|
PERSMEDEDELING van DOEL 2020, 22 maart 2006 |
|
Doel 2020 wil dat er een einde komt aan de stemmingmakerij die momenteel plaatsvindt rond het polderdorp Doel. En waarbij men het laat uitschijnen alsof de bewoners van Doel niets meer zijn dan outlaws die zich nergens aan gelegen laten. De Doelenaars willen dat hun problemen opgelost worden door dialoog, niet door met de spierballen te rollen. Dat laatste gebeurt niet alleen met diverse uitlatingen in de pers maar ook door een recent schrijven van de Maatschappij voor Grond en Industrialisatiebeleid aan de inwoners van Doel. In die brief die vandaag wordt geciteerd in het hoofdartikel van De Wase Koerier stelt gedelegeerd-bestuurder Gust Deckers dat de afbraak van het dorp op korte termijn nog altijd de enige beleidsoptie is... En dat nieuwe bewoners maar beter kunnen opkrassen. Volgens De Wase Koerier vormt de brief een amalgaam van onwaarheden. Het weekblad vraagt zich af of “de Maatschappij zichzelf daar een dienst mee bewijst?” Want “al jaren bewijst de Maatschappij dat zij eigenlijk onbekwaam is om het patrimonium in Doel op een serieuze manier te beheren. Met
als gevolg, de voor iedereen zichtbare, verkrotting, verloedering,
onleefbaarheid. Als visitekaartje kan dat tellen. Maar blijkbaar
vormt dat geen beletsel voor diezelfde Maatschappij om de bevolking van
het veelgeplaagde Scheldedorp nog eens openlijk te provoceren.”
Aldus De Wase Koerier, volgens wie de brief een eenmansactie betreft van
gedelegeerd-bestuurder Gust Deckers en die bovendien géén enkele juridische
waarde heeft. Voor Doel 2020 is het alleszins grotesk dat de man die rechtstreeks verantwoordelijk is voor de verloedering van Doel en terzake steeds zijn verantwoordelijkheid is ontvlucht, nu de inwoners wil laten opkrassen. Dat wil niet
zeggen dat er geen problemen zouden zijn in Doel: verloedering en
verkrotting, sluikstorten, concentratie van armoede, asielzoekers die er zonder
middelen van bestaan worden afgezet, diefstallen in onbewoonde huizen,
vandalisme,… Het komt er allemaal in min of meerdere mate voor. Maar dat
is het resultaat van een jaren aanslepende verrottingsstrategie waarbij
men doelbewust het patrimonium liet verkommeren en de bevolking aan zijn
lot overliet. Niet van de komst van nieuwe
bewoners of zogenaamde krakers. Afgelopen jaren
deden méér dan 300 mensen een aanvraag om met hun gezin een van de
leegstaande woningen in Doel te kunnen huren. Slechts twintig(!) huizen
werden effectief toegewezen. De rest werd prijsgegeven aan het verval. Om
die reden namen steeds meer kandidaat-bewoners zélf een huis in beheer. In de dorpskern
van Doel wonen opnieuw om en bij de 400 mensen. Veel van deze mensen
hebben de verwaarloosde woning die zij betrekken eigenhandig weer
opgeknapt. Veel nieuwe bewoners willen niet liever dan zichzelf in regel
stellen. Maar dat is vooralsnog onmogelijk door de systematische weigering
om nieuwe Doelenaars in te schrijven. Doel 2020 heeft er steeds alles aan gedaan om de bestaande samenlevingsproblemen in Doel aan te kaarten en voor de bestaande problemen tot een oplossing te komen. In die zin voerden wij de voorbije weken gesprekken met alle betrokkenen. Doel 2020 is
tevreden met de belofte van het Bevers gemeentebestuur om Doel niet langer
links te laten liggen en er de veiligheid optimaal te garanderen.
De zogenaamde “zero-tolerance” die werd ingevoerd mag echter geen
drogreden vormen om op te treden tegen de bewoners zelf. Een duurzame oplossing
kan niet zonder betrokkenheid van de bewoners. Als het dossier Doel de
voorbije jaren iets bewezen heeft, dan wel dat beslissingen over de hoofden
heen van de bewoners niet werken. Wij kunnen alleen maar hopen dat alle
betrokkenen dit ten volle beseffen. Met dank voor opname, Namens Doel
2020 Jan Creve, tel 03/773.28.33 Rudi Van Buel Marina Apers Pieter De Winter Maurice Vergauwen Myriam Rijssens Ferdinand De
Bondt |