Lierde
onder de pen
Toen ik deze week aan mijn kerstinkopen ging beginnen, kreeg ik een
krantentittel voor ogen waar vermeld stond dat het leven 10% duurder zou
worden.
Ja, ook de voeding behoorde tot deze categorie, suiker, brood, olie en noem
maar op.
Allé, alles wat de gewone mens nodig had gingen ze nog eens opslagen ppfff.
Daar vlogen mijn kerstdromen aan stukken en werd het menu gehalveerd.
Mijn zes oesters zouden er drie worden en de champignonsoep zou zonder
peterselie en champignons opgediend worden.
Maar ik kon toch kerst zomaar niet halveren!
Nee, ik had een kalkoen in gedachten maar ook deze beesten zijn duurder
geworden, vooral omdat ge maar eens een kalkoen van een halve kilo moet
proberen te vinden in de rekken.
Och…ik dacht er even over na en de oplossing liep in mijn kiekenkot!
Mijn kiekens waren toch pensioengerechtigd en dus nam ik het dikste kieken
en pompte het nog wat op met de fietspomp van mijne pa zijne vélo.
Prachtig hoe dat beest daar schoon dood met opgeblazen kaken op mijn
keukentafel lag, ’t was precies een echte kalkoen.
Het kwam er vooral op aan van dat stopsel niet uit zijn gat te trekken voor
we het zouden opdienen om de kinderen niet teleur te stellen.
De toastjes zou ik vervangen door wat sneden oud brood in de broodrooster te
steken en op de “foi gras” wou ik niet besparen want dat hoorde er nu echt
bij.
Elk jaar smeer ik de ganzenlever dik op de toastjes en geniet ik met mijn
ogen toe telkens ik het lekkers naar binnenwerk.
Ja,’t was te denken dat ze juist nu terug een campagne gingen voeren tegen
het eten van ganzenlever en met gruwelijke foto’s tevoorschijn kwamen om ons
alle honger te ontnemen.
Een gans jaar had ik er zitten op wachten, en juist nu komen die mannen van
G.A.I.A met hun “folderkes” naar boven.
Ze mogen al blij zijn dat ik geen gans jaar van dienen lever eet en dat ik
mij wreed kan inhouden.
Die mannen houden geen rekening met mijn gezondheid, want tot wat dient het
anders dat ik die pillen tegen de cholesterol blijf nemen.
Toen ik enige tijd geleden twee grote steuren kreeg van mijne buurman dacht
ik zelf mijne kaviaar te kunnen produceren, maar ook daar heb ik mij wreed
aan mispakt.
Wat er tot nu toe is uitgekomen trekt er wreed op van kleur, maar is zeker
niet eetbaar.
Ja, met kerst zal ik waarschijnlijk ook de broeksriem moeten aantrekken en
met lede ogen naar de kerstperioden van vroeger te kijken.
Hoewel, veel oesters of kaviaar waren er vroeger toch ook niet te bespeuren.
Ja, ’t zijn rare tijden.
Naar het schijnt verdienen de mensen meer door de jaren, maar is het dan wel
logisch dat ze de prijzen van het dagelijkse leven gaan opslaan?
Zelfs mijn kerstversiering heeft er onder te lijden.
Op de echte kerstboom van verleden jaar staan nu nog zoveel pluimen als op
dat opgepompt kieken dat hier op mijn keukentafel ligt.
Ja, ik had beter verleden jaar ene met een wortel genomen maar dat was toen
ook duurder.
Ik zou mij dit jaar eens volledig in het nieuw zetten maar ook dit viel een
beetje tegen.
Zelfs de valse kerstboom diende ik te halveren met al zijn sierstukken.
Een halve slinger, een halve piek en een halve bol hingen in de schaduw van
de kerstverlichting die ik maar voor de helft liet branden om ook op de
elektriciteit te besparen.
De kerststal timmerde ik zelf in elkaar met wat planken van een wijnkist en
in plaats van het opschrift “Bethlehem” te dragen stond er gewoon “St-Emillion
2004”.
Maar hoe zou ik onze maagd Maria opwarmen en het plaasteren kindje Jezus
zonder teveel stookkosten te hebben.
Misschien was het maar beter dat ik een echte os en een ezel zou in de
leefkamer zetten om het spel op te warmen en geen onnodige stookoliekosten
door de schouw te jagen.
Een ezel zou ik nog wel vinden in de familie, maar voor de os zouden er
zelfs daar huurkosten aan te pas komen ppfff.
Ja, ’t zijn moeilijke tijden in een wereld waar het oog, de maag en de ogen
van de buren wat willen hé.
En dan zijn er nog de kerstgeschenken die onder dienen halve boom moeten
komen te liggen!
Persoonlijk hou ik niet van geschenken en dat bespaart niet alleen moeite
voor de medemens maar laat hem ook in zijn portefeuille besparen.
Maar dan is er nog de medemens die wel van geschenken houd en ik kan ze nu
toch moeilijk een half geschenk aanbieden hé.
Ziet ge mij daar al afkomen met een halve fles “eau de cologne 4711” of met
een halve doos pralines.
Een halve “plastrong” voor mijne pa en een half slaapkleed voor mijn lief
hoewel dat laatste misschien nog wel zou gaan.
In feite ben ik hier aan het klagen terwijl er mensen zijn die het nog veel
zwaarder hebben dan mezelf.
Ja, neem nu die mannen in de Wetstraat die hebben nog zelfs geen halve
regering!
Stel u maar eens voor hoe triestig dat niet moet zijn om daar “Joëlle Millet”
gans blauw te zien zitten…euh…blauw van de kou hé.
Ja, waar zijn de kerstdagen van vroeger naartoe?
De kerst waar we door het raam keken en onze ogen zich een weg baanden
tussen de sneeuwvlokken naar de verlichte huiskamer van de buren.
Onze nieuwsgierigheid gidste ons met de vraag of het daar niet warmer zou
zijn.
Om middernacht zouden we het weten want we stapten nog bij de buren binnen
om ze mee te nemen naar de nachtmis.
Eten en drank was er in die tijd genoeg want we werden gedurende een dag of
twee uitgenodigd op een menu van overschot en restanten.
Vandaag zijn er geen overschotten meer of is het de mentaliteit die
veranderd is?
Tussen de oude kerstkribbe en de moderne luxueuze kerstboom ligt er
blijkbaar een generatiekloof die moeilijk te overbruggen is.
Het begrip kerstmis is er nog wel maar over de waarde stel ik mij meer en
meer vragen.
En toch proberen velen het nog in ere te houden, zelfs al is het maar half!
Misschien moeten we er maar eens aan denken ieder voor zichzelf hoe het
vroeger was en of het nu beter of slechter is.
Maar ik zal ook denken aan alle eenzamen en zieken voor wie een halve kerst
al welkom zou zijn.
Om nog maar te zwijgen van al de mensen die hun kerst op straat doorbrengen
en waar zelfs een kerst met alles er op en eraan koud en kil blijft.
Via deze weg wil ik zeker geen halve kerstwensen sturen, maar mijn beste en
gemeende wensen voor een zalige kerst voor ieder van u.
Groetjes chauffeurke
Terug naar 'Lierde onder
de pen'
Terug naar
homepage Lierde Online
|