De stad Kairouan (betekent "karavaan") bevindt zich in het midden van het desolate droge en warme steppegebied.
Wanneer de rivieren voldoende water bevatten wordt er graan verbouwd, verder levert de veeteelt er wol voor de tapijt- en leer voor de leerindustrie.
De eerste islamitische veroveraar van Tunesië, Oqba ben Nafi, stichtte in 670 de stad Kairouan.
Voor de bouw van de stad werd gebruik gemaakt van Romeinse bouwmaterialen uit de omgeving.
Oqba ben Nafi bouwde ook meteen, met Romeinse materialen uit Sousse en Carthago, de eerste moskee, gelegen aan de medina van Kairouan: namelijk de Sidi Oqba moskee (beter bekend als "de Grote Moskee").
Deze moskee van Kairouan is de oudste en ook een van de grootste moskee's van de Maghreb.
Hierdoor werd Kairouan de belangrijkste heilige stad in Noord-Afrika: van hieruit werd immers de hele Maghreb tot de islam bekeerd.
Vandaar dat Kairouan ook gedurende eeuwen, vóór Tunis, eveneens de administratieve, culturele en economische hoofdstad was van Tunesië.

De Sidi Oqba moskee

Na de oorspronkelijke bouw van de moskee in 670 door Sidi Aqba waren het de Aghlabieden die rond 836 de moskee verder gingen verfraaien met een koepel boven de gebedsnis en een uitbreiding van de gebedsruimte.
- Het ganse complex van de moskee is een 195 bij 80 m onregelmatig vierkant, met een 35 m hoge minaret.

De mooiste toegang tot de moskee is via de Lalla Rihana poort, met een geribde koepel en een hoefijzeren poort die rust op Corinthische zuilen. Via de binnenplaats, omringt door een zuilengalerij (- foto bovenaan links en rechts), vormt een zware cederhouten deur de toegang tot de gebedsruimte.
Deze ruimte is enkel toegankelijk voor moslims, maar via de geopende deur krijgt men een zicht in de gebedsruimte: opvallend is het groot aantal qua kleur en grootte ongelijke zuilen (- foto onderaan links en rechts), afkomstig uit Sousse en Carthago, die de ruimte in 17 schepen verdeelt; op de vloer en tegen de zuilen zijn rieten matten aangebracht en aan het plafond hangen vele grote en kleine luchters. Zoals in elke moskee bevindt zich in deze ruimte ook de mihrab, aan het einde van de centrale gang met de grote luchter en de mimbar (helaas moeilijk zichtbaar), deze uit "de Grote Moskee" is tevens de oudste mimbar ter wereld.

Zaouïa van Sidi Sahab

Aan de andere kant van de medina staat de Zaouïa van Sidi Sahab, ook bekend als "de moskee van de barbier".
Over de naam van de moskee gaat volgend verhaal:
"Abou el Balaoui was een gezel van de profeet Mohammed en tevens de kapper van de profeet. Balaoui kon drie haren van de profeet bemachtigen en naaide deze in zijn kleed. Later nam hij deel aan de verovering van Noord-Afrika en kwam zodoende in Kairouan terecht.
Helaas vond hij daar ook de dood en werd er, met zijn kleed die de drie haren van de profeet bevatte, begraven. Voor Abou el Balaoui werd een mausoleum gebouwd en veel later, in 1620, werd de moskee (in de typische Ottomaanse stijl) er door Sidi Sahab gebouwd."

Heden wordt de moskee zowel door pelgrims als door studenten bezocht, tevens laten vele families de besnijdenis van hun zonen hier uitvoeren.
Aan de moskee is dan ook een medersa verbonden. Langs de galerijen rond het binnenhof zijn de studentenkamers en de leslokalen van de medersa gevestigd.
Onder de witte koepel ligt het graf van Sidi Sahab.

Zaouïa van Sidi Sahab: - links bovenaan: prachtig versierd gewelf en luchter onder de witte koepel van het mausoleum - rechts bovenaan: het rijkelijk versierd mausoleum van Sidi Sahab - links: de binnenplaats, met de galerijen en de minaret van de moskee.

Reistip:
Reis je vanuit Kairouan voor meerdere dagen verder naar het diepe zuiden van Tunesië, dan is het aangeraden om hier uw benodigde geld nog af te halen!
Banken en geldautomaten zijn in Zuid Tunesië vrij schaars en niet alle hotels aanvaarden kredietkaarten en/of wisselen geld om...

Last updated 8.4.2006