Lierde onder de pen

Ze is er weer de grote vakantie!
Elk jaar opnieuw zo rond de 1ste juli begint de grote vakantie en dat is de periode waar de leerlingen hun boekentas ergens in een hoek smijten, hoewel sommigen ze tijdens het verlof terug mogen van onder het stof halen om een herexamen te blokken.
Half juli leggen de schrijnwerkers en de metsers het werk neer en dan is ook “den bouw” in congé.
In feite noemen we het de grote vakantie omdat ze gewoon wat langer duurt dan andere vakanties.
De leraren leggen het krijt voor twee maand neer en de leerlingen volgen dan maar.
Och…ik mag niet klagen, voor de verkiezingen was het al wreed kalm en nu begint voor ons ook de grote vakantie.
Het parlementaire reces noemen ze dat en dat is de periode waar de politiekers echt aan het werk gaan.
Ja, dan verlaten ze het halfrond om thuis onder het voorzitterschap van moeder de vrouw te vallen en het wekelijkse vragenuurtje te vervangen door het maaien van het gras.
Wetsvoorstellen en amendementen worden dan schilderen of behangen, en thuis zullen er ook wel stemmingen zijn om te zien naar welke vakantiebestemming die mannen zullen trekken.
Momenteel ben ik er zelf nog niet uitgekomen naar waar ik met vakantie ga.
De zomervakantie bracht ik meestal door in Frankrijk in “les gorges du Verdon” en de wintervakantie was hetzelfde land maar dan met wat bergaf omdat bergop skiën wreed moeilijk is.
Ik ben één van die late beslissers en ik kan op een uur tijd mijn valies maken en vertrekken.
Moest de bestemming een “nudistenstrand” zijn zou ik nog minder tijd nodig hebben om mijn valies te vullen.
Ja, dan neemt ge vele zaken niet mee zoals zakdoeken en geldbeugel want ge hebt toch geen zakken om dat in weg te steken hé.
Vandaag is het ook grote mode om het steeds verder te gaan zoeken en het is geen uitzondering als uwe gebuur een kaartje stuurt met een kangoeroe op uit Australië.
Ik stuur ze dan meestal een kaartje terug met een olifant of een giraf op en knip er eerst de publiciteit van de zoo van Antwerpen af, zo denken die mannen dat ik ook wreed ver ben weggeweest.
De grote vakantie had vroeger toch een totaal andere betekenis hé.
Ik herinner mij nog de periode waar ik de grote vakantie bij mijne bompa en mijn “Marraine” mocht doorbrengen,
Dat waren nog eens schone vakanties zie!
Ik liet Brussel achter mij om met mijn kleine valies naar Deftinge te trekken.
Bompa den dienen liet mij de schoonste vakanties beleven want hij wist hoe een vakantie er echt uit zag.
Toen ik over kamperen begon was het maar een kleine moeite om daar twee stokken in de grond te slaan en er een oud deken of een sprei over te spannen.
Ja, ik kreeg zelfs mijn boterhammen met gekapt mee en een grote tas botermelk om er als een echte kampeerder te eten en te drinken.
Ik kan u verzekeren dat het u als kleine snotter beter smaakt dan in de keuken aan tafel.
Het was tijdens één van die grote vakanties dat bompa mij een Gocart in elkaar timmerde.
Een houten bak met vier wielen onder van een oude kinderkoets waarvan men de voorste kon sturen door aan een touw te trekken om de richting aan te geven.
Als kleine snotter waande ik mij in de grote prijs van Monaco hoewel die mannen tegenwoordig betere remmen hebben dan ik in die tijd.
Uitzonderlijk trokken we ook wel eens naar Blankenberge en daar mocht ik dan met mijn schop en emmertje het hele strand omploegen en kastelen maken.
Maar het meeste genoot ik nog van een vakantie waar ik door mijn fantasie de grootste avonturen beleefde in het kleine Deftinge.
Ik moest zeker niet onderdoen voor de witte van Zichem en nog minder voor Pallieter.
Maar ja ik had zwart haar en ook mijne naam was veel langer om hem in ene keer in de sneeuw te plassen.
Voor de rest was er bijna geen verschil en ook ik ging met een paar vrienden pootje baden in de watermolenbeek.
Door onze fantasie werd de watermolenbeek al vlug een wildwater rivier of een oceaan waar de oevers één of ander onbewoond eiland waren.
Een klein bos met wat struikgewas kon in onze ogen al vlug het amazoniëwoud zijn met al zijn gevaren en de wilde dieren die niet meer waren dan een wild konijn of een opvliegende fazant.
Als Pallieter konden we ook op onze rug gaan liggen in een weide of boomgaard met het rietje tussen de lippen.
De weinige ervaringen of avonturen werden dan zodanig uitvergroot dat we soms schrik kregen van onze eigen vertelsels.
Als echte avonturiers moesten we achter eten zoeken om te overleven en zo belanden we aan de pruimenboom van tante Amandine die we van in de verte hoorden roepen en tieren alsof het op die twee pruimen zou aankomen.
We liepen alsof ons leven er vanaf hing en de scheur in onze korte broek door de prikkeldraad maakte alles nog veel echter.
Ja, dat waren nog eens grote vakanties waar er avontuur te beleven viel.
Sommige kersenbomen en pruimelaars hebben de zaag overleefd en staan er tijdens de vakantie nu verloren bij.
Af en toe staat er nog een ladder tegen en dat is ver van het avontuur waar we er vroeger zonder inklommen.
Het deken en de sprei die als tent moesten dienen zijn helemaal uit het straatbeeld verdwenen en sommigen hebben de optie van de luxe genomen door een caravan of mobilhome op de oprit te plaatsen om tijdens de vakantie het comfort mee te nemen naar andere oorden.
Vliegtuigen landen in oorden waar het niet alleen in april zomer is, maar waar men de opwarming van de aarde met echt overdreven temperaturen kan voelen.
Het modernisme laat ons vaak onze landelijke dorpen ontvluchten om in één van die tropische landen voor veel geld op zoek te gaan naar het toilet na een darminfectie.
Thuis haalt men dan de herinneringen boven door de digitale foto’s op de computer te zetten en vooruit te kijken naar de volgende grote vakantie.
Ja, ik weet dat chauffeurke een omgekeerd geval is in onze omgekeerde wereld en daarom kijk ik niet vooruit maar achteruit!
Hoe mooi waren die grote vakanties van vroeger!
Een grote vakantie waar elk detail waarde kreeg door zijn eenvoud.
Vakanties waar ver nog veel te ver was en waar men de schoonheid en de rust nog dichtbij kon vinden.
Wie weet zien jullie de volgende maanden chauffeurke in zijn korte broek in een weide of boomgaard liggen.
Misschien klop ik wel twee palen in de grond en kampeer er terug onder mijn deken!
Gelieve mij dan niet te storen want het betekent dat chauffeurke in vakantie is..


Groetjes chauffeurke

Terug naar 'Lierde onder de pen'

Terug naar homepage Lierde Online