Lierde onder de pen

Dat we al hard moeten lopen om ons modernisme te volgen is ondertussen al wel geweten.
“t was tijdens de solden dat ik mij de vraag stelde of ik geen nieuwe gsm nodig had.
Ja, een vraag die in fel contrast stond met de jaren toen de gsm pas was verschenen in het straatbeeld.
Ik hoor het mij nog zeggen dat ik zo’n ding niet nodig had en dat het nooit in huis zou komen.
Maar het moest er ooit van komen en de stroom van het modernisme sleurde ook mij mee.
In het begin kon je de gsm niet vergelijken met de toestelletjes van nu maar leken ze eerder op een walkietalkie.
Ja, het zou niet lang duren of de mens zou draadloos door het leven stappen.
Ik zie het bakelieten toestel nog op de kast staan met het snoer dat in de muur verdween en de ronde schijf waar mijn vingers moesten aan draaien om met iemand verbonden te worden.
Ja, ook die toestellen werden gemoderniseerd en al vlug hadden ook wij een toestel met druktoetsen.
Maar echt veel bellen deden we niet en toen de gsm op de markt kwam leek het ons thuis allemaal overbodig.
Op een dag kwam moeder aangelopen dat ik eens naar Coca-Cola moest bellen want die hadden nu toch wel gsm’s die men kon winnen als men de tiende beller was en een vraag goed beantwoorde.
Ik denk dat het opgezet spel was en dat ze daar aan de andere kant van de lijn de grootste dommerik hadden gezet op gebied van vragen stellen want ik kon antwoord geven op alle vragen.
Blijkbaar was het winnen zelfs niet beperkt want je kon bellen zoveel je wou en dus drukten we maar lustig de toetsen in en binnen de korstte keren hadden we daar zes van die telefoons thuis.
Vader, moeder en ikzelf beschikten elk over twee gsm’s wat wou zeggen dat we voor elk oor ene hadden.
Sindsdien ging ons leven drastisch veranderen en dienden de telefoonpalen nog juist om met de wagen tegen te rijden want ook van mijn vast telefoontoestel werd de draad doorgeknipt.
We hebben lang gebeld met ons rood Coca-Cola toestelletje tot de batterijen het lieten afweten en we dus genoodzaakt waren om een nieuw te kopen.
In het begin waren ze nogal prijzig maar al vlug dook ook de prijs de diepte in en zou ieder gezin wel voorzien worden van een gsm aan zijn oor.
Een leeftijdsgrens beperkte in het begin het bellen nog want pa of ma zouden met hun futuristisch toestel aan hun oor de jongere of oudere generatie wel wijsmaken dat het duur en niet zonder gevaar van straling was en dat het best was van zo’n toestel niet in de pollen te steken van kinderen of oudjes.
Ook dat duurde niet lang en binnen de kortste keren lag niemand nog wakker van de krantenartikels die sommige testen bespraken over het gebruik van de gsm.
Jong en oud zou de wereld van de gsm binnen stappen terwijl het toch een categorie was die het jaren had afgezworen.
Eerst kreeg men pas een gsm met zijn plechtige communie waarna het verminderd werd naar de eerste communie en ik denk zelfs dat nu de babyfoon vervangen wordt door de gsm.
Ja en zelfs de oudere generatie belt lustig mee.
Ne mens krijgt nog een gsm als hij op zijn pensioen gaat om van de rust te kunnen genieten terwijl ze u vijftig keren opbellen op een dag en ook voor een gouden bruiloft of een honderdjarige ligt er wel een gsm tussen de geschenken.
’t Is een eigenaardig beeld als ge nu de gsm naast de rammelaar ziet liggen in de kleine zijn kamer en ’t is een al even raar beeld als ge het moderne toestelletje op het nachtkastje naast oma haar tanden ziet liggen.
Ja, zelfs voor deze die nooit een gsm in huis zouden halen is hij nu niet meer weg te denken.
Sterker nog, ik denk zelfs dat ze het leven aanpassen volgens de draadloze telefoon en dat we steeds op de kar springen om mee te doen.
De tijd dat de telefoon diende om gewoon te bellen is verleden tijd.
Vroeger belden we eens per week of wachten we zelfs langer om iets van ons te laten horen en niemand die er wakker van lag.
We hadden zelfs meer contact want we liepen eens langs als de telefoon bij familie niet werd opgenomen.
Vandaag bellen we om de vijf minuten om niets te zeggen en stel ik mezelf soms de vraag of we onszelf niet aan het automatiseren zijn.
Als ne mens nu al naar huis moet bellen om te zeggen dat ze hem nog niet opgebeld hebben is het ver gekomen.
