Terug op Mirage in het 8ste smaldeel.



Embleem 8ste smaldeel Als operatieofficier in het 8ste Smd.
Dank zij mijn Mirage-achtergrond mag ik de gelederen van het 8ste smaldeel te Bierset bij Luik vervoegen. Ik weet dat deze overplaatsing een belangrijke uitdaging voor mij zal betekenen. Het smaldeel staat niet alleen in voor de omscholing op Mirage van de jonge en andere piloten van de luchtmacht. Het is tevens verantwoordelijk voor de jaarlijkse kwalificatievluchten instrumentvliegen van alle Mirage-piloten. Tezelfdertijd is het smaldeel toegewezen aan de NAVO hetgeen betekent dat het jaarlijks aan een tactische evaluatie van de NAVO (Taceval) wordt  onderworpen. Met een vijftiental zeer ervaren instructeurs zullen we de klus moeten klaren.

De aanpassing aan de Mirage, aan het smaldeel en aan het arbeidsintensieve smaldeelgebeuren verloopt vlot. Al vlug is het voor mij duidelijk dat het gedeelte vlieginstructie een belangrijke hap van het vliegplan verorbert. Voor de zuiver operationele taken blijft er weinig tijd over. Met de regelmaat van tweemaal per jaar worden immers jonge piloten afgeleverd, die we zo vlug en zo goed mogelijk een operationele conversie moeten laten doorlopen.

Klaar voor Cold Fire met de ploeg van het 8ste Zonder het echt te beseffen is de jaarwisseling een feit en wordt 1977 een jaar met twee klassen jonge piloten, inclusief twee schietperiodes in Corsica, een Taceval, een smaldeeluitwisseling  en een goed gevulde oefeningenkalender. Uit deze periode herinner ik mij mijn eerste vlucht aan boord van een F 104 G Starfighter van de Canadese luchtmacht. Wat velen mij al eerder hebben verteld wordt bevestigd: de F 104 G is een vliegtuig met een geweldige motor maar voor het zuivere vliegwerk gaat mijn voorkeur zeker uit naar de Mirage. De Taceval van 1977 is nochtans één van de beste ervaringen die ik tot nog toe in een smaldeel mocht beleven. Een Limburgse krant bloklettert: Jachtpiloten van Bierset paraatsten van ons land. De krant is tevens van oordeel dat "voornamelijk het achtste smaldeel opviel door zijn grote paraatheid en operationeelzijn". Het krantenartikel zette redelijk wat kwaad bloed, buiten Bierset, maar ja, de waarheid kwetst soms. Eind augustus verblijven we voor twee weken bij onze Nederlandse gasten van het 313 smaldeel te Twenthe, die er instaan voor de omscholing op NF-5. Uit de vlucht aan boord van dit laatste type onthoud ik, dat het vliegtuig qua stuwkracht, wendbaarheid en vliegvoldoening in de verste verte niet kan wedijveren met onze Mirage. Het navigatiesysteem blijkt evenmin indruk te maken want ik moet mijn gastvlieger voorin terug op de goeie weg helpen als hij van zijn kaartrol is afgevlogen.
Bijna een hot start met een VIP aan boord1977 verloopt verder zonder noemenswaardige voorvallen. In februari 1978 vertoeven we alweer voor een schietperiode in Corsica. Hieruit onthoud ik een vlucht, waarbij ik de bevelhebber van het Tactische Hoofdkwartier aan boord heb. Bij het opstarten van mijn tweezitter doet er zich één van de vele startperikelen voor. Er heeft zich wat brandstof opgestapeld in de straalpijp die tot een meterlange steekvlam aanleiding geeft. De toeschouwers, die het vertrek van de generaal van dichtbij observeren, maken zich wat ongerust en adviseren mij met een horizontale beweging van de arm om gas te geven en aldus de vlam te doven. De foto hiernaast illustreert dit voorval.
In juni zijn we opnieuw te gast bij de Franse luchtmacht te Solenzara. Deze schietperiode verloopt niet echt zoals het hoort. Bij de landing grijpt één van onze vliegtuigen het vangnet met zijn remhaak en voert daarbij een ongewilde "carrierlanding" uit, met redelijk wat schade aan mens en machine.

Einde augustus draai ik weer een bladzijde om in mijn loopbaan. De laatste dag van de maand voer ik mijn laatste vlucht uit op Mirage ter afronding tevens van een succesvolle Taceval. Als jong majoor word ik de week nadien overgeplaatst naar Goetsenhoven, waar ik commandant word van het smaldeel vliegopleiding. De mutatie wordt zeker niet op enthousiasme onthaald. Toch zullen we weerom trachten om er het beste van te maken. In kan in alle geval met tevredenheid terugblikken op de uren die ik in de Mirage-cockpit mocht doorbrengen, een aangenaam vliegtuig om te vliegen, met een weliswaar ietwat tengere motor en schaarse elektronica.