Omdat het leven altijd in beweging is en alles wat leeft continu verandert, volstaan onze oude antwoorden vaak niet om nieuwe uitdagingen aan te gaan en problemen die zich vandaag stellen, op te lossen.

Crisis is het gedroomde moment om vragen te stellen, op onderzoek te gaan, om ongekende of verdrongen domeinen in jezelf te ont-dekken en je je eigen psychische rijkdom toe te eigenen, zowel emotioneel, intellectueel, fysiek, als relationeel.
De therapeut, als buitenstaander met kennis en ervaring, kan jou helpen om een nieuwe, ruimere visie te ontwikkelen.

Vanuit een volwassen, zelfbewust perspectief is het logisch om te aanvaarden dat de wereld niet gemaakt is naar onze persoonlijke wensen en verwachtingen.
Toch hebben we van het leven alles meegekregen om te leven.
De opdracht is om ons eigen leven creatief vorm te geven.
De vervulling ligt in de blijvende toewijding aan deze opdracht.
Op die lange weg kan therapie een verhelderende hulp zijn.

Wie tevreden is,
heeft altijd genoeg
(Zhuangzi)

We proberen instinktmatig om pijn, ziekte en dood te vermijden. Deze vermijding is deel van onze overlevingsdrang en dus door de natuur gegeven.
Maar de natuur zelf toont ons ook de weg door de dood naar het leven. Als we echt iets heel belangrijks verliezen (een geliefde, onze gezondheid, een job, een geloof), komt er vanzelf een rouwproces op gang. Dan voelt het alsof we van binnen dood gaan. Dit is een pijnlijke maar vruchtbare tijd, een inwijding in de eeuwige beweging van 'leven - dood - leven'. Hier ligt de zoektocht rond zingeving.
Als de rouw goed verloopt en we terug onze plaats in het volle leven innemen,hebben we gewonnen aan levenswijsheid.

De plaats die onmacht, ziekte, ouderdom en dood in een gemeenschap krijgen, is een cultureel gegeven. Wij leven in het rijke deel van de wereld, er wordt ons verteld dat alles maakbaar en koopbaar is. We willen dat graag geloven, tot...wij zelf of iemand van wie we houden ziek wordt of sterft of ons verlaat. Dan stort onze wereld in. Dan komt de tijd van verliezen, loslaten en veranderen.

Ziekte en rouw zijn op zich eenzame ervaringen. Zorgzame aanwezigheid en acceptatie zijn genezende antwoorden die aan deze moeilijke tijd zin kunnen geven.Dit spreekt onze diepste menselijkheid aan.

Het is onze natuurlijke behoefte aan menselijke warmte, intimiteit, seksualiteit, kinderen krijgen, die ons ertoe drijft om een intieme relatie met een ander mens, een vreemde aan te gaan. De drang om een nest te bouwen meldt zich doorgaans via onrust en honger: verliefdheid!

Ditzelfde systeem werkt ook bij relatieproblemen: onbevredigde noden melden zich via spanning, frustratie, fysiek en emotioneel onbehagen. Nu kunnen we kiezen. We kunnen boos weglopen, letterlijk of door onze energie uit de relatie terug te trekken en elders bevrediging zoeken. We kunnen ook vechten voor de relatie om te proberen ze zó te veranderen dat ze beter voldoet aan onze huidige noden.

In relatietherapie kun je (opnieuw) naar elkaar gaan luisteren en te weten komen wat er echt aan de hand is, waarom je niet (meer) bevredigd bent bij deze partner. Met die informatie kan je een nieuw relatiemodel zoeken: wat heb je nodig en hoe ga je dat organiseren? Je begint je nest te verbouwen met dezelfde partner.

De eerste voorwaarde is om naar de ander te luisteren en zelf te zeggen waar het voor jou op staat. Dat is vaak het allermoeilijkste waar je alleen niet (meer) in slaagt. Zoals verbouwen in een materieel huis geld kost, zo vraagt psychologische verbouwing energie. Het resultaat zal dan ook sterk afhankelijk zijn van wat beide partners willen investeren.

Als je besluit uit elkaar te gaan, is de manier waarop belangrijk. Het heeft invloed op je verdere leven en op je kansen om in een nieuwe relatie zelfbewust en respectvol met jezelf en de ander om te gaan.

Zeker als je voor altijd vader en moeder van dezelfde kinderen blijft, is investeren in communicatie, hoe pijnlijk die ook mag zijn, bepalend voor je eigen toekomst, voor die van de kinderen en eventuele latere kleinkinderen.

Kwetsuren moeten erkend en verzorgd worden om goed te herstellen. Ook dan blijft er vaak een litteken over.
Wonden die niet genezen leiden tot energieverlies. Je ontwikkelt een strategie om te overleven: je sluit de pijngebieden af om ze niet te voelen.
Zo leer je leven zonder intimiteit, eigen ambities, seksualiteit, boosheid, zelfvertrouwen...

Alles wat er ooit met je gebeurde ligt opgeslagen in je lijf, je voelend lichaam. De symptomen na trauma zijn dan ook vaak psychosomatische klachten.

Niets kan het verleden ongedaan maken. Genezen is een natuurlijk proces. Het vraagt tijd en kan niet afgedwongen worden. Pijn, boosheid of angst die je vandaag voelt, tonen de weg naar de wonde. Via die weg kunnen zorg en inzicht aangevoerd worden. Die zijn nodig om de wonde te zuiveren zodat de natuur haar herstelwerk kan doen.

Als je als kind met geweld geconfronteerd werd, dan heb je dit als onvermijdbaar en jezelf als machteloos en waardeloos ervaren. Geweld zit dan in je eerste wereldbeeld opgenomen. Naast de genezing van je oude wonden kan het nodig zijn om nieuwe vaardigheden te leren waarmee jij jouw weg vindt in de wereld van vandaag.
Je kan groeien van overleven naar
'ten volle leven'.

Rita Schockaert °1953

Opleiding:

Psychotherapie: Gestalt en Psychosynthese
Multidimentionele psychologie

Verpleegkunde A1
D-cursus