Lierde onder de pen

Het is zelden dat onze kleine dorpen het nieuws halen en als het dan toch gebeurd is het meestal lokaal.
Als een gemeente dan nog uit vier dorpen bestaat is het steeds een beetje competitie om het nieuws te halen en zoals het al een paar keer aangehaald werd door “Het spelleke van Lierde”, er is in Deftinge niet veel te beleven dat ook in de drie andere dorpen niet wordt beleefd.
Ja, er zijn er zelfs die af en toe hun oriëntatie kwijt zijn en zo hoorde ik nog niet zolang geleden dat Lierde een deelgemeente van Geraardsbergen is.
Ja, als we dan al eens in het nieuws komen is het nog door een journalist of radio-omroeper die zijn dorpsgrenzen niet weet liggen.
Maar onlangs hadden we prijs!
Ja, ik dacht eerst nog dat het een late aprilgrap was maar niets was minder waar.
Deftinge liet eindelijk nog eens van zich horen en een paar grote kranten titelden Deftinge op de voorpagina of in het nieuws van de denderstreek.
Je zou onmiddellijk denken dat er een ramp gebeurd is of dat er iemand uit ons klein dorp in Afrika een olifant had neergeschoten.
Maar nee, ze hadden daar ergens in ons kleine Deftinge vierhonderd cavia’s gevonden.
Awel merci, komt dat tegen!
Vierhonderd cavia’s die op een zolder wonen dat komt ge niet alle dagen tegen hé.
Ja, in de grootsteden kunnen huisjesmelkers al eens een tiental personen naast elkaar te slapen leggen op een paar vierkante meters maar vierhonderd knaagdieren zal wel extreem zijn denk ik.
In feite zaten er in Deftinge bijna evenveel cavia’s als dat er in Hemelveerdegem “sejans” inwoners zijn.
Nog een beetje en ze mochten daar de kraan van de inwonersfontein aan het gemeentehuis boven alle andere dorpen laten spuiten.
Ik kan het mij persoonlijk moeilijk voorstellen maar ik had het gezicht van die mannen van het vogelopvangcentrum willen zien als ze de vondst deden.
Ge komt daar toe voor een paar eenden en een hond en ge vertrekt met een ganse zolder cavia’s.
Naar het schijnt ging het om een uit de hand gelopen dierenliefde en als ik lees dat zelfs de ratten niet mensenschuw waren moet er toch wel liefde geweest zijn tussen de persoon en de dieren in kwestie.
Soms loopt het leven niet altijd zoals men wil en ik kan best verstaan dat een persoon alleen zijn liefde deelt met een dier.
Je deelt de woning, het eten en het dagelijkse leven in goede en kwade tijden met je huisgenoten en dit was ook hier het geval.
Een dier heeft niet vaak kritiek op het logement en al vlug passen mens en dier zich aan en soms gaan ze zelfs op elkaar trekken.
Ondertussen hebben de inwoners een ander onderdak gekregen en zoekt men nu nieuwe eigenaars voor de resterende cavia’s.
Ja, met vierhonderd cavia’s kunt ge al iets doen hé, ik dacht al direct een “fourure” frak voor mijn lief maar die zag dat niet echt zitten.
Ge moet dan nog het geluk hebben om zoveel cavia’s in dezelfde kleur te hebben maar hier zaten zoveel verschillende modellen tussen dat de “fourure” frak op niet veel zou trekken.
Ja, ik zal er maar direct bijschrijven dat het om te lachen is want straks staat den dienen van G.A.I.A hier weer aan mijn deur.
Ik moet zeggen dat de dieren de laatste tijd het nieuws halen op allerhande manieren.
De varkenspest, de vogelgriep, de dolle koeienziekte, de blauwtong, de processierups om er maar een paar te noemen
Daarnaast worden we dan weer gevraagd om waakzaam te zijn en sommige verenigingen roepen zelfs de hulp van de burgers in om te helpen tellen bij dieren die verdwijnen of juist onverwachts opduiken.
Zo kwam de vraag om vleermuizen te spotten en om mussen te tellen en om opzoek te gaan naar nieuwe spinsoorten en vlindersoorten in en om het huis.
Ja, hadden ze mij nu gevraagd om cavia’s te tellen dan had ik er direct een pak gehad, maar al de rest is niet evident om tellen hé.
Vleermuizen zie ik ’s avonds wel boven de vijver vliegen maar ik weet nooit of er dat verschillende zijn of steeds dezelfde die haar toertjes maakt.
Soms stel ik mij wel vragen bij al dat tellen en of die statistieken van die vogeldeskundigen wel kloppen?
Ja, de zes mussen die ik in mijn tuin geteld heb zijn dezelfde als deze die mijn buurman in zijn hof geteld heeft.
Wat de spinnen betreft weet ik niet echt of het nieuwe soorten zijn want meestal plakken ze onder mijn schoenzool voor ik ze kan bestuderen.
Ja, ik ben niet zozeer voor geleedpotigen en mijn armhaar komt recht als ik er aan denk.
Vlinders daarentegen vindt ik een mooie en kleurrijke verschijning maar ja, die rupsen mogen dan niet als voer aan mijn vishaak hangen.
Ja, meestal vragen ze u van dieren te tellen die al sterk uitgedund zijn want soorten als spreeuwen, reigers en bosduiven, daar heb ik nog nooit een getal moeten opplakken.
Maar allé, ondertussen is ons Deftinge als “Cavialand” in het nieuws geweest en zo weten ze ons dorp ook weer op de landkaart liggen.
Nu nog een paar goede zielen vinden die een lege zolder hebben om er een paar te adopteren en zo zullen de beestjes vlug een nieuwe thuis hebben.
Meestal zijn het lieve diertjes die een grote aantrekkingskracht hebben op kinderen en als ik zo eens nadenk zou ik er misschien mijn buren kunnen mee plezieren.
Ja, hier rechtover wonen twee kleine snotters die waarschijnlijk graag een cavia zouden adopteren.
Natuurlijk moet het een verrassing zijn en is het best dat ik het de ouders niet eerst ga vragen om op geen nee te stuiten hé.
Moest ik er nu eens twee in hun brievenbus steken dan zou ik die kindjes waarschijnlijk nog gelukkig maken met twee van die slecht gekamde beesten.
Ja, ik zal er eens over nadenken of ik niemand kan plezieren met een paar cavia’s, zeker nu dat het niet op een stuk of tien aankomt.
Euh…of ik zelf geen ga adopteren?
Nee, op mijne zolder staat een opgezette fazant en een opgezette vos en een opgezette eekhoorn en ik denk dat mijne pa niet zou opgezet zijn als er daar plots boven zijn bed een ander beest in zijn haar zou staan krabben.
Och…ik ben er zeker van dat de beestjes een goede thuis zullen vinden en hoop dat de liefde tussen mens en dier in het teken van het menselijke en het huisdier zal staan zonder er een kweekprogramma voor volle zolders van te maken.
Laat een mens een mens zijn en laat een dier een dier zijn, maar laat ze beiden hun waarden behouden.

Groetjes chauffeurke