PERSMEDEDELING

van Doel 2020,  07 juni 2006

Doel 2020 misnoegd over ‘totalitaire handelswijze’ bij openbaar onderzoek

Morgen 8 juni wordt in Beveren-Waas het "plan-MER voor het ontwerp-strategisch plan voor en de afbakening van de Haven van Antwerpen en omgeving" (sic!) voorgesteld.

Op basis van deze kennisgeving, zo heet het, krijgen publiek en maatschappelijk middenveld de kans om opmerkingen te geven over de inhoud van het nog op te maken Milieu Effecten Rapport. Althans zo wordt beweerd.

Afgezien van de kromtaal in de titel (want over wat gaat het nu eigenlijk?!) en het feit dat een aantal belangrijke stukken in het te raadplegen dossier ontbreken volgt men hier een hoogst merkwaardige procedure.

Een planMER moet het Gewestelijk ruimtelijk Uitvoeringsplan voor de afbakening van de Haven van Antwerpen voorafgaan, nadat het strategisch plan is vastgesteld. De waarde van dit onderzoek is dus van nul en generlei waarde.

Desondanks wordt door de verschillende overheden bijzonder veel belang gehecht aan dit pseudo-onderzoek. Daar kan moeilijk een andere reden voor gevonden worden dan dat men het pad wil effenen voor een nieuwe aanslag op de streek. De gelijkenis van de verschillende te onderzoeken varianten voor de afbakening van de haven vertonen in die zin griezelig veel gelijkenis met de megalomane projecten uit de late jaren ’60.

En ook de passage over Doel is in deze zin bijzonder betekenisvol. Volgens de stellers van het document is de verdwijning van Doel een direct gevolg van "beslist beleid", eerder vastgesteld in de beslissingen van de Vlaamse Regering van 20 januari 1998 en 19 mei 2000. Blijkbaar ontgaat het de stellers van het document dat de twee gewestplanwijzigingen waarbij Doel en omgeving als industriegebied of havengebied werden bestemd op verzoek van Doel 2020 door de Raad van State zijn geschorst. Er is dus geen enkele reden om nog te verwijzen naar de beleidsbeslissingen van 20 januari 1998 en 19 mei 2000. De toestand in Doel en omgeving is deze zoals vastgesteld op het gewestplan van 7 november 1978.

In het Doelakkoord van 20 mei 2000 werd trouwens overeengekomen om de leefbaarheid van Doel te garanderen tot minimum 2007. In 2007 zou dan een definitieve beslissing vallen over de toekomst van het dorp. En vorig jaar nog zei minister-president Leterme dat een beslissing over Doel waarschijnlijk maar ten vroegste in 2009 zou vallen. Dat blijkt nu plots allemaal zonder voorwerp te zijn want de verdwijning van Doel heet nu "beslist beleid". Zo moet er over iets waar geen maatschappelijk draagvlak voor bestaat niet meer gediscussieerd worden. Zo kan men los van de werkelijke noden van de Antwerpse Haven de verrottingsstrategie in de streek consequent doorzetten voor de volgende 10, 20 jaar.

Meest stuitende hierbij is ongetwijfeld dat men zelfs bij die varianten (zelfs bij de zogenaamde nulvariant!) waarbij men afziet van verdere grote infrastructuurwerken in de haven, men het historische dorp nog altijd van de kaart wil vegen! Mogen we vragen met welke argumenten? Is de afbraak van Doel dan nog iets anders dan een primitieve afrekening met de voorstanders van het behoud van Doel?!

In die zin is het onbegrijpelijk dat de gemeente Beveren en de provincie Oost-Vlaanderen hierin (nog) geen duidelijk standpunt hebben ingenomen.

Het bestaan van het dorp Doel is voor de volgende 10,20 jaar op géén enkele wijze in het gedrang! Doel vormt zelfs op géén enkele wijze een hinderpaal voor de ontwikkeling van het Deurganckdok. Zelfs mocht dit dok ooit nog eens volledig operationeel worden. Wat is dit voor een regering die dan met dit soort van onzin instemt. Wat hebben wij voor Vlaams Parlement dat dit lijdzaam laat gebeuren?

Wij roepen alle democraten op zich met hand en tand te verzetten tegen dit soort van totalitaire handelswijze waarbij niet de noodzaak maar het groot gelijk voorop lijkt te staan. Los van het feit dat de Vlaamse Regering, inzake Doel, nog maar eens haar beloften lijkt in te slikken, is het onaanvaardbaar dat men tussen de lijnen door het lot van een dorp wil bezegelen. Zoiets hoort thuis in totalitaire regimes. In een democratie die naam waardig worden ingrijpende beslissingen zoals over de toekomst van een dorp als Doel genomen nà een breed maatschappelijk debat. Niet als gevolg van een rondje keuvelen onder ingenieurs en havenplanners.

Doel 2020

[Home page][Overzicht Doel Blijft][Jaaroverzichten]