ROJE MARIN
Roje Marin (foto,eigen archief)
Geboorteplaats ; Brugge
Geboortedatum ; 12 september 1931
Veldpositie ; verdediger (rechtsback)
Teamloopbaan ; 1943-1964 Cercle
1964-1966 Stormvogels Loppem
Trainersloopbaan ; jeugdtrainer Stormvogels Loppem
jeugdtrainer Cercle
trainer Voetbalvereniging Harop Knesselare
Interlands
; militair internationaal
Cercle-cijfers ;
|
COMP.MATCH |
COMP.GOALS |
BEKER.MATCH |
BEKER.GOALS |
1949/50 2kl. |
12 |
|
|
|
1950/51 2kl. |
19 |
|
|
|
1951/52 2kl. |
30 |
|
|
|
1952/53 3kl. |
29 |
1 |
|
|
1953/54 3kl. |
27 |
|
2 |
|
1954/55 3kl. |
21 |
|
3 |
|
1955/56 3kl. |
30 |
|
2 |
|
1956/57 2kl. |
19 |
|
|
|
1957/58 2kl. |
26 |
|
|
|
1958/59 2kl. |
29 |
|
|
|
1959/60 2kl. |
24 |
|
|
|
1960/61 2kl. |
28 |
|
|
|
1961/62 |
4 |
|
|
|
TOTAAL |
298 |
1 |
7 |
|
Debuut ; 28/01/1950,v.Namen,home,2-2
Laatste match ; 14/01/1962,v.Lierse,home,1-2
Palmares ; kampioenschap,2e afdeling,1960/61
kampioenschap,3e afdeling A,1955/56
Marin Roje, wiens vader
afkomstig was van het Kroatische Split, is één van de beroemdste
rechtervleugelverdedigers
van groenzwart. Zijn voetbaltalent werd reeds vroeg gespot door
een opmerkzame leraar
uit de gemeenteschool in de Jeruzalemstraat. Met een paar gloednieuwe
“kicksen” als
lokmiddel begon de minzame Marin aan zijn lange loopbaan bij de Royal Cercle
Sportif Brugeois.
Niemand kon toen ooit hebben vermoed dat dit spelertje de opvolger zou
worden van Etienne
Degrande, een andere legendarische rechtsback. Door het urenlang trappen
tegen een muurtje
oefende Roje zijn inspeelpas en tweevoetigheid, een zeldzame kwaliteit die
hem later uitstekend
van pas kwam. Ook zijn sprongkracht in de duels die hij uitvocht met menig
linksbuitens, is te
danken aan zijn jeugdige interesse voor de atletieksport. Na de seizoenen
1949/50 en 1950/51
werd Marin Roje de onbetwiste rechtsback van Cercle. Een Cercle dat
toen in zware
moeilijkheden zat en maar niet weg raakte uit de lagere afdelingen.
Ondanks de povere
resultaten presteerde Marin Roje het om geselecteerd te worden voor
de nationale
militaire ploeg die oa.wedstrijden speelde voor de befaamde Kentishbeker.
Zijn mooiste
herinnering is zeker het internationaal militair tornooi dat de “jassen”
speelden
in Turkije (Ankara en
Istamboel) en waar Marin uitgeroepen werd tot revelatie.
Terug in Brugge werd
Marin gehuldigd door de volledige groenzwarte gemeenschap.
“De eerste
internationaal na de oorlog!!” : de belangrijkste woorden uit de toespraak
van voorzitter en
later burgemeester Pierre Vandamme. Menig supporter pinkte toen een
traan weg en
herinnerde zich de exploten van groenzwart in de jaren twintig en dertig.
Niet lang daarna
kreeg Marin aanbiedingen van topploegen zoals de Gantoise en Beerschot,
maar Cercle liet zijn
goudhaantje niet los (het pre-Bosman tijdperk).
Liefst 12
opeenvolgende seizoenen was Roje de onbetwiste rechtsback. Zo maakte hij de
geleidelijke
terugkeer mee van Cercle naar de hoogste voetbalafdeling.
Na zijn actieve
spelersloopbaan maakte Marin Roje zich nog zeer verdienstelijk als
jeugdtrainer,
eerst bij het
naburige Loppem, later bij Cercle (8 jaar).