Lierde onder de pen

Af en toe maak ik mijn brievenbus leeg en zo kreeg ik laatst een oproeping om mijn identiteitskaart te laten vernieuwen.
Ja, ook onze identiteit moet het modernisme volgen hé.
Ik herinner mij nog dat mijn ouders naar het gemeentehuis moesten om een kaartje aan te vragen omdat ik mee zou mogen naar het buitenland.
In feite was het niet meer dan een stukje wit karton dat ik met een lint rond mijne nek kon hangen.
Meestal stak moeder of vader het ergens weg om het niet te verliezen en toen we dan op reis moesten was het maanden zoeken om dan toch maar achter een duplicaat te gaan omdat mijn identiteit waarschijnlijk ergens tussen het oude papier lag.
Ik moet een jaar of twaalf geweest zijn dat ik een echte identiteitskaart mocht gaan halen.
Nadat ik schoon gewassen was en mijn haar proper gekamd mocht ik bij de fotograaf een pasfoto laten trekken.
Ja, ge moest er wat deftig opstaan want het was voor lange tijd.
Bij mij thuis hadden ze er de nadruk opgelegd dat ik vanaf dan een grote jongen was en dat ik steeds mijn identiteitskaart zou moeten bij mij hebben om te kunnen bewijzen dat ik dezelfde was als deze die op de foto stond.
Evident was dat niet als je schoolplichtig bent want waar steekt ge uwe pasport als ge naar de zwemles gaat?
Vooral dat die kaarten van vroeger nog niet echt op punt stonden en dat het niet meer was dan een stuk karton dat niet waterbestendig was.
Met de chloor dat ze in dat water deden ben ik verschillende keren terug naar het gemeentehuis moeten gaan voor een” lifting” te laten doen van mijn identiteit.
Later evolueerde ook de administratieve wereld en werd onze identiteitskaart geplastificeerd;
Een harde plastieken kaart waar mijn naam en mijn adres opstond.
Maar ook mijn geslacht stond er op vermeld.
In feite stond er alles op zodat ge zeker niet aan uw eigen moest twijfelen .
Ja, er stond zelfs een vervaldatum op en bij mij was mijne pasport nog goed tot in 2011.
Maar ondertussen kreeg ik dus een oproepingsbrief in de bus om mijn elektronische kaart te gaan bestellen.
Nog van de oude stempel verstond ik niet goed wat de elektronica met een identiteitskaart te zien had.
Ik begaf mij dus maar naar het gemeentehuis van Lierde en wachtte er geduldig mijn beurt af.
Omdat er toch geen anderen voor mij waren was het vlug aan mij en kwam er een schoon “ufraa” aan het loket.
-De goeiendag, kan ik u helpen?
-Euh…ja ik kom voor mijnen elektrieken pasport.
-Uwe elektrieken pasport?
-Awel ja ik heb hier een papier in de bus gekregen dat ik mij moest….
-Ha ja ik zie het al, het is voor uw elektronische identiteitskaart.
-Ja, als ge het zegt.
-U mag mij volgen!
Amai, ge moet daarvoor naar een apart bureau en daar zit ge dan oog in oog met de madam die uwe pasport van “elektriek” zal voorzien.
Opgelet ge moet u daar nu niks bij voorstellen hoor omdat ze u daar apart in een bureautje zetten.
Ik dacht eerst nog dat ik daar een aperitief zou krijgen omdat het bijna middag was of een streekgerecht om Lierde een beetje te promoten, maar nee nee, just niks.
Ik lees de laatste tijd veel over stralingen en misschien zetten ze u daar apart om de anderen aan het loket niet te bestralen met uw elektronische dinges hé.
Opgelet uw identiteit is iets wreed serieus en daarmee moet ge niet teveel gaan lachen.
De foto moest met een witte achtergrond getrokken zijn en wat mijn gezicht betrof hadden ze liever dat ik niet teveel mijn tong uitstak of mijne neus naar omhoog krulde.
Ik moet zeggen dat ik er nu eens wreed serieus zal opstaan en dus bijna onherkenbaar.
-Euh…madam, chauffeurke dat wordt met twee ff geschreven en zonder n vanachter.
-Ja ja, dat weet ik wel maar ik moet ook vragen wat ge doet van werk.
-Euh…oei…ik ben aanwezig.
-Hoe aanwezig is dat een beroep?
-Euh…aan de staat wel naar het schijnt, maar ik kan u ook mijne volledige titel geven hoor.
-Ja, doet dat zo zal er dan iets officieel opstaan!
-Awel ik ben “chauffeur, bediende, ambtenaar bij de kamer van Volksvertegenwoordigers in het federale parlement van België in Brussel".
-Is dat alles…uw identiteitskaart zal te klein zijn als ik dat daar allemaal moet opzetten.
-Och…ge moet daar niet teveel opzetten want ’t is zelden dat er iemand vraagt om mijne pasport als lectuur te mogen gebruiken.
-Allé ’t is goed, als ge dan nog juist eens wilt een handtekening zetten op dit blad hier.
Ja, dat was nog het moeilijkste van al want ik moet steeds de handtekening van mijne pa nadoen zoals ik het ook al deed voor officiële zaken in ’t school hé.
-Voila, dat is dan geregeld ik moet u nu nog juist 12,50€ vragen.
-Hoe…ik heb hier toch niks gegeten of gedronken?
-Nee nee, dat is de prijs van uw elektronische identiteitskaart .
Jawadde zeg, mijn oude is nog drie jaar goed en ik moet hier al een voorschot op mijn elektronische identiteit geven.
Ja, de aansluiting op het modernisme mag wat kosten hé en in feite is het maar de aanloop naar de volgende stap van onze evolutie.
Wie weet hoe onze identiteitskaart er binnen twintig jaar zal uitzien?
Misschien krijgen we zoals mijnen hond allemaal wel een chip ingeplant met alle details op.
Misschien krijgen we aan ons lichaam wel een aansluiting waarmee we op een computer kunnen aangesloten worden.
Ik hoor het mijnen bompa nog zeggen, “binnen 50jaar zijn we allemaal robotten” en dat is ondertussen ook al meer dan 35 jaar geleden, awel dienen mens zal nog gelijk krijgen.
Och…we kunnen er eens mee lachen, hoewel we vijftig jaar geleden waarschijnlijk ook nooit zouden gedacht hebben dat de toekomstmuziek een serenade van elektronica zou geweest zijn.
Och…we kunnen niet anders dan met onze tijd mee te lopen hoewel de tijd steeds sneller loopt en onze benen een dagje ouder worden hé.
Vandaag gaan we bij de dokter achter vitamientjes en wie weet lopen we binnen een paar jaar zoals dat konijn op de televisie met batterijen die langer meegaan.
Ik weet het niet maar als ik mag kiezen kunnen ze mij best aansluiten op zonne-energie.
In elk geval het doet niks terzake mijn identiteit zal waarschijnlijk niet meer veranderen of het zou moeten zijn dat ik mij laat opereren.
Nee nee, laat mij maar chauffeurke blijven op mijn elektronische identiteitskaart want als “Chauffeuse” door het leven gaan zal ook niet alles zijn!


Groetjes chauffeurke