MENSWORDING
 
In het Christendom is de MENSWORDING van God in Jezus een hoofditem:
    Ik geloof in één God... en in Jezus Christus Zijn eniggeboren Zoon...
Als wij het echt menen en zoals Christus worden: goddelijk, dan pas worden we mens: de MENSWORDING.
Lijkt wel Humanisme waar de Mens centraal staat, maar met net iets meer.
Hier zie ik het wel ruimer dan de christelijke leer en bezie ik die vanuit o.a. de evolutietheorie.
Maar er is niet alleen evolutie in de biologie, ook in de schepping als geheel, in de kosmos is in evolutie.
Niet alleen verheft de menswording de mens, het geeft hem een zekerheid, en als hij die niet meer ziet kan hij ze nog beleven en zien in de liturgie, vooral in de wekelijse eucharistieviering.
 
Er zijn geen zekerheden meer; alles verandert.
 
 
...
Als we geen zekerheid meer vinden in vaste rituelen, waar dan nog wel? In de psychiatrie?
Zeker in de wetenschap vinden we geen zekerheden meer: die evolueert. Niets is nog zeker, zelfs de schepping niet, alles is perceptie, zonder de waarnemer is er zelfs geen schepping. (nu heb je discussies over "bestaat God?", moeten we ons niet eerder afvragen "Bestaat de wereld wel?"
Zoals een foton, lichtdeeltje, zich anders blijkt te gedragen naargelang hoe men het "gadeslaat" of onderzoekt, als golf of als deeltje.
Toen ik jong was, was een atoom als een mini zonnestelsel: een kern bestaande uit protonen en neutronen en evenveel als protonen in de kern, elektronen die om de kern cirkelden.Nu zijn als die deeltjes op hun beurt opgebouwd uit de kleinere kwarks, en zô simpel is het nog niet. Nu is het veel complexer en hangt veel af van hoe je het bekijkt: letterlijk; als je het meet golven of als deeltjes. Zelfs een waarschijnlijkheidsfactor speelt een rol! (Schrödinger)( google: elektron kwark 2/3)
En dan de oneindige leegte: de atomen waaruit de stof bestaat zijn bijna oneindig leeg, zoals het zonnestelsel leeg is: als je het hele zonnestelsel gelijkmatig zou verdelen in een grote zak of ballon zo groot als het stelsel zou die zo goed als leeg zijn! En de weinige stof is al even leeg! Het is om als een verdwaalde in de kwasie eindeloze woestijn uit te roepen, "Mijn God, mijn God, waarom hebt ge mij verlaten?" (psalm 22) en "Uit de diepten roep  ik U Heer" (psalm 130)
Hier doet het deugd God in Jezus nabij te weten door Zijn Menswording. Jawel: NABIJ, de aléén maar trancentente God van hen die Jezus niet kennen is zo ver als het heelal groot is, en dit is nog een beeldspraak! God is zo anders dat er geen standpunt bestaat van waaruit we God zouden kunnen "(be)zien"
Toen we jong waren hadden de zon, planeten, sterren enz een vaste baan, nu is die zekerheid weg. Alles trilt en schommelt, het heelal dijt uit, dit waarschijnlijk versnellend; het heelal wordt groter en als maar meer leeg of leger!
Zoek  maar eens de desolatie op in de quantumfysica! (oa google)
 
Maar in al die leegte en onzekerhied is er nog een vaste waarde die we mijns insziens niet mogen laten vallen: de oude rituelen en woorden in de eucharistie waar we de nabijheid van Jezus bijna kunnen ervaren! Waarin we ritueel samenzitten aan de tafel van de Heer tijdens het laatste avondmaal. Bijna voelbaar tijdens het uitspreken van de priester van het instellingsverhaal. Ik heb het al eens moeilijk gehad in mijn leven en in de put gezeten, toen waren de meest opbeurende woorden de oudste uit de mis: het gloria, de geloofsbelijdenis, het instellingsverhaal en  "water en wijn worden een...", "Heer ik ben niet waardig dat gij tot mij komt..." ...
Het zijn de oudste delen die het meest een gevoel van thuiskomen geven.Een vergelijking: Als ik in Frankrijk de Aldi binnenstap voel ik me er onmiddellijk thuis: De Aldi in Frankrijk is zeer gelijkaardig als de Aldi thuis.
 
Als kind en jongere begreep ik ook niets van de Eucharistie, maar ook die van in mijnkinderjaren doet nog deugd: zoals de woorden van hierboven "heer ik ben niet waardig..." waaraan ik de voorbereiding van mijn éérste communie goed herinnner. Je moet maar eens vragen aan oude mensen (die beginnen dement te worden) hoe belangrijk herinneringen zijn: ons leven bestaat uit herinneringen. Daarom genieten ouderen ook zo ervan om samen met een ergotherapeut te reminisceren: herinneringen oproepen.

Ook de schepping kreunt om voltooing, zegt Paulus ergens.
In de advenstslezingen, waar wordt uitgekeken naar kerst en de komst van de Heer, is er ook sprake van de eindtijd en de verwoesting van de tempel. (dit jaar: Lucas) Dit doet me denken aan de Tai Chi of het Jin Yang symbool: de uitersten raken elkaar.
 
Deze twee zaken samenvattend: niet alleen de mens is in wording maar eveneens de schepping.
In die zin kunnen we evolutietheorie en het scheppingsverhaal beide verzoenen.
Ook wordt de wording van het heelal en van de mens samen met  Jezus door de gelovingen bezien , als ik het goed uitdruk: echatologisch: over de dood heen.
Trouwens het scheppingsverhaal is niet alleen maar een verhaal, toen het geschreven werd was het om aan te tonen hoe verheven de God van Abraham, Isaak en Jacob wel is: Hij schiep/schept alles wat bestaat; het zichtbare en het onzichtbare; OOK de afgoden van toen en nu.

Bestaat God? (NIEUW 28/04/2014)
Wat is de definitie van bestaan?
Als alles wat bestaat kan waargenomen worden of vastgesteld of afgeleid met aparaten of metingen of een existentie heeft, in die betekenis bestaat God niet.
Misschien wel als begrip. Maar het begrip is God niet. Zoals de vinger die naar de maan wijst de maan niet is, evenmin het woord "maan".
God is in Jezus mens geworden. Helemaal God en helemaal mens. Sommigen ontkennen het eerste en anderen het laatste en vinden dit godslasterlijk. Jezus is dan ook omwille van godslastering veroordeeld en terecht gesteld. Als Hij, weliswaar met andere woorden, zegt: "Ik, mens ben God". Dan ontkleedt Hij de "godsdienst". Een waar godsdienstig mens kan het niet lijken. Van (Zen-) moniken wordt gezegd: "wie het lijkt is het niet, en wie het is, lijkt het niet."

 
Iets anders om over na te denken is de "orde uit chaos" Scheppingsverhaal, Ilja Prigogine.
Google: "orde uit chaos" Prigogine entropie
Ik zie in de "orde uit de chaos" een aspekt van het scheppen.
..
 
Terug naar: Mijn visie op kerst. 
 
Gemaakt op 29/11/2007 met Outlook Express 6. Laatste update 15/11/2015 
www.gnollet.be