Lierde onder de pen

Amai mijne frak, ’t is toch niet gemakkelijk schrijven, als ge zo uw armen rond uwe buik moet wringen om aan uw klavier te geraken.
Ja, den overschot van de kalkoen heb ik in de kelder gezet tot volgende kerst, en van het nieuwjaarsmenu was er toch niet veel meer over.
Een gans jaar zit een mens goede voornemens te maken van ik zal eens aan mijne régime beginnen, zodat ik terug in mijn broeken van 2005 kan, maar het nieuwe jaar is nog maar bezig, dat ik al naar de kleermaker heb kunnen bellen met de wensen voor 2007, en ook de wens er een knoopsgat bij te maken ppfff…
Zelfs de doktor hoorde mij zuchtend het nieuwe jaar binnen stappen, maar hij wist zeker dat het geen “magerzucht” was.
Ik moet toegeven, dat ik de beloftes voor mezelf nog moeilijk kan nakomen.
Ik ging in 2006 terug wat sporten en vooral op mijn voeding letten.
Ik ging meer bewegen, en wat meer gaan reizen.
Wat het sporten betreft, wou ik een gans jaar goedmaken op één dag.
Dat wil zeggen dat ik met mijne fiets tot voorbij Ath was gereden, en dat het al bijna avond was, toen ik in Deftinge van mijne “vélo” viel op tien meters van mijn deur.
Op mijn voeding was ik ook gaan letten, en vooral producten gekocht zonder vetstoffen.
Maar ik denk dat dit een averechts effect had op mijn lichaam.
Ja, ik at van alles het dubbele omdat er toch geen vet in zat, tot op den dag dat er daar in de straat ne kleinen tegen zijn moeder zegt: “kijk mama, precies ne grote eekhoorn”!
Ja, mijn kaken en mijnen buik stonden zodanig bol dat ik precies al gehamsterd had tot 2008.
Nog een geluk dat ik een paar jaar geleden mijne paardenstaart heb laten knippen, of ik was het helemaal geweest!
Wat het bewegen betreft, was het ook al een fiasco.
Voor mijn werk beweeg ik wel enorm veel, maar dat is dan met de wagen, en veel vermageren doet ge daar niet af hé.
Er bestaan zelfs geen statistieken van hoeveel calorieën een mens zou verliezen met het openen en sluiten van zijn deur of kofferdeksel, dus zal het wel de moeite niet zijn.
En eens ik de wagen buitenstap, is het op weg naar de zetel voor de computer.
Hem aanzetten vraagt ook al niet veel energie, en woordelijk op het internet reizen brengt ons bij mijn laatste voornemen, waar ik in feite ging reizen in de virtuele wereld zonder echt een voet buiten te zetten.
Hoewel het schrijven mij niet alleen dichter bracht bij alles wat met de schrijfwereld te maken heeft, bracht het mij ook dichter bij de mens.
Een schrijver kan met woorden naar de mens stappen, zonder dat hij fysiek aanwezig is.
De schrijfsels zijn in feite de fysiek van de schrijver, en zoals in het gewone leven, moet men de mens, of moet men hem niet.
Ja, in feite moet een schrijver niet echt op régime gaan, want hij kan gewoon zijn woorden slank voor ogen brengen, terwijl hij zich verschuilt achter een typetje.
En als ik dan toch eens op wandel ga in ons landelijke Lierde, dan hoor ik soms achter mij fluisteren: “ is dat chauffeurke, hij ziet er gans anders uit dan dat we hem lezen”.
Sommigen gaan dan in détail, en voegen er nog aan toe: “ ik dacht dat hij magerder was en groter”.
En zo sluit ik telkens mijn jaren af als kleinen dikken, en moet ik telkens opnieuw voornemens maken voor het nieuwe jaar.
Ja, ’t is niet gemakkelijk een mager jaar te hebben als ge met de beste bakkers en beenhouwers in uw streek zit hé.
