Lierde onder de pen

Toen ik verleden week de gazetten en ook de Beiaard las, waren er heel wat kerstmarkten aangekondigd.
Ja, een mens staat er niet bij stil, maar het einde van het jaar is weer in zicht.
Potverdekke wat gaat het toch allemaal vlug!
Dit jaar hebben ze zelfs de zomertemperaturen tot eind november verschoven, om ons jaar wat langer te laten lijken, maar ja we kunnen de maanden niet verlengen, en plots staan die feestdagen daar weer voor onze neus hé.
Sinterklaas is hier nog maar juist de deur uit met mijn fles jenever, dat de kerstman zijn slee hier op een laagje sneeuw staat te wachten.
Het zijn de tradities waar we niet naast kunnen kijken en die ons elk jaar op een schotel aangeboden worden.
Awel, die schotels kunt ge onder andere vinden op de kerstmarkten.
Ik moet zeggen, dat de kerstmarkten allemaal gelijk uit de grond schieten.
Van Brussel tot Antwerpen, en van Geraardsbergen tot Lierde.
Awel, om te vergelijken, ben ik verleden week eens mijn licht gaan opsteken op verschillende kerstmarkten, om eens te kunnen vergelijken hé.
Maar ook om eens te zien wat er nu allemaal op een markt te vinden is.
Ja, voor mij is een markt een markt hé, maar daar zit wel veel verschil op hoor.
Ik had mijn boodschappenlijst alvast meegenomen naar de markt, maar ik kan alvast zeggen dat ik er niet veel van gevonden heb op de kerstmarkt.
Nee, geen rollen wc papier, mayonaise, peperbolletjes of afwasproduct.
Ik was eerst naar Antwerpen getrokken, en op de groenplaats stonden de kraampjes naast elkaar.
Het was rond een uur of twee in de namiddag, maar de ambiance zat er daar al goed in.
Wat mij opviel, was dat de meeste kraampjes eten of drank verkochten.
Ja, kerstmis is nu éénmaal verbonden met goed gevulde magen.
Mijn lief had mij gezegd dat we best niet teveel aten of dronken aan één kraam, maar best een beetje van alles.
Jawadde zeg, dat moet ge eens proberen zie!
Het eerste kraam dat we tegenkwamen, was er eentje waar ze fruit op een stokje staken, en dat werd dan overgoten met chocolade.
Mmmmm, zo lekker dat het was.
Binnen de kortste keren hing mijn kin vol banaan en de chocolade hing tot achter mijn oren.
Al knabbelen schoven we verder van kraam tot kraam, en aan het volgende verkochten ze van die kerstmanmutsen.
De meeste mensen hadden er al één op, en dus kon ik niet anders dan er ook één te kopen hé.
Daar stond ik dan aan het volgende kraam, met een onnozele muts op mijne kop en met mijn pollen en gezicht vol chocolat een warme wijn te bestellen.
De mengeling van zoet en warm, kan niet anders dan een kerstsfeer bezorgen hé.
Kraam na kraam schoven we aan, en ik ben in Antwerpen vertrokken met een plastieken kerstboom, een nieuwe ezel voor in mijn kerststalletje, een donsdekenovertrek, een paar kousen in wit en rode kleur en een volle maag.
Toen we naar de wagen liepen, stopten we nog even op de markt, waar de ijsbaan was opgesteld.
Een raar beeld met onze nog warme temperaturen.
Jong en oud schreven met de stalen messen de kerstsfeer in het witte ijs, en bij sommigen zal het ’s avonds zelfs bont en blauw op armen en billen geschreven staan.
Toen we terug naar ons Lierde reden, was het al donker, en konden we genieten van de verschillende kerstverlichtingen.
Sommigen zijn een pover zicht, en dienen waarschijnlijk juist om de winternesten van de vogels te verlichten, anderen zijn dan weer kunstwerken, en zijn zelfs het vertragen waard.
