Met een 7 km lange dam is Djerba verbonden met het vasteland van Tunesië.
Dit eiland, het grootste voor de kust van Tunesië, is 514 km² groot, met een max. lengte van 28 km en een max. breedte van 22 km. Het is een ruw en vlak eiland zonder waterlopen: via vele grote buizen komt het drinkwater uit duizenden waterputten en een enkele artesische bron van op het vasteland.
Een groot vertakt systeem van irrigatie zorgt verder voor het noodzakelijke water bij de vele boerderijen. De begroeiing bestaat in hoofdzaak uit olijf- en dadelpalmbomen.
Witgekalkte boerderijen, woningen en hotels, mogen niet hoger gebouwd worden dan de hoogste dadelpalmen.
Hierdoor geeft dit aan het in hoofdzaak als 'strandvakantie' bezochte eiland, een nette en vriendelijke indruk. Niettemin is Djerba een uitstekend uitvalspunt voor één of meer dagtochten naar het diepere zuiden van het vasteland!

Geschiedenis Djerba

Uitgaande van de overlevering begint de geschiedenis van Djerba met Odysseus, de held van de Odyssee. Op zijn terugreis uit Troje naar huis, na de Trojaanse Oorlog, landde hij op een ruig eiland dat hij niet meer wilde verlaten nadat hij de lotusdrank had ontdekt.
Volgend de legende zou Djerba dat 'ruig eiland' zijn geweest en 'het lotusdrankje' zou de lagmi (een lokale dadelpalmwijn) zijn.
Ook de Feniciërs vestigden zich op Djerba en zouden de eersten zijn geweest die een dam bouwden met het vasteland. Daarna veroverden de Vandalen het eiland, dat ze verwoestten, waarna de Byzantijnen het opnieuw opbouwden.
Tenslotte veroverden de Arabieren het eiland in 667: ze waren Berbertalig en islamitisch.
Pas in de 17de eeuw raakte het eiland geïntegreerd in de Tunesische staat.

De joden op Djerba

De joden zouden reeds sinds de Babylonische ballingschap in de 6de eeuw v.C. in Tunesië wonen en vele Berbers zouden er in de 4de eeuw v.C. tot het jodendom zijn overgegaan.
In de 15de eeuw vonden veel joden uit Spanje hier een veilige woonplaats, later ook joden uit Portugal, Frankrijk en Italië.
Na de onafhankelijkheid in 1956 zijn vele joden vertrokken uit Tunesië. Huidig zijn er nog zo een kleine duizend joden op Djerba.
De synagoge van Hara Sghira is een pelgrimsoord voor joden over de hele wereld en bevat tevens een van de oudst bekende Thora's (joodse wetsrol).
De synagoge vormde het doelwit van een bomaanslag in 2002... naast tientallen slachtoffers werd ook de synagoge zwaar beschadigd. Bovendien heeft dit aanleiding gegeven tot een koelere verhouding tussen moslims en joden op het eiland.

Moskee van de Osmanen, met Turkse minaret		De Ghriba synagoge van Hara Sghira

Aardewerk van Guellala

Al duizenden jaren wordt keramiek op Djerba gemaakt. Vanaf de 16de eeuw is deze kunst van pottenbakken overgebracht naar Tunis en Nabeul.
Op Djerba is het dorp Guellala bekend om zijn aardewerk. Eenvoudige pottenbakkers ovens staan, op heuveltjes, aan de rand van het dorp. De grotere ovens bevinden zich ondergronds, ze worden gestookt met palmtakken en olijfhout.
In het dorp zijn er de vele ateliers, meestal gekoppeld aan een verkoopswinkel, waar je het 'ambachtelijke' kunt bewonderen. Typisch voor Guellala is dat men er nog huishoudelijke aardewerk maakt dat 'monochrome' is.
De monochrome kruiken worden ook gebruikt om te vissen: aan een touw laat men ze in het water zakken tot op de bodem, daar vormen ze een ideale schuilplaats voor de inktvis... ophalen maar die kruik mét inktvis!
Door de vraag van het toerisme is men overgegaan tot de meest veelkleurige keramiek... helaas niet altijd even 'typisch' Tunesisch versierd!

Pottenbakker		Keramiek

Houmt Souk

De enige en tevens grootste stad(je) van het eiland is Houmt Souk (of "marktstad").
In het centrum liggen, aan pleintjes, de overdekte soek met daaromheen tientallen cafés, restaurants, winkels en hotelletjes. Het is er altijd een drukte van belang en de verkopers lokken je in hun winkels door in meerdere talen te herhalen: "kom binnen... enkel om te kijken... niets kopen!"
De benaming "souvenir" moet je dan ook héél breed nemen, want je vindt er nagenoeg alles... maar niet altijd 'Tunesisch' en zéker niet goedkoop!
Spijtig genoeg geldt dit ook voor drank en eten: duur en weinig 'verzorgd'; kwantiteit gaat voor kwaliteit!

Adjim

Vanuit Djerba kun je terug naar het vasteland per veerboot, vanuit Adjim. Vroeger was dit een sponzenvissersstad, nu een drukke vissershaven.
De veerboot vaart om het half uur, doet er 15 min. over en is gratis voor voetgangers en zéér goedkoop voor voertuigen.

Eenzame visser		De vissershaven Adjim

Last updated 7.4.2006