Lierde onder de pen

Ik herinner het mij nog goed!
Toen ik nog een kleine snotter was hing ik altijd aan mijn moeke hare rok.
Ik liep als peuter hand in hand tussen mijn moeder en mijn grootmoeder om zo mijn evenwicht niet te verliezen.
Mijn moeder smeerde mijn boterhammen en veegde zelfs mijn mond af met de schotelvod toen de choco tot achter mijn oren hing.
Als ik ziek was stond ze aan mijn bed en wreef ze in mijn haren om mij te laten voelen dat ik niet alleen was.
Toen ik in mijn woelige schoolperiode zat was het ook zij die mij steeds aanmoedigde.
Waar is de tijd dat ze onderaan de trap stond te roepen als wekker “chauffeurke sta eens op ’t is tijd om te gaan werken”.
Ja, voor mijn moeder waren alle dagen gelijk.
Ze stond op en ontfermde zich over haar gezin en haar werk.
Een mens staat er niet bij stil en zelfs ik als haar eigen kind stond er niet bij stil wat het woord moeder als inhoud en waarde had.
Zelfs de dagen dat ik met een vies gezicht rondliep deed zij geen afstand van haar glimlach.
Of toch…af en toe zag ik een pijnlijke grimas de plaats van haar lach innemen.
Ja, mijn moeder droeg ook de ziekte met haar mee maar liet het zo weinig mogelijk blijken.
Ze wou er ons niet mee opzadelen want het paste niet in het familieplaatje.
Elk jaar opnieuw was er dan die moederdag waar ik met grote geste ging gaan vragen wat moeder wou.
Maar moeder wou niets en sprak steeds dat ik beter mijn centen spaarde.
Soms verlegen voegde ze er aan toe dat een bloemetje haar wel plezier zou doen.
Elk jaar opnieuw stapte ik de bloemenwinkel binnen en elk jaar werd die ruiker wat groter.
En daar stond ik dan op moederdag, thuis in de winkel waar moeder de klanten bediende.
Zij met haar voorschoot aan en ik met een grote “boké” bloemen maar met veel te weinig woorden.
-Euh ma…hebt ge vijf minuutjes want ik heb hier iets voor uwe moederdag.
Elk jaar hetzelfde ritueel waar moeder plots woordeloos geworden was en waar een zwakke stem “merci jongen” zei, terwijl de tranen over haar wangen vloeiden.
Ja, mijn moeder was wreed emotioneel en het meeste nog voor de kleine dingen van het leven.
Ze hield van bloemen en hechte er ook veel waarde aan.
’s Avonds stonden de bloemen in een mooie vaas temidden van de tafel in de eetkamer.
Veel vertelden we niet maar haar ogen spraken boekdelen.
Haar kind werd groter en plots kreeg haar eigen kind ook een kind.
Daar stonden we dan, zei als moeder en grootmoeder en ik als jonge vader.
Vaak boog ze over de wieg van mijne snotter alsof het haar eigen kind was.
Ze wandelde er mee op de arm door de woonkamer en de salon en als we soms onverwachts langskwamen nam ze mijn zoon even in de armen om hem fier aan de klanten te tonen in de winkel.
De klanten zagen een fiere grootmoeder en in feite kon ze het voorbeeld zijn van vele moeders en grootmoeders.
Ze was een moeder zoals een kind verwacht dat een moeder is.
Ik groeide door de jaren en ook moeder groeide mee met al de plannen die ze nog voor ogen had.
Af en toe leek het wel of we vergeten waren dat moeder niet alleen leefde.
Nee, ook de ziekte was meegegroeid en liet haar lach stilletjes uitdoven.
’t Is ondertussen al zeven jaar geleden dat moederdag dood is.
Potverdekke wat gaat de tijd toch vlug!
Ze hadden mij nog gezegd, “chauffeurke, ge zet er u wel over”.
Zeven jaren heb ik nu al de tijd gehad om na te denken wat juist de betekenis is van een moeder en elke dag mis ik ze nog.
Haar woorden ontkiemen nu pas tot de echte betekenis van wat een moederschap is.
Vandaag mis ik haar hand.
Maar ik mis haar ook als voorbeeld voor mijn kinderen.
Toen moeder haar ogen sloot gingen de mijne pas open!
Straks is het terug moederdag en sta ik zoals de voorbije jaren aan haar graf.
Moederdag in graniet noem ik dat.
Een zwarte granieten steen waar haar naam naast een bloem gebeiteld staat.
En zoals elk jaar zal het weer hetzelfde ritueel zijn.
Ik zal mij bukken om de ruiker bloemen te schikken op de steen, en even de zwarte graniet aanraken met de woorden:
“’t is voor uwe moederkesdag ma”.
Het antwoordt komt dan uit mijn eigen fantasie waar ik in die paar minuten een kort gesprek aanknoop met de dood.
Haar emotie heb ik overgenomen en mijn tranen vallen dan op de zwarte graniet waar ze zoutig als witte plekken drogen.
In stilte graaf ik onder de zerk naar herinneringen en kan mij mijn moeder herinneren alsof het gisteren was.
Ik zie haar aan de zijde van mijn vader, maar ook aan de kookpotten.
Ik zie haar lachen met vrienden en in gesprek met de klanten.
Ik zie mijn moeder in de zetel zitten met de hond aan haar voeten en de kat op de schoot.
Ik zie haar nog de rozen snoeien in de tuin.
Ik zie haar met mijn zonen op haar arm en ik hoor haar goede raad.
Ik zie…ik zie niks meer door de tranen van verdriet om het gemis van mijn moeder.
Wazig aanzie ik door waterachtige ogen de zwarte graniet met zoveel zoute plekken naast haar naam.
Het zet mij tot denken dat ik niet de enige ben die mijn moeder moet missen.
Anderen zijn haar voorgegaan en ontvangen hun bloemen nu op het kerkhof.
En soms gaat het totaal onverwacht een andere richting uit en blijft de moeder achter daar waar het kind begraven ligt.
Ik denk daarbij aan de moord op zoveel jonge levens de laatste jaren of door ziekte ontnomen.
Ja, het gaat niet altijd zoals men het zou willen!
Moeder, je zal het geschenk van dit jaar niet meer zien.
Er is niet alleen die ruiker bloemen, maar ook nog je achterkleinkind dat geboren werd!
’t Is nog te klein om mee naar hier te komen en weet nog niet wat zwarte graniet betekend.
Maar ooit zullen we wat bloemen brengen en zal ik hem vertellen wat voor een prachtige moeder je wel was.
Ik zal hem vertellen wat voor een unieke overgrootmoeder hij wel moet missen.
Maar alleen ik voel de echte betekenis van wat voor moeder je voor mij was.

Moederdag in graniet



Moeder
in een jurk
van zwarte graniet
staat je naam gebeiteld


onwisbaar
in gedachten
het verdriet
wit op zwart geschreven


bloemenruikers
voor moederdag
waar de wind fluistert
hoeveel ik je mis

Via deze weg wil ik alle moeders een mooie moederdag wensen.


Groetjes chauffeurke

Terug naar 'Lierde onder de pen'

Terug naar homepage Lierde Online