Och…misschien ga ik mijn lettertype wat aanpassen en het dikker of vetter op papier zetten, zodat de mensen een beter beeld krijgen.
Maar ja, voornemens moet men voor zichzelf maken, en niet voor een ander.
En terwijl ik een gans jaar de tijd heb gehad om erover na te denken welke voornemens ik nu zou maken voor 2007, die zit ik hier nog steeds met dezelfde vraag.
Soms denk ik even over de gemoedstoestand, en dan zit ik mij steevast af te vragen, of ik er nu een ernstig jaar zou van maken, of gewoon het onnozele manneke zijn gang laten gaan.
Meestal zijn het de ernstige beelden van het jaaroverzicht op tv, die mij vertellen dat het er al te serieus genoeg aan toegaat.
Vaak zie ik zelfs dat het ernstige zelfs niet meer serieus wordt genomen.
Ja, ik zeg het vaak, we leven in een omgekeerde wereld.
Niemand neemt het voornemen om tijdens het jaar een moord te plegen, en toch krijgen we elk jaar een portie bloedvergieten op het scherm.
Geen film, maar harde realiteit!
Niemand heeft het voornemen om iemand te laten verhongeren, maar elk jaar zitten we aan een goedgevulde tafel naar de beelden te kijken, waar in een uitgemergeld lichaam, twee grote zwarte ogen naar ons zitten te staren.
Niemand neemt voornemens, om ziek te worden of gekwetst.
En toch zijn ze er elk jaar de trieste berichten.
Ik denk dat ik ga proberen om af en toe een lach te brengen in onze ernstige wereld.
Ja…het is een voornemen zoals een ander, en ook dat weet ik niet of het telkens zal lukken.
We kunnen maar proberen, het voornemen nemen is op zichzelf al een goede zaak, want anders staat ge daar volgend jaar zonder iets.
Ja, stel dat ge geen voornemens neemt, zou de wereld er dan anders uitzien?
Als ik zo eens naar de voorbije jaren kijk, dan denk ik dat een voornemen zoiets is dat men zijn eigen wenst, zonder er echt een verplichting aan vast te binden.
Och…weet ge wat, ik laat alles gewoon op mij afkomen, en zie wel volgend jaar wat ervan is geworden.
Misschien passen onze voornemens niet altijd in het jaaroverzicht, en zouden ze dat ook beter op een ludieke manier brengen.
Awel, binnenkort kunnen we zoals elk jaar naar het jaaroverzicht gaan kijken in ons eigen Lierde hé.
Ja ja, ’t spelleke van Lierde heeft ook terug een jaaroverzicht gemaakt.
Een jaaroverzicht van en over mensen en gebeurtenissen van bij ons.
Awel, ik moet zeggen dat ik verleden jaar bijna ne kilo vermagerd was van zodanig dat ik daar zat te schokken van het lachen.
Ja, in Lierde kan een mens nog eens lachen met euh….awel met de mens hé.
Ja ja, ga maar eens kijken, want misschien passeert ge daar ook wel de revue.
En wie weet leest ge nog juist op tijd de Beiaard, om te lezen dat ge ook op 5 januari naar de magische nachten in Geraardsbergen kunt. 
Dan moet ge zeker tussen 20 en ? eens binnenstappen in de Erfzonde, waar drie woordenkunstenaars aan de bak komen, samen met een verkleed kieken uit Deftinge.
Verleden week waren ze zelfs uit Nederland gekomen, want ’t was gratis hé.
Maar ik kan mijn tekst niet afsluiten, zonder ieder van u het beste te wensen voor het nieuwe jaar.
Wat jullie voornemens ook zijn, ik wens jullie alvast een mooi, gelukkig en gezond nieuwe jaar.
Een jaar vol lachende gezichten om de vier jaargetijden aan elkaar te knopen tot aan onze volgende wensen of voornemens.


Groetjes chauffeurke

Terug naar 'Lierde onder de pen'

Terug naar homepage Lierde Online