Tweeëntwintigste dag: donderdag, 1 februari - Aldabra, Seychellen.

Deze morgen voor de kust van Aldabra voor anker gegaan. Daarna mochten de passagiers aan land gaan met rubberbootjes. Op een andere manier kon je er niet aan wal, door al die koraalriffen. Slechts tien man per bootje, en er waren maar zes bootjes. Je kunt het je wel voorstellen: aanschuiven geblazen. Willy en ik waren op tijd beneden in de rij gaan staan, zodat het al snel onze beurt was. Rond tien uur waren we op het eiland.

Normaal mocht de staff nog niet aan land gaan, maar dat hebben we maar aan onze laars gelapt. Een uur later was het immers vloed en konden de boten gedurende twee uur niet meer varen. Zo moesten de anderen tot in de namiddag wachten.

Het eiland Aldabra is niet bewoond. Er staan enkel wat hutten voor een ploeg natuurwetenschappers die er onderzoekingen doen. Het is er uiteraard heel rustig, een mooi wit zandstrand, koraalriffen waartussen je allerlei vissen ziet zwemmen. Het water is uitzonderlijk helder. Rond halfeen hebben we nog een ommetje gemaakt want toen was de lagune op vele plaatsen leeggestroomd en kon je er doorstappen. Prachtig gewoon, maar héét jongens, wel veertig graden. We waren zowat uitgedroogd.

We hebben toch wat reuzenschildpadden gezien, want met die hitte kruipen ze onder de struiken weg. En daar geraak je niet door om op zoektocht te gaan. Ik heb hier ook mooie koralen en schelpen gevonden.

Rond twintig voor drie waren we terug op 't schip met weer een mooie herinnering rijker. (Op de foto hiernaast zie je ons schip voor de kust van het eiland.)