SERRU ROBERT
Serru Robert (foto,eigen archief)
Geboorteplaats ; Brugge
Geboortedatum ; 15 januari 1932
Plaats
van overlijden ;
Brugge
Datum
van overlijden ;
3 december 2015.
Veldpositie ; verdediger
Teamloopbaan ; 1944-1963 Cercle
1963-1965 speler-trainer Stormvogels Loppem
Trainersloopbaan ;
jeugdtrainer Cercle
Cercle-cijfers ;
|
|
COMP.MATCH |
COMP.GOALS |
BEKER.MATCH |
BEKER.GOALS |
|
1951/52 2kl. |
8 |
2 |
|
|
|
1952/53 3kl. |
4 |
1 |
|
|
|
1953/54 3kl. |
4 |
|
|
|
|
1954/55 3kl. |
15 |
|
2 |
|
|
1955/56 3kl. |
6 |
|
|
|
|
1956/57 2kl. |
6 |
|
|
|
|
1957/58 2kl. |
4 |
|
|
|
|
1958/59 2kl. |
30 |
|
|
|
|
1959/60 2kl. |
31 |
1 |
|
|
|
1960/61 2kl. |
30 |
|
|
|
|
1961/62 |
15 |
|
|
|
|
TOTAAL |
153 |
4 |
2 |
|
Debuut ; 02/09/1951,v.Vigor Hamme,away,3-1
Laatste match ; 06/05/1962,v.Eendracht Aalst,away,0-1
Palmares ; kampioenschap 3e afdeling A,1955/56
kampioenschap,2e afdeling,1960/61
Robert Serru woonde in de Titecastraat, niet ver van de voetbalvelden van “de
Klokke”.
Als jonge knaap speelde hij daar talloze wedstrijden tussen
de ploegen van de wijk.
Op een dag kregen sommige spelertjes voetbalschoenen
aangeboden door de leden van blauwzwart.
Robert was niet bij de gelukkigen en al wenend liep hij
naar huis terug. Etienne De Grande, de
legendarische back van Cercle, woonde in dezelfde buurt en het toeval besliste dat
de ontgoochelde
Serru hem net tegenkwam. De wraak
smaakte zoet en Robert (met spiksplinternieuwe schoenen!)
tekende in december 1944 voor
groenzwart. Een periode die maar liefst een kleine twintig jaar
zou duren.
Serru doorliep de jeugdrangen als
aanvaller en buitte daar zijn snelheid en fysiek maximaal uit.
Zijn grootste kwaliteit was echter dat hij een ware ploegspeler
was. Hij probeerde zich weg te
cijferen in het belang van het elftal.
In het seizoen 1951/52 debuteerde Serru
in een wedstrijd op Hamme en reeds
in zijn 3e match
scoorde hij tegen het Henegouwse Centre.
De concurrentie van oa.Hoste,Pertry en andere was
natuurlijk niet min maar toch haalde Serru nog eens de krantenkoppen met een winnend doelpunt
in de laatste seconden tegen White
Star.
Zijn voetballoopbaan stokte door enkele vervelende
blessures waaronder de onvermijdelijke
meniscus. Iets waaraan vele voetballers
uit die tijd mee te kampen hadden.
Als noodoplossing moest Robert eens op de linksachterplaats gaan spelen en tot ieders
verbazing
trok hij daar verbazend goed zijn
plan. Zijn Cercleloopbaan kreeg zo een totaal andere
wending.
Na het vertrek van Maurice Crépain
veroverde Serru definitief een vaste plaats in het
eerste elftal.
In de seizoenen 1958/59 en 59/60 miste hij zelfs geen
enkele match en was ook de linksback
van Cercle
in de verloren testwedstrijd tegen Patro Eisden.
Het volgende jaar werd groenzwart dan toch kampioen en
opnieuw speelde Robert Serru alle 30
matchen van dat kampioenschap. 3
volle seizoenen zonder ook maar één match te missen!
Samen met Mortier,Roje
en Aimé Baas incasseerde de Cercle-defensie
slechts 36 doelpunten
(de beste verdediging van de reeks samen met FC Beringen)
en dat was één van de factoren van
het lang verwachte succes.
Na zijn loopbaan bij Cercle
probeerde Robert het nog bij Loppem maar het gebrek
aan ernst
en professionalisme ergerde hem en
zijn verblijf bij de Stormvogels bleef beperkt tot 2 jaar.
Serru was ook nog jeugdtrainer bij Cercle in de miniemenschool maar
de Bruggeling gaf de voorkeur
aan zijn beroepscarrière bij de
bank.