Lierde onder de pen

De rendieren van de kerstman staan terug op stal en zoals de traditie het wil staan we weer aan te schuiven met onze Nieuwjaarswensen.
Twaalf maanden hebben we versleten en twaalf nieuwe staan er voor de deur.
Elk jaar opnieuw kijk ik even achter mij om te zien wat er nu zoal anders was dan de andere jaren en ik kan alleen maar zien dat de jaren wreed op elkaar beginnen te trekken.
Ik bedoel dan in het algemeen en omtrent mijn eigen persoon hé.
Als ik natuurlijk het jaar in de wetstraat zou beschrijven zou het een uitzonderlijk jaar geweest zijn.
Een jaar zoals de grote wijnjaren, waar men met de verkiezingen de vruchten plukt en dan de vruchten laat rijpen en rusten gedurende een paar maanden.
Met Pasen zullen ze de eerste fles van de interim-regering aftrekken om te zien of de smaak bevalt ja of non.
Het is rond deze periode dat ik zo een jaaroverzicht hou voor mezelf en dat ik niet alleen de vragen stel maar er ook nog eens de antwoorden moet op vinden.
Het was een jaar waar ik gelachen heb maar ook gehuild.
Een jaar waar plezier en verdriet niet verder van elkaar lagen dan de andere jaren.
Soms was het druk en dan weer kalm en ook daar zat er geen verschil op met de vorige jaren.
Vaak liggen de verschillen in kleine dingen en zijn we de grote evenementen of gebeurtenissen vlug vergeten.
In 2006 had ik tijdens knutselwerken wreed op mijne vinger geklopt en bijna twee maand lang had ik er liggen aan denken.
Een dik en wit verband moest mijnen baas zijn ogen openen voor de pijn die ik moest doorstaan maar echt wakker lag hij er blijkbaar niet van.
In 2007 zou ik voorzichtiger zijn en dus besloot ik geen hamer meer in mijn handen te nemen om alle kwetsuren door mijn onkunde te vermijden.
Maar als uw lot bezegeld is weten ze u wonen en dus hadden ze mij maar opgezadeld met een niersteen waar ik ook lag van de pijn te kronkelen.
Verleden week heb ik hem dan uitgeplast met gevolg dat onze wc pot nu een grote barst vertoond en dat ik weer met kosten zit zoals ik ook al kosten had in de andere jaren.
Nee, hoe je de zaken draait of keert er zit niet veel verschil in al die jaren die voorbijvliegen.
De details zijn anders maar meer is er niet aan, ja het ligt hem in de verschillen die we voor ogen krijgen.
Zoals elk jaar worden er kindjes geboren en gaan er mensen van ons heen, sommigen genezen en anderen worden ziek.
Steeds dezelfde film waar men elk jaar opnieuw de acteurs vervangt.
En ook het decor blijft vaak hetzelfde!
Neem nu ons landelijke Lierde!
De velden lagen er ook dit jaar groen geschilderd bij en het goudgele koren wuifde de wandelaars na.
De weiden werden beschenen en beregend terwijl de koeien rustig door hun jaar gingen grazen.
Soms zou je denken dat er toch verschil zou zitten op de jaren met alles wat er ons op televisie voorgeschoteld wordt.
De opwarming van de aarde, de aanslagen, de natuurrampen ze waren niet anders dan de andere jaren.
Vaak zou je denken dat alles op ons afkomt en dat het nieuwe jaar de tv beelden in onze tuin gaat deponeren.
Maar ook in 2007 heb ik er niets van ondervonden.
Alles bleef de ver van mijn bed show zoals het ook de andere jaren was.
Met de opwarming van de aarde heeft het smelten van de ijskap het waterpeil van mijne vijver niet meer doen stijgen dan anders.
Er is ook geen bomauto ontploft aan het gemeentehuis van Lierde en dat zal waarschijnlijk ook niet gebeuren zolang we de poppen van het spelleke van Lierde geen “Mohammed” gaan noemen zoals ze ooit met een teddybeer deden.
