Lierde onder de pen

Zoals elk jaar valt er ook dit jaar weer een jaaroverzicht te schrijven.
In feite elk jaar opnieuw een opsomming van gebeurtenissen waar vaak alleen de namen en plaatsen veranderen.
Rampen blijven rampen en misbruiken blijven misbruiken.
Sommige zaken blijven een gans jaar in ons geheugen gegrift en anderen zijn we binnen de kortste keren vergeten en stellen we ons op het einde van het jaar de vraag of het nu wel dit jaar of vroeger was.
Allé ik zal eens een paar zaken overlopen.
Het jaar 2010 was hier in Lierde in grote onzekerheid begonnen.
De vraag die iedereen zich stelde was of het “spelleke van Lierde” zou doorgaan ja of nee en na veel gespeculeer en getreuzel zwierden ze de deuren van het “Zoalke van meeke mol” open en overkwam er de twee hoofdrolspelers toch wel een wreed accident zekerst!
Lap…’t was terug een jaar vol speculaties en onzekerheid tot ze daar in het gemeenteheus “ ‘d expositie van het spelleke organiseerden en we zekerheid kregen dat het spel toch terug door zou gaan en dit tot groot jolijt van bijna alle Lierdenaren.
Maar een jaaroverzicht beperkt zich niet alleen tot een poppenspel want het theater van het leven had veel meer te bieden.
Wat is er mij zo nog bijgebleven?
Ha ja, in de wetstraat was den “elektriek” uitgevallen omdat ze de stekker hadden uitgetrokken.
In Juni mochten we dan naar de stembus trekken om een nieuwe elektricien te verkiezen die dat spel daar terug zou repareren maar tot nu toe zitten we nog steeds zonder licht aan het eind van de parlementaire tunnel.
Ja, onze regering slaagt er zelfs niet in om op spaarlampen te fungeren en ik stel mij de vraag of straks zelfs de laatste kaars niet gaat doven.
Eén zaak staat vast, de dotatie van het koninklijke paleis zal zeker de hoogte ingaan want ze zitten dit jaar met enorme kosten wat de kuisploeg betreft.
Ja, als ge eens ziet hoeveel informateurs,preformateurs, koninklijk bemiddelaars,verduidelijkkers,pre-informateurs en clarificateurs er daar het paleis met hun vuile schoenen al zijn binnengestapt dan weet men met zekerheid dat er een nieuwe lading bezems mag worden aangekocht om het verdriet van België buiten te borstelen.
Gevolg van dit alles was dat we in 2010 in grote letters konden lezen dat we een land in crisis waren.
Bij een jaaroverzicht stel ik mij ook steeds vragen en zo stelde ik mij bij het woord crisis de vraag waarom er dan zoveel asielzoekers naar ons land willen komen.
Nee nee, we zijn een land met de hand op de juiste plaats als het op (uit) delen aankomt denk ik.
De media in 2010 was niet anders dan andere jaren en de publieke opinie werd er gevoed door informatie die volgens goeddunken werd opgeslagen.
Vaak in fel contrast waar de gewone mens niet meer hoeft na te denken maar eerder van begint te koken.
Verhalen over asielzoekers die 500 euro per dag trekken en twee bladzijden verder een klein artikel over ons pensioen dat vanaf 2015 onzeker wordt.
Verhalen van daklozen die doodvriezen in onze hoofdstad en vier kranten later een artikel dat asielzoekers een hotel mogen betrekken.
Nee, de mens begrijpt deze verhalen niet en gaat er zelfs zijn wildste fantasie mee vermengen met de vraag of we nu wel in 2010 zoniet in 210 na christus leven.
Ja, over christus gesproken daar is ook heel wat over te doen geweest in 2010.
Allé vooral over de kerk en toebehoren.
Drie jaar ben ik misdienaar geweest en uit schrik heb ik zelfs in mijn archieven niet meer durven kijken.
Het klokkenspel van de katholieke kerk klonk eerder bronstig door het celibaat en de weinige gelovigen wisten niet meer wat ze nu moesten geloven.
Op een jaar tijd werden er meer bladzijden geschreven in verschillende kranten over misbruik dan er bladzijden in de Bijbel staan.
En ook hier terug die grote verschillen in de media.
