SERRU ROBERT

Serru Robert (foto,eigen archief)

 

   Geboorteplaats ; Brugge

*      Geboortedatum ; 15 januari 1932

*      Plaats van overlijden ; Brugge

*      Datum van overlijden ; 3 december 2015. 

*      Veldpositie ; verdediger

   Teamloopbaan ; 1944-1963  Cercle

                                  1963-1965  speler-trainer Stormvogels Loppem

   Trainersloopbaan ;  jeugdtrainer Cercle

 

   Cercle-cijfers ;

 

 

COMP.MATCH

COMP.GOALS

BEKER.MATCH

BEKER.GOALS

1951/52 2kl.

8

2

 

 

1952/53 3kl.

4

1

 

 

1953/54 3kl.

4

 

 

 

1954/55 3kl.

15

 

2

 

1955/56 3kl.

6

 

 

 

1956/57 2kl.

6

 

 

 

1957/58 2kl.

4

 

 

 

1958/59 2kl.

30

 

 

 

1959/60 2kl.

31

1

 

 

1960/61 2kl.

30

 

 

 

1961/62

15

 

 

 

TOTAAL

153

4

2

 

 

Debuut ; 02/09/1951,v.Vigor Hamme,away,3-1

Laatste match ; 06/05/1962,v.Eendracht Aalst,away,0-1

 

Palmares ; kampioenschap 3e afdeling A,1955/56

                 kampioenschap,2e afdeling,1960/61

 

Robert Serru woonde in de Titecastraat, niet ver van de voetbalvelden van “de Klokke”.

Als jonge knaap speelde hij daar talloze wedstrijden tussen de ploegen van de wijk.

Op een dag kregen sommige spelertjes voetbalschoenen aangeboden door de leden van blauwzwart.

Robert was niet bij de gelukkigen en al wenend liep hij naar huis terug. Etienne De Grande, de

legendarische back van Cercle, woonde in dezelfde buurt en het toeval besliste dat de ontgoochelde

Serru hem net tegenkwam. De wraak smaakte zoet en Robert (met spiksplinternieuwe schoenen!)

tekende in december 1944 voor groenzwart. Een periode die maar liefst een kleine twintig jaar

zou duren.

Serru doorliep de jeugdrangen als aanvaller en buitte daar zijn snelheid en fysiek maximaal uit.

Zijn grootste kwaliteit was echter dat hij een ware ploegspeler was. Hij probeerde zich weg te

cijferen in het belang van het elftal.

In het seizoen 1951/52 debuteerde Serru in een wedstrijd op Hamme en reeds in zijn 3e match

scoorde hij tegen het Henegouwse Centre. De concurrentie van oa.Hoste,Pertry en andere was

natuurlijk niet min maar toch haalde Serru nog eens de krantenkoppen met een winnend doelpunt

in de laatste seconden tegen White Star.

Zijn voetballoopbaan stokte door enkele vervelende blessures waaronder de onvermijdelijke

meniscus. Iets waaraan vele voetballers uit die tijd mee te kampen hadden.

Als noodoplossing moest Robert eens op de linksachterplaats gaan spelen en tot ieders verbazing

trok hij daar verbazend goed zijn plan. Zijn Cercleloopbaan kreeg zo een totaal andere wending.

Na het vertrek van Maurice Crépain veroverde Serru definitief een vaste plaats in het eerste elftal.

In de seizoenen 1958/59 en 59/60 miste hij zelfs geen enkele match en was ook de linksback

van Cercle in de verloren testwedstrijd tegen Patro Eisden.

Het volgende jaar werd groenzwart dan toch kampioen en opnieuw speelde Robert Serru alle 30

matchen van dat kampioenschap. 3 volle seizoenen zonder ook maar één match te missen!

Samen met Mortier,Roje en Aimé Baas incasseerde de Cercle-defensie slechts 36 doelpunten

(de beste verdediging van de reeks samen met FC Beringen) en dat was één van de factoren van

het lang verwachte succes.

Na zijn loopbaan bij Cercle probeerde Robert het nog bij Loppem maar het gebrek aan ernst

en professionalisme ergerde hem en zijn verblijf bij de Stormvogels bleef beperkt tot 2 jaar.

Serru was ook nog jeugdtrainer bij Cercle in de miniemenschool maar de Bruggeling gaf de voorkeur

aan zijn beroepscarrière bij de bank.

 

www.cerclemuseum.be