Ook de natuurrampen overspoelden onze kleine dorpen niet en de watermolenbeek bleef mooi tussen zijn oevers golven.
Nee, ik zie niet echt een verschil met de andere jaren en soms denk ik eraan om zelfs eens iets uit te steken of te ondernemen om eens wat verandering te brengen.
Maar zelfs dat zou niet verschillen want de mensen zouden rap gaan klappen van “ ’t was te peinzen dat het weer chauffeurke was die daar weer ne stoot uitgestoken heeft” zoals ik dat ook van de anderen zeg.
Twaalf maanden liggen terug achter ons met januari het verst verwijderd en dus is het normaal dat we die maand nu ook het eerst terug op de almanak zien verschijnen.
Ook daar zal geen verschil te merken zijn en zullen ze zich in de volgorde aandienen zoals we ze elk jaar opnieuw aangeboden krijgen.
Ja, stel u voor dat de maand mei zou wisselen met de maand december, dan zouden al de vogels hun nesten speciaal moeten isoleren voor ze hun ei leggen.
De mensen zouden hun eindejaarspremie dan in mei krijgen en hun congégeld in december.
Euh…zelfs daar zou er dan nog niet teveel verschil op zitten.
’t Zal juist verschieten zijn als de Sint daar de vijfde maand door uw schouw komt vallen.
Nee nee, allemaal te ingewikkeld omdat sommige zaken zich nu eenmaal niet willen aanpassen.
Het zal de seizoenen allemaal koud laten en we zullen een luide “non” krijgen als we vragen om eens warmer of kouder te blazen.
Hoe meer ik er aan zit te denken hoe meer ik denk dat ook het volgende jaar op het vorige zal trekken.
In feite zou ik even goed mijn wensen van het vorige jaar kunnen kopiëren maar daarmee zou ik de traditie onderbreken en zou het dus een grote verandering zijn in deze periode.
Nee, ik wil de traditie zeker niet veranderen en dus schrijf ik mijn wensen zoals het past, eerlijk en gemeend.
Het is steeds riskant van namen te gebruiken omdat men zo mensen zou kunnen vergeten en dus hou ik mij gewoon aan hun titels in willekeurige volgorde.
Aan alle personen die onderdak gevonden hebben in het gemeentehuis en alle diensten die ermee verbonden zijn wens ik een goede verstandhouding om de burger een waardige plaats te geven in zijn of haar Lierde.
De pastoor, de zusters en alle mensen die ons sterken in het geloof wil ik danken en hun een vredevol jaar wensen.
(Euh…dat geld ook voor de socialisten en de ongelovigen hoor)
Af en toe moet ik er dat bijschrijven om geen oorlog te ontketenen hé hahahaha.
Ik wens alle boeren een mooie oogst toe en wil ze tevens danken voor het mooi inkleuren van ons landschap.
Alle zelfstandigen wens ik een jaar zonder crisis toe en zo ook het behoud van onze streekproducten.
Alle dokters, tandartsen, specialisten en verplegend personeel allerhande wens ik…euh…dat ze mij kunnen geruststellen als ik langskom.
Al de zieken, gehandicapten of lijdende mens in welke vorm dan ook wens ik veel beterschap en hoop dat deze woorden een steun en motivatie mogen zijn in een jaar dat niet altijd makkelijk te bewandelen is.
In feite zit ik hier zo te denken dat ik zelfs met de titels te vernoemen nog mensen zou kunnen vergeten en dat onder elke titel een gewone mens schuil gaat.
Voor ieder van u wens ik:
Dat al jullie wensen mogen in vervulling gaan en dat in en stroom waar als verdriet en geluk elkaar tegenkomen ze een rustige bedding vinden.
Dat al jullie ondernemingen met succes mogen beloond worden hoe groot of hoe klein ze ook zijn.
Maar traditiegetrouw wens ik ieder van u een gezond, vredevol en gelukkig Nieuwjaar toe.

Groetjes chauffeurke