Algemeen

De landbouw vormde, tot aan de onafhankelijkheid van Tunesië in 1956, de basis van de economie.
Op dit ogenblik vormen, door de vele vijf- en tienjarenplannen, de oliewinning en het toerisme de basis van de economie. Giften van in het buitenland wonende en werkende Tunesiërs versterken mede de economie.
Tunesië heeft een vrijemartkteconomie waarin de overheid een grote rol speelt door wetgeving, reguleren en bevorderen van zowel binnen- als buitenlandse investeringen en gelden en het opzetten van zowel algemene scholing als werkgelegenheidsprogramma's.

Sectoriele verdeling van de werkende bevolking:

• 22%: bos- en landbouw, veehouderij, visserij:
  Ondersteund door grote irrigatieprojecten is van de totale grondoppervlakte nagenoeg 55% in cultuur gebracht:
  - 31% van de opp. is voor land- en tuinbouw
  - 20% van de opp. is voor de veeteelt
  - 4% van de opp. bestaat uit bosbouw
  In de dalen van de bergen in het noorden liggen de grootste landbouwgebieden (granen), in het noordoosten is er veel tuinbouw (groenten, fruit en citrusvruchten).
  In het Sahel gebied, midden Tunesië, staan miljoenen olijfbomen en in het zuiden vormen dadelpalmen de bron van inkomsten.
  De voornaamste problemen in de landbouw: ontvolking naar de grote steden, bodemerosie, overbegrazing en... de sterke afhankelijkheid van de ongelijk vallende neerslag!
  Koeien worden gehouden in het noorden en schapen in midden en zuiden van Tunesië.
  De veehouderij kan zelfs de binnenlandse vraag naar melk en vlees nauwelijks bijhouden: de overheid stimuleert de veehouderij en de pluimveesector kent een enorme groei.
  De visserij stagneert al jaren en ook hier kan nauwelijks aan de binnenlandse vraag voldaan worden. De overheid moderniseert de visserijvloot zodat verdere visgronden kunnen aangedaan worden.
• 33%: industrie, bouw, mijnen en energie:
  Tunesië is rijk aan bodemschatten: aardolie en aardgas, fosfaat, ijzer-, lood- en zinkerts, fluoriet, kwik en zout.
  De zware industrie (hoogovens, aardolieraffinage en cementindustie) is aanwezig in Menzel en Bouguiba-Bizerte. Fosfaatverwerkende industrie in Sfax, petrochemische en cementindustrie in Gabès. Textielbedrijven in Sousse.
  Voedingsindustrie in Tunis.
  Ook voor zijn energievoorziening is Tunesië afhankelijk van de aardolie-import. Vandaar dat het beleid van de overheid gericht is op het stimuleren van een grotere eigen exploratie en raffinagecapaciteit.
• 45%: handel, toerisme en diensten:
  De voornaamste handelsproducten voor de export zijn:
  - textiel en lederwaren (35%), olie en hun derivaten (18%), fosfaat (13%) (Tunesië is naast Marokko en Rusland het derde grootste exportland van fosfaat) en chemische producten.
  Voornaamste import producten:
  - textiel (22%), machines (22%), aardolie (9%), auto's (3%) en graan.
  De toeristische sector zorgt voor veel werkgelegenheid en is ongetwijfeld de voornaamste bron van inkomsten uit buitenlandse valuta.
  In de jaren '80 is de infrastructuur voor toerisme aan de kust behoorlijk uitgebreid en verbeterd. Voorbeeld hiervan is het mooie plaatsje Port el Kantaoui nabij Sousse!
  De private sector verschaft werk aan circa 25% van de beroepsbevolking: vele mensen oefenen een parttime job uit of doen seizoenswerk, hoofdzakelijk in de landbouw.

Sectoriële verdeling van het BBP (Bruto Binnenlands Product):

De grootte van het BBP bedroeg voor Tunesië in 2001: 20 miljard US $.
Per hoofd van de bevolking komt dit neer op: 2.100 US $.
Met een jaarlijkse groei van het BBP van 4,8% is dit de hoogste waarde tussen de Maghreb landen (Marokko - Algerije - Tunesië - Lybië - Mauretanië)!

Verdeling van het BBP:

• 29,4%: industrie
• 18,9%: handel en diensten
• 13,0%: landbouw en visserij
• 12,4%: overheid
• 9,30%: transport en telecommunicatie
• 8,40%: mijnbouw en energie
• 5,10%: toerisme
• 4,60%: bouw en openbare werken.

Europese bedrijven in Tunesische ondernemingen:

Tunesië heeft een 5200 ondernemingen (met meer dan 10 werknemers), waarvan er een 2200 volledig export gericht zijn.

Europese bedrijven met 'inbreng' in de onderneming:

• Frankrijk met 816 bedrijven
• Italië met 463 bedrijven
• Duitsland met 262 bedrijven
• België met 191 bedrijven
• Zwitserland met 63 bedrijven
• Nederland met 55 bedrijven
• Verenigd Koninkrijk met 40 bedrijven
• Spanje met 31 bedrijven

Buitenlandse betrekkingen:

Nagenoeg 80% van de Tunesische export gaat naar de EU (Europese Unie).
Daarom ook heeft Tunesië, als éérste land aan de Middellandse zuidkust, samenwerkingsakkoorden afgesloten met de EU!
Bovendien is Tunesië ook lid van de WTO (World Trade Organization).

In een ranking van 231 landen betreffende de grootte van het BBP per inwoner komt Tunesië op een 103de plaats, zijn economische parameters zijn hoopvol en met de doorgedreven inspanning van de overheid is Tunesië een land dat in alle opzichten erg Europees en modern gericht is!
(in deze ranking vinden we België op de 10de plaats, Nederland op de 17de, Turkije op de 98ste en Marokko op de 137ste plaats).

Last updated 8.4.2006