Toespraak van Luitenant-generaal b.d. Guido Van Hecke ter gelegenheid van Air Remembrance Day van 20 oktober 2006.


Beste vrienden,

De Luchtmacht viert haar 60ste verjaardag.

60 jaar geleden kwam men, de lessen van de 2de wereldoorlog indachtig, tot de vaststelling dat gezien de specificiteit van het luchtwapen het beter en efficiënter was om net zoals de Marine, voor deze wel omlijnde taken een afzonderlijke macht in het leven te roepen.

Een macht, met specifieke eigen operationele, logistieke en personeels problemen en dus met eigen management aangepast aan deze specificiteit. Gedurende vele jaren heeft dit systeem zijn afdoendheid bewezen zodat het Belgische luchtwapen nu nog, na de herstructureringen, bij de top van de NAVO- Luchtmachten kan gerekend worden.

Deze hoge standaard van operationaliteit en deze faam die onze Luchtmacht in het buitenland geniet hebben we aan alle, verleden en huidige, luchtmachtmensen te danken, aan hen die hier vandaag aanwezig zijn, maar ook en vooral aan al diegenen die hier op dit monument vermeld staan en die hun inzet voor hun ideaal, hun land en voor de vrede met hun leven betaald hebben.

Hen willen we op deze 60ste verjaardag speciaal eren. Zij hebben, tijdens de beide wereldoorlogen en in de periode daarna, de periode van de koude oorlog, met hun leven een zware tol betaald voor onze vrijheid en die van onze kinderen. Moge hun opvolgers in de Luchtmacht en de verantwoordelijke instanties in de nieuwe structuren dezelfde inzet opbrengen en de nodige middelen ter beschikking stellen om ook in de toekomst deze taak volledig en afdoend op zich te nemen.

Taak die misschien ooit wel zwaarder zou kunnen wegen dan men nu denkt en doet voorkomen.

En cette 60ième année de la Force aérienne où nous commémorons nos frères d’armes tombés en service aérien commandé. Ceux tombés avant la première guerre mondiale, les 240 héros tombés pendant la deuxième guerre mondiale, puis ceux entre les 2 guerres et encore après pendant la guerre froide et même plus tard. Nous pensons tout spécialement à l’équipage et aux victimes de l’accident du C130 à Eindhoven, qui eut lieu en 1996. Voilà exactement 10 ans qu’une des pages les plus noires de l’histoire de notre Force aérienne a été écrite. Pensons à cet équipage qui a accompli son devoir jusqu’au bout en y perdant la vie.

Pensons également aux victimes de l’Hélico H-21 qui jadis a disparu au Congo avec nos amis Jacobs et Alleys à bord et dont l’épave a été localisée récemment.

Depuis l’année passée, cette cérémonie au monument de la Force aérienne est organisée de façon plus conviviale et moins « officielle ». Elle n’en est pour autant pas moins importante puisque maintenant elle regroupe ici au pied de ce monument des amis, des familles, des anciens, de sympathisants qui viennent commémorer leurs défunts non pas parce qu’ils le doivent, non pas parce que leur fonction l’exige mais parce qu’ils sont intimement liés à ceux dont le nom figure sur ce monument.

Nous tous ici présents avec nos camarades défunts, voulons être un témoignage pour la population belge, pour nos enfants, pour la jeunesse, pour ceux qui ont oublié, pour ceux qui ne savent pas, et pour ceux qui ne veulent pas savoir que la paix, notre bien-être, notre liberté ne sont pas gratuits mais ont demandé des sacrifices et pourraient encore en demander un jour.

Ik hoop dat we in de komende jaren, nog vele malen en steeds met meer en meer echt betrokken, geïnteresseerde mensen deze ceremonie op dezelfde conviviale manier zullen kunnen vieren. Laten we al wie bij de Luchtmacht betrokken was of is, laten wij de sympathisanten, de jeugd de kinderen uitnodigen om in familie, zonder toeters en bellen, zonder veel tralala maar ingetogen en met overtuiging eer te brengen aan wie ere toekomt.

In naam van onze vrienden wier naam op dit monument staat, in naam van hun familie, echtgenotes en kinderen dank ik U allen voor uw sympathie en uw talrijke aanwezigheid hier, die een getuigenis is dat de Luchtmacht nog bestaat en "alive and kicking" is tot groot spijt van wie het benijdt.

Tevens houd ik eraan hier al de personen, de vrijwilligers, de stille werkers achter de schermen, te bedanken die door hun inzet en steun deze familiale ceremonie hebben mogelijk gemaakt.

Thanks folks, that’s the right spirit.

En deze "right spirit" moeten wij hoog houden en overdragen op de volgende luchtmachtgeneraties nu en in de komende jaren.

C’est à nous de garder ce « right spirit » et de le passer aux générations après nous, maintenant et dans les années à venir.

Et vive la Belgique.

Vive la Force Aérienne.

Et pourtant elle vit La Force Aérienne.

En leve België.

Leve de Luchtmacht.

En toch leeft de Luchtmacht.