spareribs, 2 gemengde brochettes, 2 Ardense cervela’s, 4 sneden gemarineerd spek, 2 rolletjes merguez worstjes , 4 vleesribben en een lamsboutsnede…en euh…
-Nog iets meneer?
-Hebt ge geen kalkoenbrochettes?
-Ja, hier links van u!
-Ha, dan moogt ge er zo nog twee bijdoen.
-Is dat alles meneer.
-Euh…och, ik zou het nog vergeten, ik heb potverdekke nog geen zwarte en witte trippen, geef er mij 2 van elk.
-Voilà meneer, dat zal het zijn?
-Ja, ik denk het ik hoop maar dat ik niks vergeten ben.
-De familie en vrienden van meneer komen zekerst eten vandaag?
-Euh…nee nee, gewoon een gezellig etentje met mijn lief.
-Euh…is dat allemaal voor 2 personen??
-Ja, maar mijn lief is ne kleine eter en dus zal ik wel genoeg hebben denk ik.
’t Is ongelooflijk als ne mens moet antwoorden op een vraag hoe ineens alle ogen op u gericht zijn hé.
Tegen dat ik aan de wagen was waren mijn armen bijna uitgerokken van ’t gewicht en hoefde ik nog juist achter een paar flessen wijn te rijden en omdat de datum van die wijnfles toch al bleek vervallen te zijn heb ik maar een karton van zes gekocht.
Het was een warme avond en beter weer kon men zich niet indenken voor een barbecue, de flessen werden ontkurkt en direct geproefd en het was weer dik in orde waarop het glas werd gevuld.
Onder een stralende zon haalde ik het zeil van over de barbecue, ik opende de gasfles en met een sissend geluid stak ik het vuur aan.
Ondertussen haalde ik het vlees uit de koelkast en ik weet wel dat als er volk komt alles mooi op inoxschotels wordt gepresenteerd maar hier hadden we geen schotels genoeg voor al het vlees en voor twee man haalt ne mens niet gans zijn servies boven hé.
Met zo’n warm weer was regelmatig drinken de boodschap en hoe meer druivensap van het jaar 2004 ik naar binnen goot hoe meer ik mij God in Frankrijk waande maar dan in Deftinge.
Na een half uurtje liep de wekker van mijn maag af en was het tijd om beginnen te bakken.
De 2 barbecueworsten mochten de aftrap geven, gevolgd door een paar lamskoteletjes en een halve meter spareribs.
’t Is op zo’n moment dat ne mens denkt dat de volgend barbecue iets groter mag zijn.
Barbecueën is ook wachten en dus heeft ne mens tijd om wat te babbelen over koetjes en kalfsgebraad en zeker niet vergeten van de tweede fles te openen wilden we hier straks niet uitgedroogd zitten onder een stralende zon.
Maar ik mag blij zijn dat ik een lief heb die mij op alles doet denken want zelf ben ik nogal wreed vergeetachtig.
-Hebt ge dat vlees al eens omgedraaid en hebt ge al wat barbecuekruiden toegevoegd.
-Oei nee, maar ik sta hier juist te vechten met dat stopsel dat niet ven de fles wil.
-Ik zal wel ne keer gaan kijken, vecht maar verder met uw fles!
’t Is toch plezant als ge het werk zo een beetje kunt verdelen hé.
-Zeg manneken, dat vlees bakt hier precies niet meer!
-Hoe…?
-Ja, het rookt zelfs niet meer en als ik er mijn hand over hou warmt het zelfs niet veel meer.
-Allee, hoe kan dat nu, den elektriek zal toch niet uitgevallen zijn?
-Zeg kieken ’t is nen barbecue op gas en…zeg er zat toch nog genoeg gas in die gasfles?
-Euh…ja, hoe kan ik dat weten ge kunt dat niet opendoen want anders is het gas zeker weg.
Ik heb de gasfles ontkoppelt en door mee te schudden kunt ge dat ook controleren hé.
Awel ge gaat het niet geloven maar er was niks te horen ppfff.
Jawadde zeg nu stonden we daar schoon met ons 8kg vlees en de winkels die toe waren zodat we achter geen gasfles meer konden gaan.
Allee, om een verhaal kort te houden we hebben de barbecue uitgesteld en hebben er toch nog proberen een leuke avond van te maken met 1 blad sla, 2 blaadjes witloof een paar aardappeltjes en zes flessen wijn van een goed jaar.
Mijn lief is ’s anderdaags met honger opgestaan en ook ik had hoofdpijn van …euh…awel van de honger hé.
We hebben wel één geluk en dat is dat we de volgende keer dat we de barbecue buiten halen niet veel poetswerk gaan hebben!

Groeten chauffeurke