Een vader die zijn kind misbruikt vliegt voor een paar jaar achter de tralies maar een kerkvader moet een paar “onze vaders” of “Weesgegroetjes” lezen.
Wat mij steeds tegen de borst stoot is dat er ook anno 2010 de nadruk werd gelegd hoeveel daders het wel moeilijk hadden en met een zwaar schuldgevoel zaten.
Hoe kwetsend voor het slachtoffer dat er al gans zijn leven mee rondloopt en nu de zegen krijgt met de woorden dat alles verjaard is.
Ja, de kerk staat op instorten als ze zo verder doet.
Ja, ga en vermenigvuldig u en doe een beetje water bij de wijn.
Och ja…over water gesproken, dat is er dit jaar ook genoeg geweest!
In november viel het water met bakken uit de lucht en onze contreien werden getroffen door de zoveelste wateroverlast.
De denderstreek kreeg het zwaar te verduren en nu het water is teruggetrokken vallen er nog steeds lijken uit de kast.
Zoals met alles kunnen we ons moeilijk in de plaats stellen als het ons niet overkomt maar we zagen van ver dat het een drama was.
Vele jaren waren nodig om zich op te werken, te sparen, te bouwen en op een paar uur was alles terug verloren.
Natuurlijk gebeuren rampen over de ganse wereld en landen die al in armoede leven zoals in Pakistan waar 1/5 van het land kwam onder te staan zullen het zeker erg te verduren hebben om hun toekomst tegemoet te zien.
Ja, af en toe worden we hier ook met onze neus in de wind gezet als het natuurfenomeen de bovenhand neemt en mag de hulp misschien ook wat binnen de grenzen blijven.
Een ander fenomeen was dienen vulkaan ginder op Ijsland, de Elabajeuk…euh…Elzakeutel….allé de Eyjafjallajökull of zoiets.
Toch eigenaardig hoe in een tijd van modernisme zo één vulkaan alles kan stilleggen hé.
Wat we ook niet mogen vergeten is de treinramp in Buizingen.
Het openbaar vervoer dat plots ontspoort in menselijk leed en waar het remsysteem al jaren veilig opgeslagen ligt om het ooit of nooit te gebruiken.
Maar de dood kwam er voor sommigen in 2010 ook op andere manieren.
Ja, ook dit jaar werden we terug opgeschrikt door verschillende gruwelijke moorden.
Moorden die beginnen deel uit te maken van een leven waar sommige rechtbanken bijna theaterzalen worden.
Beschuldigden en advocaten in de schijnwerpers daar waar de slachtoffers al lang begraven zijn en de achterblijvende families in een donker hoekje bittere tranen huilen bij het aanhoren van de straf.
Sommige moorden steken er dan weer bovenuit door de gruwel of de inventieve manier.
Eén van die moorden was de parachutemoord waar sommigen gingen zweven en anderen met de voetjes op de grond bleven.
Bijna rechtstreeks te volgen alsof het een première van één of ander schouwspel was waar sommige hoofdacteurs na de voorstelling gretig handtekeningen uitdeelden.
Ondertussen is het doek gevallen en niemand die er nog over spreekt, behalve dan in de twee boeken die juist na het proces al bij de boekhandelaar lagen.
Och…vele kranten zullen het jaaroverzicht 2010 brengen en alles nog eens in beeld zetten met bijhorende foto’s.
Zoekend in hun archieven volgens maand en categorie, daar waar ik mij dingen moet proberen te herinneren.
En als ze mij zouden vragen wat mij in 2010 is bijgebleven dan zou ik het bij ons Lierde houden waar we het WK voor journalisten hebben mogen ontvangen in september en waar ik pas sinds vorige week van op mijn effen ben gekomen, zodanig ik heb afgezien.
Maar ne mens moet kunnen terugblikken en vooral vooruitkijken in het leven.
Ik kijk alvast uit naar een vredevol jaar zonder teveel problemen en hoop volgend jaar een jaaroverzicht te mogen schrijven met leuke anekdotes.
Wie weet hebben we zelfs tegen volgend jaar een regering.
Daarom wens ik ieder van u alvast een gezond en gelukkig 2011 toe.

Groetjes chauffeurke