Maar iedere mens beleeft het op zijn manier, en achter een klein lichtje, gaat soms een reuze kerstsfeer schuil.
We reden even via Geraardsbergen, en daar stonden op het stationsplein ook een paar kerstkraampjes.
In feite waren de artikelen niet zo verschillend als in Antwerpen, tussen den kerstrozen en de kaarsen, stonden de mensen terug van de wijn en de jenever te genieten.
Een muziekband speelde de nacht in, en het uurwerk aan het station draaide rustig verder naar kerstmis toe.
We hadden nu al twee kerstmarkten achter de rug, en ik stelde mij de vraag of het wel de moeite zou lonen om nog naar St-Martens-Lierde te rijden.
Ja, ik heb het vaak over mijn boerendorp, en dan denkt ge nogal rap dat ook dienen kerstmarkt in verhouding zal staan hé.
Maar potverdekke, toen we aan het gemeentehuis aankwamen, heb ik daar eerst tien minuten achter een plaats moeten zoeken om te parkeren.
Ik dacht eerst dat Eddy Wally hier “serie” kwam zingen of er met een kerstkraam vol “sacochen “ stond, maar nee hoor.
Voor we aan de kraampjes kwamen, moesten we zelfs door een kerstpoort lopen, en dat had ik zelfs niet in Antwerpen gezien.
Jawadde, mijn boerendorp stond hier als echt kerstdorp te glinsteren.
Ik probeerde in feite de kerstmarkten te vergelijken, en hoewel ze allemaal een aparte sfeer brengen, was deze van Lierde toch anders.
Ja, in Antwerpen was het zo groots, dat een mens er zou verloren lopen.
Hier in Lierde, stonden niet alleen de kraampjes dichter bij elkaar, ook de mensen stonden dichter bij elkaar.
Het was een kerstmarkt, waar men niet alleen opzoek ging naar het kerstkraam, maar ook naar de mens.
Ja, de meeste mensen kennen elkaar, en dan kan men bij een glas warme wijn al eens een babbel doen hé.
De donkere en frisse avond bracht blozende kaken en de warme wijn…euh…ook.
Ja, ze hadden hun best gedaan, want hier hadden ze niet alleen de gewone warme wijn, maar ook warme wijn met Amaretto.
Amai mijne frak, dat zijn van die dingen die makkelijk binnenlopen, en binnen de kortste keren stond ik daar met ogen als kerstballen, die hun kerstboom niet meer vonden.
Ook onze streekproducten gingen van de hand, en in al mijn euforie wou ik nog een kleine kerstboom kopen, maar eens thuisgekomen, bleek het een laurier te zijn.
Ja, de kerstmarkt werd gebracht door mensen van bij ons, voor mensen van bij ons en verder.
In feite past alles in het kader van ons Lierde hé.
Allé, neem nu Antwerpen, daar stond een kraam met poppen.
Kerstpoppen en kerstmannen op ladders, kerstmannen op stoelen, kerstmannen op sleeën, kerstmannen aan den toog enz…
Hier in Lierde hingen ook poppen, maar dat waren er van bij ons.
Ja, het waren de poppen van “ ’t spelleke van Lierde”.
Ze hingen daar met een houten kop te kijken naar de voorbijgangers, en zagen dat het goed was.
Straks verlaten “Fluite en Tiste” de kerstmarkt, om hun eigen podium op te zoeken, en de verhalen te brengen tussen twee kerstmarkten in.
Ja, de kerstmarkt van Lierde is speciaal.
Je beleeft niet alleen de kerstsfeer, maar ook de mens.
Ik kijk alvast uit naar de volgende kerstmarkt van Lierde, en ik hoor het al zeggen:
-chauffeurke is het niet wat te vroeg?
Nee nee, binnen een paar weken is het Nieuwjaar, en dan zal het vlug terug kerstmis zijn.


Groetjes chauffeurke

Terug naar 'Lierde onder de pen'

Terug naar homepage Lierde Online