Lierde onder de pen

Als er in onze dorpen zo iets verandert is dat meestal groot nieuws omdat de mens op den boerenbuiten toch niet altijd weet over wat dat hij moet klappen en toch dacht ik dat ik iets gemist had.
Er was mij niets verteld dat het containerpark van plaats veranderd was en dat terwijl ik op drie verschillende plaatsen in de omgeving van Deftinge maar wel op grondgebied Geraardsbergen daar containers vuil zag liggen.
Ik dacht eerst nog dat iedereen zijn plaatselijk containerpark zou krijgen maar bij nader onderzoek bleek het veel erger te zijn dan dat.
Nee nee, in de Hazelaarstraat, de Galgestraat (beter bekend als de vier wegen) en aan de pluimbroek richting steenweg waren veld en beken herschapen in een afvalberg.
Dag na dag en blik na blik groeide de afvalberg.
Ja, dat is nu iets waar ik mij kan aan ergeren zie!
Thuis doen we moeite om alles te sorteren en zelfs de flessen en bokaal worden uitgespoeld voor we ze naar de glascontainer brengen.
Er is zelfs een tijd geweest dat de beken gevuld waren met steengruis en als ik de honderden blikjes langs de weg zou moeten tellen dan kan dit niet van één persoon alleen geweest zijn.
Op het kruispunt van de vier wegen staat zelfs een blikvanger waar iedereen gratis en voor niks zijn blikjes kwijt kan maar blijkbaar zijn onze vervuilers geen goede mikkers.
En wij maar reclame maken voor onze mooie en groene streek terwijl de wandelaars, fietsers of toeristen onze dorpen binnenrijden met zicht op een vuilnisbelt.
Onlangs hebben ze nog eens grote kuis gehouden en liggen de bermen en beken er terug proper bij en kon ik een blik werpen op de groene nostalgie van vroeger.
Ja, alles slaat op en dus denkt de onverlaat dat hij beter af is door zijn blik tegen de groene long te gooien dan het in een vuilzak te steken die hij moet betalen.
Hoewel…die mannen van ’t stad of van de gemeente zullen waarschijnlijk ook moeten betaald worden en dan vergeet men bij het weggooien nog het risico dat iemand zijn blik op je nummerplaat werpt om je vroeg of laat een boete aan je broek te lappen.
Als ik zo de mentaliteit van de bevuiler eens ontleed stel ik mij vaak de vraag hoe die mannen hunnen hof er zou bijliggen en of dat daar ook een stort zou zijn.
Ja, en wat ooit begon met een blikje is ondertussen al uitgegroeid tot volledige vuilzakken en vaak heb ik goesting om te stoppen en te zien of er geen adres in te vinden is zodat ik de zak kan terugbezorgen aan de wettige eigenaar.
De wandelaar werpt zijn blik op het trieste schouwspel en kan niet anders dan zich de vraag stellen zoals velen zich dezelfde vraag stellen.
-Wie zijn ze en waarom?
Ja, sommigen hebben de mond vol over hoe triest een landschap soms voor ogen komt en dat het allemaal de fout is van de mens terwijl ze dan naar anderen verwijzen.
Nee, ’t zou stom zijn van zijn eigen afval voor eigen deur te gooien en dus doen we het maar op een ander.
Och…hoe meer ik erover schrijf hoe meer ik er mij in erger en vroeg of laat hoop ik wel eens een blikje uit een autoraam te zien vliegen of iemand zijn vuil op mijn wandelpad te zien deponeren al was het maar om het hem met veel plezier terug te brengen.
Volgens mij ligt het allemaal een beetje aan de nonchalance en het egoïsme van de mens.
Iedereen zet zijn vuilbak buiten en die paar blikjes kunnen daar meestal nog wel bij maar het gaat meestal over dat moment waar men zich na een deugddoende dronk niet wil belasten om het lege blik mee te sleuren in de wagen of om aan moeder de vrouw uitleg te moeten geven waarom en met wie men die blikjes bier drinkt in de wagen.
In feite staat de bevuiler niet stil hoeveel inzet en educatie het vergt om aan een betere leefwereld te werken.
Thuis en in de school zijn we bezig met tegen die kleine mannen te preken over een propere en groene wereld en hoe schoon alles wel kan zijn als we er zelfs af en toe iets aan doen en twee beken verder kunnen ze dan hun blik werpen op de wereld der volwassenen.
Opgelet, er zullen ook wel snotapen zijn die af en toe hun blik in de natuur gooien en dan bedoel ik niet de blik in hun ogen maar als er al een voorbeeld ligt is het vlug opgevolgd hé.
Ik moet niet aangesloten zijn bij een groene partij om te weten hoe mooi en dierbaar onze contreien zijn en een beetje respect zou wel op zijn plaats zijn.
Soms stel ik mij de vraag of het wel mensen van bij ons zijn of dat ze toevallig langskomen en ervan profiteren om hun vuilnis hier te dumpen.
Misschien is het voor sommigen een doodgewone zaak en een dagelijks ritueel om het raampje open te draaien of de koffer te openen en alles op een ander te dumpen.
Dat er mensen zijn die handelen zonder verstand dat is algemeen geweten maar dat er in onze streek zoveel verstandlozen passeren daar ben ik wreed van verschoten.
Door de lente stappen we straks de zomer in en hopelijk kunnen we dan rustig op wandel zonder ons moeten te ergeren door een blik te werpen op de blikken die er al liggen.
Ik weet dat dit niet mijn gewone manier van schrijven is en af en toe mag het ook eens ernstig zijn want moeder natuur zal er al lang niet meer mee lachen.
Als iedereen zijn steentje bijdraagt door het op de juiste plaats te leggen zijn we al een stap verder en vergeet vooral niet dat sluikstorten nog steeds een overtreding is.
Ja, en hoe ging dat spreekwoord ook weer?
“God ziet u” en “ de mens ziet u handeling en uw nummerplaat”.

Groetjes chauffeurke
chauffeurke@gmail.com