POPELIER RENÉ

Popelier René (foto,archief,R.Popelier).

 

   Geboorteplaats ; Bredene

*      Geboortedatum ; 26 april 1941

*      Plaats van overlijden ; Oostende

*      Datum van overlijden ; 11 februari 2020.

   Veldpositie ; middenveld

   Interlands ; provinciale jeugdselecties

   Teamloopbaan ; 1951-1962 Koninklijke Van Neste Genootschap Oostende

                                  1962-1965 Cercle

                                  1965-1967 Excelsior Mouscron

                                          

   Trainersloopbaan ; 1967-1970 speler-trainer KFC Izegem

                                      1970-1973 speler-trainer Koninklijke Sportvereeniging Blankenberghe

                                      1973-1975 jeugdtrainer KVNG Oostende

                                             1975-1976 hulptrainer KVNG Oostende

                                             ? - ?    trainer FC Oostendse Voetbalgemeenschap

                                             ? - ?    trainer Sportkring Voorwaarts Oostende                                     

 

 

   Cercle-cijfers ;

 

 

COMP.MATCH

COMP.GOALS

BEKER.MATCH

BEKER.GOALS

1962/63

29

1

 

 

1963/64

29

 

3

 

1964/65

10

 

1

 

TOTAAL

68

1

4

 

 

Debuut ; 02/09/1962,v.Union,away,1-3

Laatste match ; 27/02/1965,v.Union,away,1-0

 

Karakter,enorme fysiek en doorzettingsvermogen. Zo kan je René Popelier perfect omschrijven.

De rijzige Bredenaar trok die lijn trouwens door in zijn benadering als trainer.

Zijn loopbaan begint in het Westerkwartier, een Oostendse wijk. Daar tussen een menigte jonge

voetballertjes werd hij opgemerkt door VGO, de atheneumploeg bij uitstek.

Zijn talent kwam algauw bovendrijven en op zijn 16e debuteerde hij reeds voor de Oostendse roodgelen.

Ook Gouden Schoen Wilfried Puis speelde toen in de jeugdrangen van de kustploeg.

Door zijn indrukwekkende fysieke conditie kon René gemakkelijk de ruimte bespelen tussen de 2 strafschopgebieden en vertolkte hij altijd een rol op het middenveld, ook later bij Cercle.

Niet alleen hield hij zich bezig met de defensieve taken, ook bij VGO pikte hij regelmatig zijn

doelpuntjes mee.

Van Robert Goethals (later landskampioen met SK Beveren !) kreeg Popelier zelfs een vrije rol in

zijn 4-2-4 systeem.

In het seizoen 1961/62 was de liefde plotseling uit tussen Popelier en VGO. Een rode kaart en een

disciplinaire schorsing waren er plots te veel aan voor René, en toen Cercle (via Lucien D’Hondt)

met een aanbod kwam, aarzelde de Bredenaar niet. Een buitenkansje om op het hoogste niveau

te spelen !

Trainer Delfour hield het voor bekeken in Brugge en het Cerclebestuur koos voor Jules Bigot.

Geen onbekende, want de Fransman had reeds een imposante trainersloopbaan uitgebouwd via

ploegen zoals Rouen,Le Havre,Toulouse,Lens en de nationale ploeg.

Bigot was vooral gefocust op het fysieke aspect van het voetbalspel en dat was natuurlijk een

kolfje naar de hand van René Popelier. Vermits Cercle in 1961/62 met moeite ontsnapt was

aan degradatie, koos de nieuwe trainer voor een verdedigende aanpak.

Popelier verteerde echter met glans de harde voorbereiding en speelde zelfs in zijn eerste jaar

in eerste klasse 29 van de 30 wedstrijden. Alleen de afstraffing tegen Lierse (6-0) miste hij.

Ook het volgende seizoen bleef René basispeler en speelde hij een belangrijke rol in het elftal

dat 3 op 4 haalde tegen Club !

Het voetbaljaar 1964/65 verliep minder fortuinlijk. Groenzwart had het opnieuw erg moeilijk en

na een 3 op 12 en een 8-0 pandoering op Staaien, betaalde Popelier het gelag.

Robert Somers kwam in de ploeg en het elftal werd herschikt.

Cercle haalde nu sporadisch wat punten en slaagde er toch in om de degradatie te ontlopen.

René geraakte echter niet meer in het eerste elftal.

In juli 1965 werd Popelier samen met Eric Daels getransfereerd naar bevorderingsploeg

Moeskroen (spijts interesse van Gent en Union). Ondanks de gemakzuchtige mentaliteit en

het missen van kampioenstitels beleefde de West-Vlaming toch een mooie periode bij de grensploeg.

Bij FC Izegem werd Popelier één der jongste speler-trainers van zijn tijd. Hij bracht de roodzwarten

karakter en discipline bij. Jammer genoeg bleek het bestuur minder ambitieus en opnieuw bleven

promoties uit. De latere Cerclespeler Raf Lapeire werd trouwens door Popelier klaargestoomd

voor het grote werk.

Na enkele jaren in provinciale, keerde René terug naar waar het ooit begon.

Hij werd trainer van de VGO-uefa’s. Onder andere Marc Calcoen profiteerde van zijn wijze raad.

In het seizoen 1975/76 werd René hulptrainer onder zijn voormalige jeugdvriend Pol David.

De resultaten van de roodgelen waren bevredigend, maar na een tiental wedstrijden besloot het

bestuur tot een radicale trainerswissel. Nieuwe investeringen werden beloofd en zo zwichtte het

Oostendse bestuur voor de nieuwe sponsors. Freddy Qvick werd de nieuwe trainer.

Een echte domper voor de sympathieke middenvelder, die we ondanks alles toch een echte

Vegist kunnen noemen.

Na de Oostendse voetbalfusie, begon de harde VGO-kern terug in 4e provinciale met een nieuwe

ploeg en dito stamnummer (OVG). Ook hier werd René Popelier trainer en bracht de ploeg

zelfs naar de eindronde.

 

 

www.cerclemuseum.be