VANHOUCKE WILLY
Vanhoucke Willy (foto, archief mevr.Pettens)
Geboorteplaats ; Oostende
Geboortedatum ; 31 december 1919
Plaats van overlijden ; Oostende
Datum van overlijden ; 6 maart 1950
Veldpositie ; aanvaller
Teamloopbaan ; 1932-1943 Koninklijke Van Neste Genootschap Oostende (VGO)
1943-1945
Cercle
1945-1946
Koninklijke
Van Neste Genootschap Oostende
1946-1947
Association Royale Athlétique
Cercle-cijfers ;
|
|
COMP.MATCH |
COMP.GOALS |
BEKER.MATCH |
BEKER.GOALS |
|
1943/44 |
30 |
7 |
|
|
|
TOTAAL |
30 |
7 |
|
|
Debuut ; 19/09/1943,v.Gantoise,away,1-3,scoort 1x
Laatste match ; 16/04/1944,v.Antwerp,away,2-0
De
loopbaan van Oostendenaar Willy Vanhoucke
beschrijven zonder de vermaledijde
oorlog te citeren is onbegonnen werk.
De beloftevolle kustjongen was één van die vele voetballers
die gedwarsboomd werden door de
negatieve
tijdsomstandigheden. Was er de oorlog niet geweest, dan had Willy wellicht
nooit
voor Cercle gespeeld. De kust was namelijk van strategisch
belang voor de Duitse bezetter.
Het
ingestelde sperrgebiet, met zijn restrictieve wetten,
was natuurlijk een geweldige handicap
voor de
kustploegen. Van normaal spelen en trainen was geen sprake meer. De
bewegingsvrijheid
was
minimaal.
In
augustus 1943 was Vanhoucke het beu en verkaste de
aanvaller naar Cercle.
VGO-maatje
Willy Dasseville had het hem een jaartje eerder voor
gedaan.
Willy was
ontegensprekelijk een echte aanwinst.
De binnenspeler(beide zijden) speelde alle
matchen en was bovendien nog enorm productief.
Zijn
belangrijke goals: twee stuks tegen resp. Berchem en
Union en maar liefst drie
rozen
tegen de Gantoise, zijn latere ploeg.
Het bleef
echter bij een jaartje groenzwart (44/45 werd afgebroken) want het einde van de
oorlog bracht Vanhoucke terug naar zijn geboortestad.
De
aanvaller debuteerde reeds op 17-jarige leeftijd voor
atheneumploeg VGO, waar hij school liep. Cercle was
toen
goed
vertegenwoordigd in die roodgele middens. De al eerder aangehaalde Dasseville was een van
de
sterkhouders en ook trainer Frans Lowyck en de
spelers Vanpoucke en Soyez
hadden een groenzwart verleden.
Ondanks
een degradatie (1937/38) ontpopte Vanhoucke zich tot
een onmisbare pion in deze Oostendse middens.
Hij werd
een Vegist in hart en nieren en speelde volgens
sommige lokale kranten meer dan
15O
matchen voor roodgeel.
Het werd
dus voetbal op een lager niveau. Een doorbraak van de belofte bleef echter uit.
Ook bij
het in de hoogste afdeling spelende Gantoise.
Vanhoucke
overleed op veel te jonge leeftijd aan een onverzorgde longontsteking.