Lierde onder de pen

Elk jaar is het hetzelfde liedje, voor de grote vakantie moet er gewerkt worden precies of we ze anders niet verdiend hebben.
De studenten duiken de examens in en sommigen zonderen zich bijna van de wereld af om alles wat al in boeken en documenten staat op te slaan in hun verstand.
Met de komst van het internet vraagt ne mens zich soms af of het nog wel nodig is te weten wanneer de slag om Waterloo was want met twee muisklikken krijgt men het antwoord te lezen op het computerscherm.
Iedereen legt op zijn manier examens af met de hoop dat ze een positieve uitslag hebben om met een gerust geweten aan het verlof te kunnen beginnen.
De volksvertegenwoordigers gingen hun examens afleggen op 13 juni en met één dag afzien waren ze er vanaf .
Ik moet wel zeggen dat ondertussen de uitslag bekend is en dat er toch een paar bijzitten die ferm gebuisd zijn.
“t zal voor sommigen zelfs vier jaar wachten worden eer ze hun herexamen kunnen gaan afleggen en dus hebben ze nog wat tijd om te studeren.
Ik persoonlijk moest een paar examens afleggen in het hospitaal en naar het schijnt ben ik geslaagd met grote onderscheiding.
Ik had nergens punten tekort, integendeel ik had er zelfs teveel in sommige vakken.
Allé, neem nu in het vak van mijne cholesterol daar had ik bijna 100 punten meer dan dat ik nodig had om te slagen.
Ja, de aanloop naar de grote vakantie is voor sommigen blijkbaar afzien en gelukkig ben ik er al jaren van verlost want ook voor mij waren het helse dagen.
Ik heb een paar keer een hersenbreuk opgelopen tijdens het studeren en ik kan u vertellen dat het moeilijk studeren is met een plaasteren verstand.
De zweetdruppels parelden van mijn voorhoofd op het examenblad en vormden een meer waarover ik nooit iets geleerd had in de Aardrijkskundeles.
Tussen de stress door moest ik mij al wreed concentreren om mijn naam correct te schrijven op het blad en ik kan niet anders dan elk jaar meeleven met al die studenten die hun verstand zitten te breken tijdens de examentijd.
Ja, ook mijne jongste snotter zat opgesloten in zijn kamer met aan de deurklink een bordje waarop te lezen stond “verboden te storen”.
Omdat dat plakkaat daar altijd hangt was ik toch eens binnengestapt en zag ik hem daar lijkbleek achter zijn tafel zitten.
De weerspiegeling van de witte bladzijden deden hem maar bleekjes lijken en de regels gevuld met letters en cijfers in zwarte inkt brachten hem rimpels op zeer jonge leeftijd.
De kamer was gevuld met stilte en concentratie en ook dat was anders dan in mijn tijd.
Stil trok ik de kamerdeur terug dicht en elke dag na het examen kon ik niet anders dan vragen hoe het was geweest.
-En hoe is het afgelopen met uw examen geschiedenis?
-Ppfff…ik weet niet want alle vragen gingen weer over mensen die al jaren dood zijn.
-Oei…en uw examen Aardrijkskunde?
-Ik weet niet ze vroegen hoever de Chinese muur van Peking lag en ik schatte ongeveer 30km.
-Euh…is dat niet verder?
-We zijn toch al in de twee gaan eten en dat leek mij niet verder dan 30km.
-Ja, nu ge het zegt ge kunt gelijk hebben.
Er zijn ook examens zoals wiskunde waar ik geen vragen over stel om hem niet in een moeilijke situatie te brengen want ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is als de antwoorden in ’t school niet anders zijn dan ’t huis en ge niet anders kunt zeggen dan “ik weet het niet”.
Soms stel ik mij de vraag of hij wel een goede richting gekozen heeft.
Ja, hij wou boswachter worden en dus hebben we hem ingeschreven in een school in Ath.
Vroeger kon men voor alles studeren en er was meer dan werk genoeg om aan de slag te gaan.
Vandaag zijn er al limieten en kunnen er maar een zeker aantal voor dokter studeren.
Ik stel er mij soms vragen bij want blijkbaar zijn er toch meer zieken.
Advocaten zullen ze weldra ook minder nodig hebben want velen worden toch losgelaten voor ze hun straf gaan uitzitten.
Ja, en ook bij de studierichting van boswachter stel ik mij vandaag wat vragen.
Niet dat er echt teveel zijn maar hoe minder groen er overblijft hoe minder boswachters ze zullen nodig hebben hé.
Grote stukken worden onteigend en vervangen door baksteen of beton en ge kunt daar toch moeilijk met vier boswachter aan een nieuw stuk weg gaan staan om de auto’s te tellen want daarvoor bestaat er al een ander systeem.
Och…we zien wel, terwijl ik dit cursiefje schrijf hebben we nog geen examenuitslagen en is het nog afwachten wat het resultaat zal zijn.
Mijne kleine snotter zat er al wreed mee in en hij was al ongerust over zijn vakantie.
-Jamaar pa; stel dat ik een paar punten tekort heb?
-Maar manneke er zijn maar drie mogelijkheden, ofwel zijt ge door alle vakken door en dan kunt ge u de slimste van de familie noemen ofwel hebt ge twee of drie buizen en dan vervalt de laatste week van uw vakantie omdat ge terug uw verstand gaat moeten breken.
-Euh…en wat is het derde dan pa.
-Awel de derde mogelijkheid is die dat ik hanteerde in mijnen tijd en dat kwam er op neer dat als ge meer dan vijf buizen had geen herexamens meer moest doen en terug dezelfde leerstof kreeg en ik geen nieuwe boeken moest kopen.
-Euh…en waren ze dan niet kwaad thuis?
-Ja, maar dat waren ze ook als ik 1 buis had en hoe meer buizen ik had hoe minder kwaad ze waren omdat ze mij dan toch als hopeloos geval bestempelden.
-Euh…gaat ge dan niet kwaad zijn als ik met een buis naar huis kom?
-Ha, vaneigens ga ik dan kwaad zijn want één buis is de moeite niet en als ge in alle andere vakken geslaagd zijt kon je maar een beetje meer moeite doen om die één buis te vermijden hé.
-Nee nee, ge zijt veel beter van met zes of zeven buizen naar huis te komen om op uw gemak te zijn en mijn zenuwen te sparen.
Ik zag dat dienen jongen plots al veel meer op zijn gemak was en wat is er nu beter dan uw kinderen gerust te stellen in het leven hé.
Och…we kunnen er eens mee lachen in crisistijd want er is al miserie genoeg.
Tegenwoordig komen er andere factoren dan diploma’s kijken en ook daar stel ik mij vragen bij.
De politiekers beloven wel banen met honderdduizenden maar in feite zie ik enorm veel bedrijven hun deuren sluiten.
En als er dan in bepaalde sectoren werk is dan is men te jong en zonder ervaring of men is te oud en te duur.
In feite zou een mens tot zijn 27ste moeten naar school gaan en tussen zijn schooluren al in ’t zwart gaan werken om ervaring op te doen om zo ergens aan de slag te kunnen hoewel ook dit nog geen zekerheid is de dag van vandaag.
Och…we zullen wel zien wat de resultaten zijn en wie weet kan hij met een halve buis wel opgevist en doorgelaten worden zoals sommige senators hé.
Nee nee, we gaan er ons niet nerveus in maken en eerst van ons verlof genieten.
Ik wens dan ook ieder van u een zonnige en ontspannende vakantie toe en ver moet men niet gaan want de rust is zeker in ons Lierde en omstreken te vinden.

Groetjes chauffeurke