Lierde onder de pen

Na een zeer warme maand juli trekken de boeren nu tussen twee regenbuien de oogst binnen en dat is ook tevens het signaal dat de congé bijna gedaan is.
De tijd vliegt zo snel dat het rapper herfst zal zijn dan dat we wel denken en dat is dan weer de periode dat sommigen de buitenactiviteiten wisselen voor de binnenactiviteiten.
Maar de binnenactiviteiten in Lierde waren meestal beperkt tot “de oude hoeve” in Deftinge waar de senioren hun thuis hebben of waar er breilessen gegeven worden of waar “Sinterklaas” eens op bezoek komt.
Niet alleen in “de oude hoeve”, ook het klooster zet af en toe de poorten open voor één of ander binnenactiviteit, net als “’t zoalke van Meeke Mol” voor het spelleke van Lierde.
Ja, en dan hebt ge hier en daar nog een zaaltje of een kantine en anders werd er wel een tent opgezet om een binnenactiviteit te laten doorgaan.
Ge kunt dat allemaal niet vergelijken met het sportpaleis in Antwerpen of Vorst en om een zaal te vinden waar we al wat meer volk kon zetten waren de Lierdenaars verplicht van naar ’t stad te trekken zoals naar het Arjaantheater in Geraardsbergen.
Binnenkort zal het gedaan zijn met rondtoeren en gaan we ons eigen sportpaleis hebben.
Ja ja, ik heb het hier zelf gelezen in “De beiaard” dat de eerste steen gelegd is iets verder dan het gemeentehuis en ondertussen liggen er daar al volledige paletten met stenen.
Het gemeentebestuur is daar de eerste steen gaan leggen en schepen mortier nam het truweel ter hand om dienen eerste steen ook vast te leggen.
Allé, naast het gemeentehuis en de maïs groeit nu ook een multifunctionele zaal en ’t is maar te hopen dat ze niet scheef groeit want anders gaat er daar zoals in Italië nogal een pak volk komen naar kijken.
“t zal een plaats zijn waar jong en oud elkaar kunnen ontmoeten maar ze hadden er toch al bijgezet dat de jeugd een aparte ingang kreeg.
Ik zie dat persoonlijk wel zitten hoewel ik mij momenteel op de grens bevind van de jeugd en het senior zijn.
Maar bon, als ik nu naar een optreden wou moest ik al naar Keulen of Parijs en dat is weldra verleden tijd.
Straks kunnen we te voet van uit één onzer dorpen afzakken naar het sportpaleis van Lierde om er naar…euh…ja, naar wie te gaan kijken?
Claude Francois, Michael Jackson en Dalida dat waren de fenomenen uit mijnen tijd maar daarvoor zijn we te laat.
Ja, en dan vraag ik mij af of we toch niet wat rekening moeten houden met onze dorpen en ons aanpassen met een zeker repertoire.
Allé, stel nu dat we de Rolling Stones of in het ergste geval De kreuners zouden vragen dan stel ik mij de vraag of dat ze daar in Brakel of in Zottegem geen geluidshinder gaan van ondervinden en vooral of onze Maïs nog wel gaat groeien eens dat die mannen gepasseerd zijn.
Och…ik weet wel ik zie het weeral iets te groot en het beste zou zijn van in een landelijk sportpaleis mensen te laten optreden die het volkse kunnen weergeven.
Ik zou persoonlijk opteren voor een Willem Vermandere die hier in ons Lierde over “Blanche en zijn Peird” komt zingen en als ze de weg afsluiten van “den tempel” tot aan de steenweg naar Brakel kunnen ze zelfs Eddy Wally uitnodigen.
Nee nee, ne mens kan er ne keer mee lachen maar ondertussen bouwen we verder aan het modernisme van onze dorpen.
Hoewel het gemeentebestuur liever zou hebben dat ik het hier over de Lierdenaar en zijn Lierde zou hebben hou ik toch nog even vast aan mijn dorp.
Ik hou wel van het modernisme maar er staat nog een oude stempel op mijn voorhoofd en ’t is moeilijk om er hem af te krijgen.
Er zijn zo van die waarden waar ik aan verknocht ben en hoewel er geen douaniers meer staan op de grens van “Dieftinge, Marteslierde,Molierde of Sésjans” blijf ik van het dorpse houden.
Buiten het landelijke blijven er ook die dorpse uitdagingen met elk zijn competities of organisaties.
Allé, neem nu het “Spelleke van Lierde” dat sinds jaren zijn thuis heeft in het “zaolke van Meeke Mol”, ik zie dat niet direct verhuizen naar het sportpaleis van Lierde.
In “t zoalke “ mocht ne mens al ne keer onnozel doen of op de grond “speekelen” omdat het op den plafond niet mocht en als de sfeer er goed inzat mocht ne mens er al eens zat rondlopen ook.
Of dat we die ambiance ook in de multifunctionele zaal gaan krijgen met “Tieste en Fluite” zal nog de vraag zijn.
Och…’t zal zoals met veel zaken zijn waar we moeten afwachten tot het spel er staat en kijken welk toneel er gaat gespeeld worden.
Zolang we maar klappen over Tuur en Simonne en over Gaston en Maria, over Pée velo en over al die anderen die gekend waren onder naam en bijnaam binnen onze grenzen en dat we niet telkens moeten klappen over het publiek omdat ik dat zo onpersoonlijk vindt.
Anderzijds moet ik dan weer toegeven dat het een schone kans is om er de mens en artiesten uit onze contreien te ontmoeten.
Onlangs ontdekte ik een nieuwe groep “The Phonkers” en de zanger componist woont niet verder dan Geraardsbergen en dat zou maar een kleintje zijn om ook hun talent op den boerenbuiten te brengen want zoveel staan we nu ook niet achter en zouden we het landelijke lijf eens kunnen laten swingen op “Rock that body”.
Ja, ik weet het, ik ben ondertussen al bezig met de artiestenkalender op te stellen terwijl het gebouw nog niet rechtstaat.
Afwachten zou ik zeggen en misschien wel blij zijn dat ook onze gemeente groeit met het modernisme.

Groetjes chauffeurke