Lierde onder de pen

Na 500 en ik weet niet meer hoeveel dagen hebben we eindelijk een nieuwe regering.
De eerste dagen na de verkiezingen werd er daar wreed over gezaagd om de gazetten vol te schrijven en toen we naar de magische getallen van 100 en 150 trokken werd het op zijn Belgisch aan records verbonden.
Maar wij Belgen zijn rap iets gewoon en dus begon een land zonder regering ook tot onze gewoonten te behoren.
We zijn één van de kleinste landen die men dank zij onze overvloedige verlichting op de wereldkaart ziet liggen en juist in dat land hadden ze de stekker uitgetrokken en na meer dan 535 dagen terug ingestoken.
Ja ja, dat onze regering op zijn gat lag was plots wereldnieuws en dus moest men het nieuws een beetje rekken om niet te rap uit de gazetten te verdwijnen.
Maanden aan een stuk zat men rond een onderhandelingstafel met een “Ja” en een “Non” en vooral communautair lag het menu zwaar op de maag voor sommigen.
40 Jaar lang was Brussel,Halle,Vilvoorde een struikelblok en nu moest het voor eens en altijd opgelost worden.
Ja, wat zijn nu 535 dagen vergeleken met 40 jaar hé?
Opgelet tijdens die 535 dagen ging het niet alleen over het splitsen van BHV, waar nu niet meer over gesproken wordt, maar ook over de Begroting, justitie, het sociale, asielbeleid, pensioenen en nog zoveel meer.
En eens er een akkoord was over zaken die de gewone mens tijd zal kosten om te verstaan moesten de ministerposten en de portefeuilles nog verdeeld worden.
Gelukkig hadden ze daar ook geen 535 dagen voor nodig en met wat duwen en trekken stond onze spiksplinternieuwe regering op poten om nog twee en een half jaar te regeren tot de volgende verkiezingen.
Ja, de tijd dat het nodig was om tot een akkoord te komen stond bijna in evenwicht met de tijd dat er nog te regeren valt.
Di Rupo I kon opgelucht naar de koning rijden om het goede nieuws te melden en het zal een opluchting geweest zijn voor Albert dat hij eindelijk eens rustig op vakantie zou kunnen vertrekken zonder dat hij de Italiaanse zon of zijn Yacht moet verlaten om hier in België in woelige wateren terecht te komen.
Ja, na onze koningin van Italiaanse afkomst, een Italiaans Yacht en een Italiaans buitenverblijf had de koning nu een land met een Italiaanse premier aan het roer en dus was het regeringsplaatje compleet.
Toen ik zeker was dat Di Rupo premier zou worden ben ik even naar zijn achtergronden gaan kijken en het was pas toen ik las dat dienen mens de slechtste leerling was van de klas en dat hij drie keer zijn eerste middelbaar had moeten overdoen dat ik begon te denken dat we veel gemeen hadden en dat ik ook eerste minister had kunnen worden.
Och…daar waar het bij mij bergaf is blijven gaan zal het bij onze premier wel gebeterd zijn door de jaren.
Politiek staat hij alvast zeer sterk in Wallonië en zeker in zijn eigen partij waar de meesten dezelfde taal spreken.
Vaak worden de verschillen aangekaart tussen de politiekers en de gewone mens en ik moet zeggen dat onze Premier wel het goede voorbeeld geeft.
Er moesten miljarden gevonden worden en dus kwam het er op neer van te besparen en de eerste die ik zag besparen was wel onze eerste minister zelf.
Ja ja, als ge naar al die andere politiekers kijkt op tv dan ziet ge ze verschijnen met lange stropdas en blinkende schoenen en Di Rupo den dienen verschijnt op “basketsloefkes” en met een heel klein strikje waar dus veel minder stof in kruipt.
En niet alleen op het vestimentaire wordt er bespaart, volgens mij bespaart hij ook een beetje op zijn Nederlands.
Och…door de jaren zijn we het wel gewoon geworden en in feite schrijft Di Rupo zijn Nederlands zoals Michel Daerden het sprak en zijn we misschien wel beter van niet alles te verstaan als het om gevoelige punten gaat.
Nu de ministerposten verdeeld zijn kunnen we alvast terug genieten van een volwaardige regering en zal het voor iedereen wat aftasten zijn in zijn of hare nieuwe zetel met bijpassende portefeuille.
Steven Vanackere krijgt Financiën en daar wal wel elke kiezer het eens zijn dat onze financiën een goed beleid nodig hebben.
Reynders wordt minister van buitenlandse zaken en zal dus wat meer moeten reizen dan op zijn vorige post.
Vande Lanotte heeft economie en Noordzee en wie kan men nu beter minister van de Noordzee maken dan iemand die in Oostende woont hé.
Van Quickenborne of “Quickie” krijgt pensioenen en hij zal ons af en toe de veranderingen wel door “twitteren”of “facebooken”, met de hoop dat er nog pensioen genoeg is voor als ik mijn stuur aan de kapstok hang.
Voor justitie hebben ze aan onze Annemie Turtelboom gedacht en ik moet zeggen dat dit wel een zeer zware portefeuille is.
Ja, justitie heeft door de jaren al zoveel kritiek gekregen dat het zeker geen makkelijke taak zal zijn om alles goed binnen de tralies te houden.
Hoewel, ik twijfel er niet aan dat het zal verbeteren want met een schoon vrouw die regelmatig de gevangenissen bezoekt zullen er misschien minder gevangenen ontsnappen hé.
Ja, en dan was er nog asielbeleid, immigratie en integratie en daar hadden ze dringend iemand nodig die wat gewicht in de weegschaal kon leggen.
Ons Maggie De Block leek de geschikte persoon en hoewel velen het over de persoon zelf hadden bij haar benoeming zullen er niet veel bij stilgestaan hebben wat voor moeilijke portefeuille ze wel toegestopt kreeg.
Och…’t zullen allemaal wel moeilijke posten zijn in een land met drie verschillende landstalen.
Een land waar men binnen de landsgrenzen regelmatig aan de taalgrenzen moet sleuren en waar men op den duur niet meer weet of het nu de taal of de bedoelingen zijn die men slecht verstaat.
En ook nu zal het terug aanpassen zijn waar communautaire ogen de minste fouten zullen aankaarten in een land van een voorschoot groot.
Het is ondertussen ongeveer 38 jaar geleden dat het land nog eens bestuurd werd door een Franstalige premier en het zal afwachten zijn hoe de regering de korte termijn tot aan de volgende verkiezingen zal overbruggen.
Och…ik kan niet anders dan onze regering veel succes wensen en hopen dat ze na zoveel oponthoud hun kiezers niet vergeten zijn.
En zoals onze nieuwe premier het zou verwoorden “vaandaak is vaandaak en morken is een ander daak”.

Groeten chauffeurke