Waarschijnlijk weten de uitvinders van het modernisme ook wel dat alles vlug zal vervelen en proberen ze van zoveel mogelijk snufjes toe te voegen aan een toestel om het de mens gemakkelijker te maken.
Persoonlijk noem ik het de mens als prooi lokken want staan we er wel bij stil hoeveel functies er op zo’n toestel staan die we nooit gebruiken.
Ik ben zelf eens gaan kijken op een reclamefolder en begin zelfs te denken dat ik voor de aankoop van mijn volgend toestel eerst twee jaar universiteit ga moeten doen in telefonische wetenschappen.
Quadband,16m kleurenscherm,telefoonboek met 1000 nummers,MicroSD slot tot 8GB,GPRS,bluetooth,FM radio,document viewer,3.15 MP camera met led flits, WI-FI,GPS navigatie, Wireless LAN, Mail, Skype, MP3 speler en noem maar op.
Ik stel me soms de vraag hoe een mens zoveel zaken aan zijn oor kan houden en ge gaat al wreed geleerd moeten zijn om al die functies te gebruiken.
Och ja…veel kosten ze niet meer en dus mag het al wat meer zijn hé.
Zelfs het dagelijkse leven gaan ze aanpassen en indien we echt niet zouden weten waarvoor de telefoon dient kunnen we altijd onze televisie aanzetten om deel te nemen aan één of ander belspelletje waar we hopen geld kunnen winnen om achteraf onze telefoonrekening mee te betalen.
Ja, ze zijn er zelfs in gelukt de mens te manipuleren met het kleine toestelletje.
Allé, neem nu één of andere verkiezing van beste kok tot beste zanger en van beste danser tot beste sportman.
Naast elke naam komt een telefoonnummer te staan en eens de mens zich echt heeft ingezet om zijn ding te doen valt het verdict door deze die het meeste bellers achter zijn naam kan zetten.
Ver van eerlijk waar miss België nu evengoed miss mislukt kan zijn en waar je bij het Eurosongfestival al helemaal niet moet kunnen zingen en maar kunt hopen dat de belkaarten en abonnementen genoeg gespijsd zijn om een ganse avond toetsen te drukken.
Nee, aan die manipulatie doe ik zeker niet mee want als alles zo’n uitbreiding neemt kunnen we weldra met onze gsm een nieuw parlement stemmen en kunnen we van op afstand het lot beslissen van een onschuldige in één of ander gerechtshof.
Maar ja, we zitten er nu mee en dus nemen we maar als uitvlucht dat het vaste toestel verdwenen is en dat we de gsm nodig hebben om te zien of alles goed gaat met de kinderen op school of met oma in de home.
En zeker bij noodgevallen hebben we de gsm nodig!
Ja, het was vroeger anders en blijkbaar lukte het toen ook maar op een andere manier waar we nu niet meer willen van weten omdat het zoveel makkelijker is.
Maar ik versta dat best want het zal je maar overkomen dat ze u ne klop op uwe kop geven om uwe gsm te stelen dan moet ge toch kunnen om hulp bellen hé.
’t Is allemaal zo simpel niet en wie weet hoever ons modernisme ons nog zal meeslepen.
Och…niet van wakker liggen zou ik zeggen.
Ik ga hier alvast afsluiten want ik moet dringend naar mijn lief bellen om te zeggen dat ik met een valling zit en dat ze dus naar haar schoondochter belt om te zeggen dat we niet kunnen komen eten.
Ondertussen ga ik naar de dokter bellen om te zeggen dat ik mij niet goed voel en daarna naar mijne chef die ik nu via de gsm op één of andere receptie kan bereiken.
Och ja…nog een geluk dat ik er aan denk, ik moet ook naar mijne zoon bellen in zijn slaapkamer dat als hij naar beneden komt niet te dicht bij mij moet komen wil hij mijn microben niet opdoen en ook nog naar mijne pa om hem te zeggen dat hij mij niet moet bellen wil ik niet met een ontsteking op mijn oor zitten.
Voor de rest ga ik nog juist een paar “smsjes” naar de collega’s sturen en eens kijken op tv of ik niet kan deelnemen aan een spel waar de beste apotheker van wacht verkozen wordt via sms.
Ja, mijnen dag zal goed gevuld zijn en wie weet is tegen dan ook mijn valling over met al die bestralingen die ik volgens de wetenschappers zal ontvangen hebben.
Och…straks kruip ik onder de wol met het oortje in mijn oor dat assortie is met mijne pyjama en dan moet ge zeker niet bellen want ik verschiet altijd wreed als dienen gsm begint te trillen in de broekzak van mijne pyjama.

Groetjes chauffeurke