|
PERSMEDEDELING van Doel 2020, 8 mei 2006 |
|
Doel 2020 klaagt politie-repressie aan in Doel Maatschappij draagt verpletterende verantwoordelijkheid inzake problemen te Doel
Sedert vorige week voert de politie in opdracht van het parket van Dendermonde een onderzoek uit naar “de diefstal van water en electriciteit”. Daarvoor hebben twee ploegen van de politie van Beveren een lijst gekregen met 124 (!) adressen waar het onregelmatig gebruik van nutsvoorzieningen dient gecontroleerd maar ook wie er woont. Daarbij worden niet alleen foto’s genomen van de water en electriciteitsinstallatie maar ook van de bewoners zelf -zij en frontaanzicht- waarbij men, zoals in de betere Hollywoodprent een bord voor zich dient te houden met daarop naam en geboortedatum! Bovendien, als geldt het ware criminelen, worden vingerafdrukken genomen van de bewoners. Afsluiter van het bezoek is de vraag of de bewoner akkoord gaat met het contract dat de Maatschappij voor Grond en Industrialisatiebeleid aanbiedt. En waarbij voor bewoning van het pand een onrealistisch bedrag wordt gevraagd. Dat laatste wordt eveneens opgenomen in het dossier. Heeft de politie van Beveren écht niets beters te doen? De meeste mensen die in Doel wonen, ook zij die zogenaamd een huis kraken, zijn mensen die op normale manier hun brood verdienen. Zij willen niets liever dan het huis dat zij bewonen officieel te KUNNEN huren. Maar dat kan tot hiertoe niet omdat de gedelegeerd-bestuurder van de Maatschappij voor Grond en Industrialisatiebeleid, Gust Deckers, de voorbije jaren eenvoudigweg weigerde om de huizen in Doel te verhuren. Jarenlang heeft deze man de andere kant opgekeken toen -vaak prachtige- huizen systematisch werden leeggeroofd en gevandaliseerd. Nu er mensen zijn die deze huizen opnieuw proberen fatsoeneren wil hij niets liever dan ze manu militari te laten uitdrijven. De politie van Beveren moet dus komen vaststellen wie op welk adres woont in Doel. Alsof men dat niet weet! Want het merendeel van de nieuwe bewoners heeft wel degelijk aangifte gedaan van het feit dat ze in Doel op welbepaald adres wonen. Iets wat nota bene is vastgesteld door… de politie van Beveren! Alleen weigert de gemeente om deze nieuwe bewoners in te schrijven. Omdat ze geen toestemming hebben gekregen van… Gust Deckers, de man dus die liever rovers ziet in Doel dan fatsoenlijke, betalende, jongelui. Omdat deze bewoners niet ingeschreven zijn in Beveren krijgen zij bij aanvraag geen reglementaire water- of electriciteitsaansluiting. En daardoor kan men nu, zonder problemen, op 124 adressen, op zoek naar zogenaamde water en electriciteitsdieven. Voor Doel 2020 is het hallucinant te moeten vaststellen dat uitgerekend op een moment dat bewoners en gemeente in gesprek zijn met elkaar om te komen tot een duurzame oplossing men zijn toevlucht neemt tot repressieve methodes die buiten alle proportie staan tot de (ongewilde) feiten. Als er één iemand is die in heel deze onverkwikkelijke zaak een verpletterende verantwoordelijkheid draagt dan is het wel de gedelegeerd-bestuurder van de Maatschappij. Die kan niet alleen schuldige nalatigheid verweten worden. Zijn geknoei zadelt de Vlaamse gemeenschap met een miljoenenverlies op. Maar de man ondertekent nog altijd brieven net alsof er niets gebeurd is. En niemand vindt het blijkbaar ook nodig hem daarop aan te spreken. Samen met de bewoners van Doel, àl de bewoners, kiezen wij voor een constructieve oplossing. Maar die kan er alleen komen in wederzijds respect. Niet met repressie. Niet met dictatoriale briefjes van iemand die zichzelf op die manier hoopt te overleven. We kunnen alleen maar hopen dat de betrokken overheden dat (eindelijk) zullen begrijpen.
Doel 2020
|